Donderdag was ik bij de presentatie van het door Jan Dirk van der Burg
geschreven Haatboek.
Mijn top 5 van dagboekaantekeningen in mijn Haatboek naar aanleiding van VVV – FC Den Bosch:
5.
Donderdag was ik bij de presentatie van het door Jan Dirk van der Burg
geschreven Haatboek.
‘Heej, ut is roëd, Ger!’, roept een vrouw tegen wat vermoedelijk haar man is,
als die door rood fietst, waardoor ik een uitwijkende manoeuvre moet maken terwijl
ik onderweg ben van station naar stadion.
Enerverender zou het deze middag niet meer worden.
Saai saai saai.
Saai maar spannend.
Nee, spannend maar saai.
2.
De Man Schuin Achter Me, de originele welteverstaan, is vandaag ineens De Man
Achter Me. Hij heeft veel te lang ontbroken op het appèl. Hij bekroont zijn joyeuse
rentrée met tal van klassiekers uit z’n repertoire. ‘De scheids is op
zich wel oké.’ ‘Het wordt een moeilijke wedstrijd.’ En dan, als VVV
in de 27e minuut een corner krijgt, de goddelijkste van allemaal: ‘Let op Ketting!
Hij gaat scoren!’ Natuurlijk scoort Ketting niet: nog nooit heeft een
speler van wie De Man Schuin Achter Me vol overtuiging had voorspeld dat hij uit
een corner ging scoren, daadwerkelijk uit die corner gescoord.
3.
Weer eens een gratistoegangvoorkinderenactie of zoiets. Garantie voor een geroezemoesdeken
van negentig minuten gecombineerd met continu chipszakgeritsel en een adembenemende
fritesluchtonderdompeling. L'enfer, c'est les autres.
Tosswinst voor Ketting. Héél fijn.
Milde temperatuur. Héél fijn.
De Man Schuin Achter Me is vandaag in het paars.
Slaapverwekkende eerste helft.
Net iets minder slaapverwekkende tweede helft.
Gaan ze ‘m maken of niet?
Ja, dus.
Sierra!
Extase.
TOP machteloos, krachteloos, inspiratieloos.
Toch door het hoofd spokende hetongelukzitineenkleinhoekjeclichés.
Net als het debevrijdendetweedetreffercliché.
Het wordt debevrijdendetweedetrefferwerkelijkheid.
Doesburg, enigszins stiftjesachtig gracieus, ondanks z’n nietstiftjesachtiggracieuze
motoriek.
Allemaal naar analogie van Emmen thuis.
Extase.
Ook bij een in het paars gestoken man.
Wacht!
De vandaaginhetpaarsgestoken Man Schuin Achter Me!
Het zal niet.
Hij klimt over de boarding, steekt het veld over, viert het feestje met de
spelers mee, klimt over de boarding, wordt omhooggehesen door de meute op vak O,
wordt tevergeefs aan z’n broek getrokken door een suppoost en gaat op in de
massa.
Heldvooreeuwig, Mijn Man Schuin Achter Me.
Zo moet het ongeveer zijn gegaan. Denk ik. Want ik was er niet bij. Griep. Noodgedwongen
bankzitter. Aangewezen op de schaarse flitsen. Met hoofdrollen voor de man in
het paars en de aan de broek van de man in het paars hangende suppoost. En met
een absolute hoofdrol voor wat de commentator ad rem het ‘bouwvakkersdécolleté’
van de man in het paars noemt.
Tegen de tricolores.
Tri-co-lo-res.
Lage verwachtingen.
Altijd eigenlijk, vandaag helemaal.
Zeiknat en koud.
Volle bak, zoals altijd.
Kingo irritant parmantig, zoals altijd.
Zitplaats bij de cornervlag.
Rij 3.
Stoere kerels, trots van het voetballand.
Ketting wint toss.
De tricolores in eerste helft richting KingSide.
Vervelend voor hen.
Mooi voor ons.
Geen onaardig begin.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Fout Sierra, 1-0.
Stop de Koning Willem II gevangenis.
Waarom?
Ongastvrij, onveilig, kortzichtig desastreus voor onze toekomst.
