VVV – FC Groningen

1.
‘Kom! Kom! Rustig!’, tettert een vrouw, die haar hondje uitlaat, in mijn oor, terwijl ik onderweg ben van station naar stadion. Het duurt even voordat ik besef dat ze het niet tegen mij maar tegen haar hondje heeft.

‘Heej, ut is roëd, Ger!’, roept een vrouw tegen wat vermoedelijk haar man is, als die door rood fietst, waardoor ik een uitwijkende manoeuvre moet maken terwijl ik onderweg ben van station naar stadion.

Enerverender zou het deze middag niet meer worden.

Saai saai saai.
Saai maar spannend.
Nee, spannend maar saai.

2.
De Man Schuin Achter Me, de originele welteverstaan, is vandaag ineens De Man Achter Me. Hij heeft veel te lang ontbroken op het appèl. Hij bekroont zijn joyeuse rentrée met tal van klassiekers uit z’n repertoire. ‘De scheids is op zich wel oké.’ ‘Het wordt een moeilijke wedstrijd.’ En dan, als VVV in de 27e minuut een corner krijgt, de goddelijkste van allemaal: ‘Let op Ketting! Hij gaat scoren!’ Natuurlijk scoort Ketting niet: nog nooit heeft een speler van wie De Man Schuin Achter Me vol overtuiging had voorspeld dat hij uit een corner ging scoren, daadwerkelijk uit die corner gescoord.

3.

Alles heeft een eerste keer. Ook zitten op een bedje van Saharazand op een Koelstoel.

4.
‘Het stikt hier van de beesten.’ Dixit De Man Schuin Achter Me. Het duurt even voordat ik besef dat hij het niet over de tribuneklanten in z’n nabije omgeving heeft, maar over een soort van vliegende mieren.

5.
Op de onderste rij zit een oudere man in een rood VVV-shirt, met op z’n hoofd een geelzwart petje en in z’n hand een geelzwart vlaggetje. Hij maakt een enigszins kindse indruk. Hij wil met elke speler die langs de zijlijn loopt op de foto. Geen enkele speler weigert. Telkens is de man intens blij. Diep ontroerend.

6.
De saaiheid van de wedstrijd verleidt De Man Schuin Achter Me geregeld tot niet voetbalgerelateerde beschouwingen. Bijvoorbeeld over de prijzen van de appartementen naast het Venlose stadskantoor. Of over de prijs van een biefstuk in Amsterdam: ‘27 euro.’ Wat in zijn ogen in vergelijking met Venlo best meevalt. ‘Maar in Amsterdam is het zonder frietjes en hier met’, countert z’n partner.   

7.
Kosidis heeft het gedaan bij een paar irritant luidruchtige mannen schuin achter me. Terwijl Kosidis min of meer hetzelfde doet als hij altijd doet, namelijk vooral z’n beperkingen tonen. Erger is dat Smans z’n dag niet heeft.

8.
0-1, 79e minuut. Je kon er op wachten.

9.
‘Un geliekspel waas verdeend gewaes’, hoor ik enkele keren opstijgen uit de menigte die na afloop d’n Berg afdaalt. Oneens.

10.
‘Dan maar Fortuna!’, schreeuwt de jongen van een jaar of 15, 16, die net voor me uit de trein is gestapt tegen z’n kameraad. Waarna een tirade volgt waarin het woord ‘tering’ met enige regelmaat luid en duidelijk opklinkt.

Fortuna – hoe komt ie er in godsnaam bij?

VVV – TOP Oss

Weer eens een gratistoegangvoorkinderenactie of zoiets. Garantie voor een geroezemoesdeken van negentig minuten gecombineerd met continu chipszakgeritsel en een adembenemende fritesluchtonderdompeling. L'enfer, c'est les autres.
Tosswinst voor Ketting. Héél fijn.
Milde temperatuur. Héél fijn.
De Man Schuin Achter Me is vandaag in het paars.
Slaapverwekkende eerste helft.
Net iets minder slaapverwekkende tweede helft.
Gaan ze ‘m maken of niet?
Ja, dus.
Sierra!
Extase.
TOP machteloos, krachteloos, inspiratieloos.
Toch door het hoofd spokende hetongelukzitineenkleinhoekjeclichés.
Net als het debevrijdendetweedetreffercliché.
Het wordt debevrijdendetweedetrefferwerkelijkheid.
Doesburg, enigszins stiftjesachtig gracieus, ondanks z’n nietstiftjesachtiggracieuze motoriek.
Allemaal naar analogie van Emmen thuis.
Extase.
Ook bij een in het paars gestoken man.
Wacht!
De vandaaginhetpaarsgestoken Man Schuin Achter Me!
Het zal niet.
Hij klimt over de boarding, steekt het veld over, viert het feestje met de spelers mee, klimt over de boarding, wordt omhooggehesen door de meute op vak O, wordt tevergeefs aan z’n broek getrokken door een suppoost en gaat op in de massa.
Heldvooreeuwig, Mijn Man Schuin Achter Me.

