Helmond Sport – VVV

Enigszins in haast op fiets naar station. Maar overvliegende kraanvogels in V-formatie, aankondigers van de lente, uit duizenden herkenbaar aan hun geluid, laat je zelfs in haast niet zomaar overvliegen.

Toch nog ruim op tijd op station. Trein op tijd, geen fellow stadiontravellers. Treinreisje naar Helmond verloopt gladjes. Wandeling naar stadion verloopt gladjes. Enige probleem vandaag: geen kaartje. Terwijl er volgens de website ‘100% identiteitscontrole’ is. En ik vrees dat woonachtig zijn in Horst aan de Maas vandaag wel eens een belemmerende factor kan zijn, ondanks het feit dat zo ongeveer de hardcoreste aller Helmond Sport-supporters woonachtig zijn in Horst aan de Maas. En ondanks het feit dat ik zo ongeveer de softieste aller VVV-supporters ben. Afwachten.  

Fuik voor de ingang. Identiteitscontrole, nog vóór de kassa’s. Shit. ‘Waar kan ik een kaartje kopen?’, vraag ik aan een suppoost. ‘Een kaartje kopen? Dat zou ik echt niet weten.’ Aan een van de identiteitscontroleurs vraagt ze waar ik een kaartje kan kopen. ‘Goeie vraag! Ik zou het niet weten.’ Uiteindelijk heeft een supporter het min of meer verlossende antwoord: ‘Daarachter!’
‘Daarachter’ is voorbij de identiteitscontrolefuik. Blijkbaar heb ik vertrouwen gekweekt bij de identiteitscontroleur: hij laat me passeren zonder m’n identiteit te controleren. Yes!
Daarachter is inderdaad de kassa.
‘Vak P graag.’
‘15 euro graag.’
Geen identiteitscontrole. Probleem opgelost, eerste overwinning binnen.

Programmaboekje, vervlogen fenomeen uit pre-internettijden. Hier krijg je het gratis in de hand gedrukt. Naar binnen dan. Veel lege plaatsen, maar voor Helmondse begrippen best druk. Een verstaanbare speaker. Hij heeft het steeds over ‘ons Helmond Sport’. Beetje minder. ‘Vur welleke club bende gai. Vur welleke club bende gai. Ik ben vur Helmond Sport.’ Enz. Beste clublied ever. Zo fijn, dat totale gebrek aan pretenties in Helmond. Die aangename koestering van het eeuwige loser-schap.

Geen man, geen vrouw, geen mensen schuin achter me. Wel een aangename wedstrijd. Goddelijke Smans. Kluskens, ja Kluskens, soeverein op het middenveld. 1-0 had ook 3-0 kunnen zijn. Moeten zijn.

Rust.

Vanaf de eerste seconde in de tweede helft voel je de gelijkmaker aankomen. En dus komt de gelijkmaker. Van Joeri Schroijen. Joeri! Die Rutten aan alle kanten voorbijloopt en nog minstens twee keer kan scoren. Maar dat nalaat. Net als andere Helmonders. Van Crooij redt en zaait onrust. Van Crooij redt en zaait onrust. VVV komt terug. Smans blijft goddelijk. Kosidis moet scoren. Helmond kan scoren. Niemand scoort. 1-1. Te weinig. Klein katertje.

Wandeling naar station verloopt gladjes. Treinreisje verloopt gladjes. Fietsen naar huis verloopt gladjes. Geen kraanvogels meer die overvliegen. Geslaagde avond.