VVV – Jong PSV

De Man Schuin Achter Me, die er eindelijk weer eens is maar vier stoeltjes verderop schuin achter me zit, waardoor hij voor mij de hele wedstrijd nagenoeg onverstaanbaar is, hoor ik nu, in de tweede van vier minuten blessuretijd, plotseling luid en duidelijk zeggen als Smans net voor onze beider neuzen aan de bal is: ‘Oh nee! Smans gaat voorzetten, dat wordt niks!’ Als door de wol geverfde aanhoorder van De Man Schuin Achter Me besef ik dat opperste attentie nu geboden is. Voorspellingen van De Man Schuin Achter Me komen namelijk nooit uit (steevast bij een corner: ‘Let op Röseler! Hij gaat scoren!’ – Röseler scoorde nooit uit een corner). Perfecte voorzet van Smans op Doesburg. Kopbal Doesburg. Goal! Hij zit erin! Niet te geloven! Hij zit er godverdomme in! 3-2!

Van het randgebeuren moeten we het vandaag niet hebben. Achter me twee mannen met een Rotterdamse tongval, geheel verzonken in hun eigen universum met ondoorgrondelijke dialoogjes die meanderen van broodjes worst naar de Toto en van de Toto naar een bezoekje aan een Duitse Hornbach en van een bezoekje aan een Duitse Hornbach naar kortsluiting bij Van der Linden. Ze vinden het zelf allemaal nogal geinig – ik krijg er geen grip op, ook al omdat ze te gedempt praten om het woordelijk te kunnen volgen. Uiteindelijk blijven er in m’n hoofd twee opties over: 1) ze zijn onderweg naar de zaterdagse Bundesligakraker 1.FC Köln – Eintracht Frankfurt en onderweg pikken ze VVV – Jong PSV ook nog even mee; 2) medewerkers van een installatiebedrijf uit de Randstad die een nacht overblijven in Venlo om morgen hun werkzaamheden voort te zetten.

Daar staat tegenover dat de wedstrijd meeslepend is.

Genoten van de balbehandeling, de rust, het overzicht, de steekpassjes van Emir Bars, spelmaker van PSV.

Genoten van Mo Odriss, invaller bij VVV. Waarom speelt hij niet elke week?

Genoten van het laatste kwartier,
als VVV het onderste uit de kan haalt om met een man minder alsnog te winnen,
als dat verdomme niet lijkt te lukken,
als dat in extremis dan toch nog lukt,
als voor een moment de hemel op aarde lijkt te zijn neergedaald,
als al het andere er voor even niet toe doet.