Zo moet het ongeveer zijn gegaan. Denk ik. Want ik was er niet bij. Griep. Noodgedwongen bankzitter. Aangewezen op de schaarse flitsen. Met hoofdrollen voor de man in het paars en de aan de broek van de man in het paars hangende suppoost. En met een absolute hoofdrol voor wat de commentator ad rem het ‘bouwvakkersdécolleté’ van de man in het paars noemt.  

‘Bouwvakkersdecolleté is een eufemistische term voor het zichtbaar zijn van de bovenkant van de bilspleet boven de band van de broek. De naam is ontstaan vanwege de gelijkenis met het decolleté bij vrouwen: twee huidkleurige wangen met een spleet ertussen. Het bouwvakkersdecolleté is voornamelijk te zien bij mensen die vaak voorovergebogen werk doen met een strakzittende broek, zoals een spijkerbroek, waaronder bouwvakkers. Het bouwvakkersdecolleté wordt vaak als onflatteus gezien. Er bestaan onderbroeken met speciale inzetstukken die het zichtbaar maken van de bovenkant van de bilspleet tegen moeten gaan en extra lange T-shirts die het zichtbaar worden van het billendecolleté moeten voorkomen. Deze extra lange T-shirts blijven in de broek zitten als men voorover buigt. Ze kunnen handig zijn bij beroepen waarin vaak voorovergebogen gewerkt wordt (tapijtlegger, stratenmaker e.d.). Ook een tuinbroek verhindert het zichtbaar worden van de bilspleet.’

Wikipedia

Willem II – VVV

Tegen de tricolores.
Tri-co-lo-res.
Lage verwachtingen.
Altijd eigenlijk, vandaag helemaal.
Zeiknat en koud.
Volle bak, zoals altijd.
Kingo irritant parmantig, zoals altijd.
Zitplaats bij de cornervlag.
Rij 3.
Stoere kerels, trots van het voetballand.
Ketting wint toss.
De tricolores in eerste helft richting KingSide.
Vervelend voor hen.
Mooi voor ons.
Geen onaardig begin.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Fout Sierra, 1-0.
Stop de Koning Willem II gevangenis.
Waarom?
Ongastvrij, onveilig, kortzichtig desastreus voor onze toekomst.
Hoezo?
Op en neer geloop om drank te tanken.
Minder koud dan gedacht.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Machteloos VVV.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
Krachteloos VVV.

Rust.

Verkassing, tien rijen hoger.
Beter overzicht.
Buitenspelers niet gewisseld.
Vreemd.
Eigen goal Ketting.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
2-0, over en uit.
Wezenloos tikkend VVV.
Gebrek aan stootkracht.
Mooie uitdrukking.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Hevig verlangen naar Özcan Yaşar.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Nauwelijks op en neer geloop om drank te tanken.
Hele voorhoede gewisseld.
Verder zonder midvoor.
Zegt niemand meer midvoor.
Raar.
Onbegrijpelijk ook wel.
Dat niemand dat meer zegt.
Dat VVV midvoorloos is.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Eindeloos gebrei VVV.
Ergerlijk.
Slaapverwekkend.
Uitblijvend opportunisme.
Raar, onbegrijpelijk, ergerlijk.  
Afgelopen.
2-0.
Minimaal jaar zonder tricolores.
Snel vergeten, snel weg.
Zakelijke overwinning.
Klopt.
Aversie tegen zakelijke overwinningen.
Tenzij VVV zakelijk wint.
Ach ja.
Kan gebeuren.
Verliezen tegen koploper.
Er zijn ergere dingen.
Zo belangrijk is het nu ook weer niet.
Enz.