Hoezo?
Op en neer geloop om drank te tanken.
Minder koud dan gedacht.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Machteloos VVV.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
Krachteloos VVV.
Rust.
Verkassing, tien rijen hoger.
Beter overzicht.
Buitenspelers niet gewisseld.
Vreemd.
Eigen goal Ketting.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
2-0, over en uit.
Wezenloos tikkend VVV.
Gebrek aan stootkracht.
Mooie uitdrukking.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Hevig verlangen naar Özcan Yaşar.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Nauwelijks op en neer geloop om drank te tanken.
Hele voorhoede gewisseld.
Verder zonder midvoor.
Zegt niemand meer midvoor.
Raar.
Onbegrijpelijk ook wel.
Dat niemand dat meer zegt.
Dat VVV midvoorloos is.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Eindeloos gebrei VVV.
Ergerlijk.
Slaapverwekkend.
Uitblijvend opportunisme.
Raar, onbegrijpelijk, ergerlijk.
Afgelopen.
2-0.
Minimaal jaar zonder tricolores.
Snel vergeten, snel weg.
Zakelijke overwinning.
Klopt.
Aversie tegen zakelijke overwinningen.
Tenzij VVV zakelijk wint.
Ach ja.
Kan gebeuren.
Verliezen tegen koploper.
Er zijn ergere dingen.
Zo belangrijk is het nu ook weer niet.
Enz.
I
Minuut stilte ter nagedachtenis aan de deze week overleden Kees Rijvers. Gravend
in m’n geheugen kom ik niet verder dan één flard van een herinnering waarin
zowel meneer Rijvers als VVV een rol speelt. VVV zoals het betaamt de hoofdrol, meneer Rijvers een bijrolletje. Zondag 12 september 1976. Ik ben 11. VVV-PSV. VVV zojuist naar de eredivisie gepromoveerd, PSV de ongenaakbare
landskampioen van de twee voorgaande seizoenen, met in de gelederen onder meer
Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Huub Stevens en Willy en René van de
Kerkhof. VVV in het rood (met witte blokken). PSV in het groen (als m’n
geheugen me niet bedriegt). 15.000 toeschouwers, onder wie ik dus. VVV wint.
Met 2-0. Doelpunten: Mikan en Stefan Kurcinac. En meneer Rijvers? Die was
trainer van PSV. Zonder pet vermoed ik, het was best warm die middag.
Enigszins in haast op fiets naar station. Maar overvliegende kraanvogels in V-formatie, aankondigers van de lente, uit duizenden herkenbaar aan hun geluid, laat je zelfs in haast niet zomaar overvliegen.
18.23 uur – dialogue intérieur
-Eigenlijk wel zin in de wedstrijd.
-Anders ben je altijd bang.
-Eerder defaitistisch.
-Dat is hetzelfde als bang.
-Bang voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan.
-Klopt.
-Eerlijk gezegd ben ik nu toch ook weer een beetje bang.
-Bang voor iets waar je zin in hebt…
-Raar, ja.
-Bang dat ze de eerste helft naar de Duitse kant spelen.
-Zeg je altijd.
-Is ook mijn grootste angst.
-Dan is de avond al verpest voordat ie begonnen is.
-Ik ben ook bang dat Eindhoven niet in blauwwit speelt.
-Je kunt maar ergens bang voor zijn.
-Belachelijk ja.
-Zó stom.
-Maar het is wel echt zo.
-Ik ben ook bang dat het koud zal zijn.
-Je weet toch dat het áltijd koud is?
-Inderdaad.
-Maar meer angsten heb ik niet.
-Voorspelling.
-Ik denk dat ze gemakkelijk gaan winnen.
-Maar dat zeg ik natuurlijk niet.
-Ongelooflijk.
-Want als ik zeg dat ze winnen, gaan ze verliezen.
-Je bent net een klein kind.
-1-2.
-En ik hoop op speeltijd voor Mo IOriss.
-Lijkt me echt een fijne voetballer.
-En rood? Wie krijgt ditmaal rood?
-Kluskens.
