VVV – Emmen

Regen. Wind. Koud. Toch zin in. Raar. Trein rijdt. Fijn. Voetbalklapper (of hoe heet zo’n ding?) in dank aanvaard. Nat stoeltje. Droogwrijven met meegebracht handdoekje. Klapper op stoeltje. Zitten. Toch zin in. Weer hordes kinderen. Niet zin-bedervend ditmaal. Raar. Droog. Koelie met pietenmuts. En twee Pieten. Ze beginnen goed. Agressief. Geen eindeloos getik. Blunder Janssen. 0-1. Elkaar met voetbalklappers slaande kinderen. Continu. Nog steeds niet zin-bedervend. Raar. Wedstrijd best aardig. Hoog tempo. Rust. Koud? Valt wel mee. Wehmeyer voor Verheijen. Niet Doesburg voor Doumtsios. Raar. Aanvaardbaar spel. Weinig kansen. Hoog tempo. Elkaar met voetbalklappers slaande kinderen. Continu. Nog steeds niet zin-bedervend. Raar. 0-2. Door het centrum. Ongelooflijk. Kansjes. Of eerder mogelijkheden. Beetje machteloos. Maar kan allemaal slechter. Afgelopen. Weer verloren. Ach ja. Klapper meenemen? Nee. Handdoekje meenemen? Ja. Geen zin-bedervende avond. Ondanks alles. Raar. We love you Venlo, we do.

Maar laten we het voor de verandering eens over het aankondigingsbord (of hoe heet zo’n ding?) hebben.

Geen idee hoe lang het er al staat. In elk geval maakte ik er in 2021 voorafgaand aan de eerste post-corona wedstrijd voor het eerst een foto van.   

In tegenstelling tot wat je zou verwachten is het geen digitaal aankondigingsbord.
‘En wat doe jij voor de kost?’
‘Ik ben de letterzetter van het aankondigingsbord van de thuiswedstrijden van VVV. Mooie job.’
Ouderwets handwerk dus. Waardoor het kan gebeuren dat vandaag de eerste 2 net niet binnen de lijntjes kleurt.

Kniesoor die erop let.
Onverlaten hebben enkele stickers op het bord geplakt.

Onder de tweede e van ‘Emmen’ het restant van een FC Den Bosch-sticker.
De stickers onder de n en de tweede m vallen niet te duiden.  
Onder de eerste e en de eerste m stickers van Ząbkovia Ząbki, volledige naam Miejski Klub Sportowy Dolcan Ząbki, vierde divisieclub uit Ząbki, een Poolse stad met 23.277 inwoners, iets ten noordoosten van Warschau.

Trzymaj jezyk za zabkami staat op de sticker onder de eerste e. ‘Houd je mond dicht’ volgens Google Translate. Kan kloppen, gezien de tekening.
Ruszaj na talning lees ik onder de eerste m. ‘Ga zonnen’ volgens Google Translate. Kan onmogelijk kloppen. Maar vooral niet kloppend proberen te maken. Ga zonnen!  

VVV – Jong AZ

D’n Berg op. Bedrukt gemoed. Want Jong-ploeg. Want Jong AZ. Want geen uitsupporters. Want kinderhorden.

***

Toiletteren. Kan me niet heugen hier ooit eerder de VVV-toiletten te hebben getoond. Primeur:

Had geelzwarter gekund, maar cleaner dan clean.

***

D’r aan got geej want weej zien heej. Jaja.

***

Geschreeuw.
Gevloek.
Geruzie.
Gehang.
Geritsel.
Gespring.
Gevreet.
Gesta.
Gejen.
Gedrink.
Getreiter.
Gechips.
Gescheld.
Gezeur.
Gedoe.

L’enfer, c’est les autres. De hel, dat zijn de anderen. Jongens van een jaar of tien. Losgeslagen. De godganse focking waardeloze wedstrijd niet bezig met de focking waardeloze wedstrijd. Niet gecorrigeerd. Niet eens aangesproken. Niet door hun vaders, niet door hun elftalleiders, niet door mij. Mijn straf voor twee thuiswedstrijden op rij verstek laten gaan. Ik onderga het. Lijdzaam, in stilte.

***   

Gefrustreerd? Nee hoor. Vijftig jaar Koelbezoek maakt mild, onvoorstelbaar mild. Al zoveel focking waardeloze wedstrijden gezien dat deze er ook nog wel bij kan. We zijn maar VVV. De berg lonkt, maar het dal, de kuil, is onze habitat. Wie niet kan berusten in dit lot heeft hier niets te zoeken.

***

D’n Berg afdalend vraagt een mij onbekende medeafdaler wat ik over de wedstrijd ga schrijven. Geen idee, valt er überhaupt iets over de wedstrijd te schrijven? Over twee jaar gaat hij vijftig jaar. Ah zo, dan zijn we lotgenoten. Gebrek aan kwaliteit, dit seizoen. Zit gewoon niet veel meer in. AZ was trouwens ook niks. Hebben we al zo vaak meegemaakt dit, gelouterd als we zijn. Wachten op betere tijden. Toch blijven de mensen komen en blijft de sfeer goed. Was vroeger wel anders, dooie boel toen. Ja, klopt. Maakt zo’n wedstrijd toch net iets verteerbaarder. Inderdaad. Hij gaat links, ik rechtdoor, richting station. Het gesprekje heeft mijn gemoed opgeklaard. ‘Ik ben benieuwd wat je gaat schrijven.’ Dit dus.

***

Ik moet niet zo moeilijk doen over die kinderen. Misschien toch een ietsiepietsie frustratie over een focking waardeloze wedstrijd.