VVV – Emmen

I
Minuut stilte ter nagedachtenis aan de deze week overleden Kees Rijvers. Gravend in m’n geheugen kom ik niet verder dan één flard van een herinnering waarin zowel meneer Rijvers als VVV een rol speelt. VVV zoals het betaamt de hoofdrol, meneer Rijvers een bijrolletje. Zondag 12 september 1976. Ik ben 11. VVV-PSV. VVV zojuist naar de eredivisie gepromoveerd, PSV de ongenaakbare landskampioen van de twee voorgaande seizoenen, met in de gelederen onder meer Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Huub Stevens en Willy en René van de Kerkhof. VVV in het rood (met witte blokken). PSV in het groen (als m’n geheugen me niet bedriegt). 15.000 toeschouwers, onder wie ik dus. VVV wint. Met 2-0. Doelpunten: Mikan en Stefan Kurcinac. En meneer Rijvers? Die was trainer van PSV. Zonder pet vermoed ik, het was best warm die middag.

II
Voor de afwisseling mogen er weer eens twee engelen opdraven. Ter nagedachtenis aan meneer Rijvers? Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag? Engelen zijn toch onzijdig? Hoe dan ook: alle engelen de wereld uit, om te beginnen uit De Koel.

III
Ketting, op geelgroene schoenen vandaag, verliest de toss. Automatisch gevolg: VVV speelt de tweede helft naar de stadskant, niet naar de Duitse kant. Voorpret maakt plaats mismoedigheid.

Toss verloren, rampspoed geboren.

IV
In de eerste helft valt, na uitvoerige interne afweging van de voors en tegens, het besluit om in de rust te verkassen naar de stadskant (De Koel zij hooglijk geprezen dat dit nog altijd kan). Voornaamste tegens zijn het gevoel van verraad aan vak VN5, het ontstellende gebrek aan sfeer aan de stadskant en vooral de ruime aanwezigheid aldaar van mensen die voortdurend met van alles bezig zijn maar nooit met het volgen van de wedstrijd. De frontale koude oostenwind is een ondergeschikt tegen. Voornaamste voor is met je neus op het spel en op een eventueel VVV-doelpunt zitten. Nee, niet zitten: staan! Voetbal is om te staan. (Een andere keer misschien over waarom ik doorgaans dan toch zit.)

V
Binnen vijf minuten volgt de beloning voor de verkassing. 1-0! Kosidis! Voor m’n neus!

VI
De mensen aan de stadskant die voortdurend met van alles bezig zijn maar nooit met het volgen van de wedstrijd zijn vandaag hordes kinderen. Verzacht de pijn.

VII
De Man Schuin Achter Me zijn nu de supporters van Emmen.

VIII
Staan aan de dunbevolkte stadskant betekent dat je een beetje kunt meebewegen met het spel. Waardoor je je nog meer onderdeel van de wedstrijd waant.

IX
Penalty. Voor Emmen. Zeven minuten voor tijd. De mismoedigheid is op slag terug. Totdat iets gebeurt dat nooit gebeurt bij een VAR-loze wedstrijd: de scheidsrechter komt terug op z’n beslissing. Weg mismoedigheid. Het spel wordt vervolgd met een corner. Vreemd.

X
Blessuretijd. Doesburg scoort! 2-0! Voor m’n neus! Doesburg trekt z’n shirt uit. Voor m'n neus. Meteen uit met de pret. Veel erger dan de geelgroene schoenen van Ketting.

XI
Mo Odriss. Geweldige invalbeurt weer.

XII
Toss verloren, genot geboren.

Helmond Sport – VVV

Enigszins in haast op fiets naar station. Maar overvliegende kraanvogels in V-formatie, aankondigers van de lente, uit duizenden herkenbaar aan hun geluid, laat je zelfs in haast niet zomaar overvliegen.

Toch nog ruim op tijd op station. Trein op tijd, geen fellow stadiontravellers. Treinreisje naar Helmond verloopt gladjes. Wandeling naar stadion verloopt gladjes. Enige probleem vandaag: geen kaartje. Terwijl er volgens de website ‘100% identiteitscontrole’ is. En ik vrees dat woonachtig zijn in Horst aan de Maas vandaag wel eens een belemmerende factor kan zijn, ondanks het feit dat zo ongeveer de hardcoreste aller Helmond Sport-supporters woonachtig zijn in Horst aan de Maas. En ondanks het feit dat ik zo ongeveer de softieste aller VVV-supporters ben. Afwachten.  