De Man Schuin Achter Me, die er eindelijk weer eens is maar vier stoeltjes verderop
schuin achter me zit, waardoor hij voor mij de hele wedstrijd nagenoeg
onverstaanbaar is, hoor ik nu, in de tweede van vier minuten blessuretijd, plotseling
luid en duidelijk zeggen als Smans net voor onze beider neuzen aan de bal is: ‘Oh
nee! Smans gaat voorzetten, dat wordt niks!’ Als door de wol geverfde aanhoorder
van De Man Schuin Achter Me besef ik dat opperste attentie nu geboden is. Voorspellingen
van De Man Schuin Achter Me komen namelijk nooit uit (steevast bij een corner: ‘Let
op Röseler! Hij gaat scoren!’ – Röseler scoorde nooit uit een corner). Perfecte
voorzet van Smans op Doesburg. Kopbal Doesburg. Goal! Hij zit erin! Niet te
geloven! Hij zit er godverdomme in! 3-2!
Van het randgebeuren moeten we het vandaag niet hebben. Achter me twee mannen
met een Rotterdamse tongval, geheel verzonken in hun eigen universum met
ondoorgrondelijke dialoogjes die meanderen van broodjes worst naar de Toto en van
de Toto naar een bezoekje aan een Duitse Hornbach en van een bezoekje aan een
Duitse Hornbach naar kortsluiting bij Van der Linden. Ze vinden het zelf
allemaal nogal geinig – ik krijg er geen grip op, ook al omdat ze te gedempt
praten om het woordelijk te kunnen volgen. Uiteindelijk blijven er in m’n hoofd
twee opties over: 1) ze zijn onderweg naar de zaterdagse Bundesligakraker 1.FC
Köln – Eintracht Frankfurt en onderweg pikken ze VVV – Jong PSV ook nog even
mee; 2) medewerkers van een installatiebedrijf uit de Randstad die een nacht
overblijven in Venlo om morgen hun werkzaamheden voort te zetten.
Daar staat tegenover dat de wedstrijd meeslepend is.
Genoten van de balbehandeling, de rust, het overzicht, de steekpassjes van Emir
Bars, spelmaker van PSV.
Genoten van Mo Odriss, invaller bij VVV. Waarom speelt hij niet elke week?
Genoten van het laatste kwartier,
als VVV het onderste uit de kan haalt om met een man minder alsnog te winnen,
als dat verdomme niet lijkt te lukken,
als dat in extremis dan toch nog lukt,
als voor een moment de hemel op aarde lijkt te zijn neergedaald,
als al het andere er voor even niet toe doet.
in plaats van een vrijdagavondwedstrijd
een maandagavondwedstrijd
hekel aan maandagavondwedstrijden
maar ook maandagavondwedstrijden zijn wedstrijden
daarom het hele weekend
in angst over afgelasting van de maandagavondwedstrijd
en verplaatsing van de maandagavondwedstrijd
naar een van de twee aanstaande maandagavonden
die al zijn volgeboekt met onontkoombaarheden
even na elf in de ochtend
verlossend bericht
zucht van verlichting
h e t g a a t d o o r
***
Uit De Limburger van vandaag: ‘”Een applaus voor
onze groundsmen”, vroeg de stadionspeaker aan de supporters vlak voor de
wedstrijd. Geklapt werd er niet voor de mensen die er alles aan hadden gedaan
om ervoor te zorgen dat het afgelopen vrijdag afgelaste duel nu wel door kon
gaan.’
voorwaarde voor
dat klappen is
dat de stadionspeaker verstaanbaar is
dat is de stadionspeaker niet
al in geen jaren
***
veerman schiet penalty hoog over
betrap je jezelf erop
dat je daar hardop om moet lachen
***
alles
door
oefening
(ook penalty’s)
***
kürşad sürmeli
mooie naam
mooie voetballer
***
elias sierra
mooie naam
mooie voetballer
nijvere bij
ouderwetse dribbelaar
man van de wedstrijd
een goal
drie keer gescheitert alleen voor de keeper
betrap je jezelf erop
dat je daar hardop over vloekt
***
drie keer gescheitert alleen voor de keeper
dan weet je
dat het niet goed komt
het komt wel goed
zucht van verlichting
g e w o n n e n