Fuik voor de ingang. Identiteitscontrole, nog vóór de kassa’s. Shit. ‘Waar kan ik een kaartje kopen?’, vraag ik aan een suppoost. ‘Een kaartje kopen? Dat zou ik echt niet weten.’ Aan een van de identiteitscontroleurs vraagt ze waar ik een kaartje kan kopen. ‘Goeie vraag! Ik zou het niet weten.’ Uiteindelijk heeft een supporter het min of meer verlossende antwoord: ‘Daarachter!’
‘Daarachter’ is voorbij de identiteitscontrolefuik. Blijkbaar heb ik vertrouwen gekweekt bij de identiteitscontroleur: hij laat me passeren zonder m’n identiteit te controleren. Yes!
Daarachter is inderdaad de kassa.
‘Vak P graag.’
‘15 euro graag.’
Geen identiteitscontrole. Probleem opgelost, eerste overwinning binnen.

Programmaboekje, vervlogen fenomeen uit pre-internettijden. Hier krijg je het gratis in de hand gedrukt. Naar binnen dan. Veel lege plaatsen, maar voor Helmondse begrippen best druk. Een verstaanbare speaker. Hij heeft het steeds over ‘ons Helmond Sport’. Beetje minder. ‘Vur welleke club bende gai. Vur welleke club bende gai. Ik ben vur Helmond Sport.’ Enz. Beste clublied ever. Zo fijn, dat totale gebrek aan pretenties in Helmond. Die aangename koestering van het eeuwige loser-schap.

Geen man, geen vrouw, geen mensen schuin achter me. Wel een aangename wedstrijd. Goddelijke Smans. Kluskens, ja Kluskens, soeverein op het middenveld. 1-0 had ook 3-0 kunnen zijn. Moeten zijn.

Rust.

Vanaf de eerste seconde in de tweede helft voel je de gelijkmaker aankomen. En dus komt de gelijkmaker. Van Joeri Schroijen. Joeri! Die Rutten aan alle kanten voorbijloopt en nog minstens twee keer kan scoren. Maar dat nalaat. Net als andere Helmonders. Van Crooij redt en zaait onrust. Van Crooij redt en zaait onrust. VVV komt terug. Smans blijft goddelijk. Kosidis moet scoren. Helmond kan scoren. Niemand scoort. 1-1. Te weinig. Klein katertje.

Wandeling naar station verloopt gladjes. Treinreisje verloopt gladjes. Fietsen naar huis verloopt gladjes. Geen kraanvogels meer die overvliegen. Geslaagde avond.

VVV – Eindhoven

18.23 uur – dialogue intérieur
-Eigenlijk wel zin in de wedstrijd.
-Anders ben je altijd bang.
-Eerder defaitistisch.
-Dat is hetzelfde als bang.
-Bang voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan.
-Klopt.
-Eerlijk gezegd ben ik nu toch ook weer een beetje bang.
-Bang voor iets waar je zin in hebt…
-Raar, ja.
-Bang dat ze de eerste helft naar de Duitse kant spelen.
-Zeg je altijd.
-Is ook mijn grootste angst.
-Dan is de avond al verpest voordat ie begonnen is.
-Ik ben ook bang dat Eindhoven niet in blauwwit speelt.
-Je kunt maar ergens bang voor zijn.
-Belachelijk ja.
-Zó stom.
-Maar het is wel echt zo.
-Ik ben ook bang dat het koud zal zijn.
-Je weet toch dat het áltijd koud is?
-Inderdaad.
-Maar meer angsten heb ik niet.
-Voorspelling.
-Ik denk dat ze gemakkelijk gaan winnen.
-Maar dat zeg ik natuurlijk niet.
-Ongelooflijk.
-Want als ik zeg dat ze winnen, gaan ze verliezen.
-Je bent net een klein kind.
-1-2.
-En ik hoop op speeltijd voor Mo IOriss.
-Lijkt me echt een fijne voetballer.
-En rood? Wie krijgt ditmaal rood?
-Kluskens.  

22.37 uur – treindialoog van twee Eindhoven-supporters tussen Blerick en Horst-Sevenum
-De eerste helft hebben ze één keer geschoten. Maar voor de rest hebben ze ook niks gedaan.
-Het was gewoon veel vaster zeg maar. Ik denk dat zij zeventig procent op de helft van FC Eindhoven hebben gespeeld.
-Ik denk dat dat wel meevalt.
-Ik vond het kut van dat doelpunt hoor, in de laatste vijf minuten. Dat is kut. Maar laten we eerlijk zijn, Joop: als ik tegen jou had gezegd ‘Na tien minuten in de tweede helft staat het 2-1 voor FC Eindhoven’, dan had je gezegd van ‘Ja jongen, flikker eens op’. En dat gebeurt dan ook weer en … ja …

22.53 uur – dialogue intérieur
-Gruwelijk geërgerd.
-Aan dat gesprekje in de trein tussen die twee Eindhoven-supporters.
-Of nee, eigenlijk alleen aan die ene.
-Die zo hard praatte.
-Alsof mensen niet hard mogen praten.
-Liever niet nee.
-Maar vooral omdat hij steeds ‘FC Eindhoven’ zei. En niet ‘Eindhoven’.
-Maar het is toch FC Eindhoven.
-Maar je zegt Eindhoven.
-De frustratie zit weer diep.
-Ja, het was ook zó’n kutwedstrijd.
-Zó traag, steeds maar dat gebrei achterin, tikkie breed, tikkie terug...
-En je had er vooraf nog wel zo’n zin in.
-En ze speelden in de eerste helft naar de stadskant.
-En Eindhoven speelde in blauwwit.
-En de trein reed. En was op tijd.
-En met de kou viel het wel mee.
-Maar het regende wel.
-En de wedstrijd was kut.
-Terwijl het eigenlijk een droomscenario was.
-1-0 voor, 1-2 achter en dan richting Duitse kant met 3-2 winnen in blessuretijd.
-Had nog gekund ook.
-Van wie was die kopbal op het laatst?
-Kosidis?
-Denk het wel.
-Ongelooflijk dat die nog op het veld stond.
-Mijn god, wat speelde die slecht zeg.
-Maar toch scoren.
-Odriss viel ook lang niet zo goed in als tegen Jong PSV.
-Was ook wel lastig dit keer, met die kleine ruimtes.
-Geen rood voor Kluskens.
-Wel voor Swerts.
-Maar die is van Eindhoven.
-FC Eindhoven.

VVV – Jong PSV

De Man Schuin Achter Me, die er eindelijk weer eens is maar vier stoeltjes verderop schuin achter me zit, waardoor hij voor mij de hele wedstrijd nagenoeg onverstaanbaar is, hoor ik nu, in de tweede van vier minuten blessuretijd, plotseling luid en duidelijk zeggen als Smans net voor onze beider neuzen aan de bal is: ‘Oh nee! Smans gaat voorzetten, dat wordt niks!’ Als door de wol geverfde aanhoorder van De Man Schuin Achter Me besef ik dat opperste attentie nu geboden is. Voorspellingen van De Man Schuin Achter Me komen namelijk nooit uit (steevast bij een corner: ‘Let op Röseler! Hij gaat scoren!’ – Röseler scoorde nooit uit een corner). Perfecte voorzet van Smans op Doesburg. Kopbal Doesburg. Goal! Hij zit erin! Niet te geloven! Hij zit er godverdomme in! 3-2!

Van het randgebeuren moeten we het vandaag niet hebben. Achter me twee mannen met een Rotterdamse tongval, geheel verzonken in hun eigen universum met ondoorgrondelijke dialoogjes die meanderen van broodjes worst naar de Toto en van de Toto naar een bezoekje aan een Duitse Hornbach en van een bezoekje aan een Duitse Hornbach naar kortsluiting bij Van der Linden. Ze vinden het zelf allemaal nogal geinig – ik krijg er geen grip op, ook al omdat ze te gedempt praten om het woordelijk te kunnen volgen. Uiteindelijk blijven er in m’n hoofd twee opties over: 1) ze zijn onderweg naar de zaterdagse Bundesligakraker 1.FC Köln – Eintracht Frankfurt en onderweg pikken ze VVV – Jong PSV ook nog even mee; 2) medewerkers van een installatiebedrijf uit de Randstad die een nacht overblijven in Venlo om morgen hun werkzaamheden voort te zetten.

Daar staat tegenover dat de wedstrijd meeslepend is.

Genoten van de balbehandeling, de rust, het overzicht, de steekpassjes van Emir Bars, spelmaker van PSV.

Genoten van Mo Odriss, invaller bij VVV. Waarom speelt hij niet elke week?

Genoten van het laatste kwartier,
als VVV het onderste uit de kan haalt om met een man minder alsnog te winnen,
als dat verdomme niet lijkt te lukken,
als dat in extremis dan toch nog lukt,
als voor een moment de hemel op aarde lijkt te zijn neergedaald,
als al het andere er voor even niet toe doet.