VVV – TOP Oss

Weer eens een gratistoegangvoorkinderenactie of zoiets. Garantie voor een geroezemoesdeken van negentig minuten gecombineerd met continu chipszakgeritsel en een adembenemende fritesluchtonderdompeling. L'enfer, c'est les autres.
Tosswinst voor Ketting. Héél fijn.
Milde temperatuur. Héél fijn.
De Man Schuin Achter Me is vandaag in het paars.
Slaapverwekkende eerste helft.
Net iets minder slaapverwekkende tweede helft.
Gaan ze ‘m maken of niet?
Ja, dus.
Sierra!
Extase.
TOP machteloos, krachteloos, inspiratieloos.
Toch door het hoofd spokende hetongelukzitineenkleinhoekjeclichés.
Net als het debevrijdendetweedetreffercliché.
Het wordt debevrijdendetweedetrefferwerkelijkheid.
Doesburg, enigszins stiftjesachtig gracieus, ondanks z’n nietstiftjesachtiggracieuze motoriek.
Allemaal naar analogie van Emmen thuis.
Extase.
Ook bij een in het paars gestoken man.
Wacht!
De vandaaginhetpaarsgestoken Man Schuin Achter Me!
Het zal niet.
Hij klimt over de boarding, steekt het veld over, viert het feestje met de spelers mee, klimt over de boarding, wordt omhooggehesen door de meute op vak O, wordt tevergeefs aan z’n broek getrokken door een suppoost en gaat op in de massa.
Heldvooreeuwig, Mijn Man Schuin Achter Me.

Zo moet het ongeveer zijn gegaan. Denk ik. Want ik was er niet bij. Griep. Noodgedwongen bankzitter. Aangewezen op de schaarse flitsen. Met hoofdrollen voor de man in het paars en de aan de broek van de man in het paars hangende suppoost. En met een absolute hoofdrol voor wat de commentator ad rem het ‘bouwvakkersdécolleté’ van de man in het paars noemt.  

‘Bouwvakkersdecolleté is een eufemistische term voor het zichtbaar zijn van de bovenkant van de bilspleet boven de band van de broek. De naam is ontstaan vanwege de gelijkenis met het decolleté bij vrouwen: twee huidkleurige wangen met een spleet ertussen. Het bouwvakkersdecolleté is voornamelijk te zien bij mensen die vaak voorovergebogen werk doen met een strakzittende broek, zoals een spijkerbroek, waaronder bouwvakkers. Het bouwvakkersdecolleté wordt vaak als onflatteus gezien. Er bestaan onderbroeken met speciale inzetstukken die het zichtbaar maken van de bovenkant van de bilspleet tegen moeten gaan en extra lange T-shirts die het zichtbaar worden van het billendecolleté moeten voorkomen. Deze extra lange T-shirts blijven in de broek zitten als men voorover buigt. Ze kunnen handig zijn bij beroepen waarin vaak voorovergebogen gewerkt wordt (tapijtlegger, stratenmaker e.d.). Ook een tuinbroek verhindert het zichtbaar worden van de bilspleet.’

Wikipedia

Willem II – VVV

Tegen de tricolores.
Tri-co-lo-res.
Lage verwachtingen.
Altijd eigenlijk, vandaag helemaal.
Zeiknat en koud.
Volle bak, zoals altijd.
Kingo irritant parmantig, zoals altijd.
Zitplaats bij de cornervlag.
Rij 3.
Stoere kerels, trots van het voetballand.
Ketting wint toss.
De tricolores in eerste helft richting KingSide.
Vervelend voor hen.
Mooi voor ons.
Geen onaardig begin.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Fout Sierra, 1-0.
Stop de Koning Willem II gevangenis.
Waarom?
Ongastvrij, onveilig, kortzichtig desastreus voor onze toekomst.
Hoezo?
Op en neer geloop om drank te tanken.
Minder koud dan gedacht.
Aanhoudend niet voetbalgerelateerd geroezemoes.
Machteloos VVV.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
Krachteloos VVV.

Rust.

Verkassing, tien rijen hoger.
Beter overzicht.
Buitenspelers niet gewisseld.
Vreemd.
Eigen goal Ketting.
Ongeremd ongetemd gesticulant.
2-0, over en uit.
Wezenloos tikkend VVV.
Gebrek aan stootkracht.
Mooie uitdrukking.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Hevig verlangen naar Özcan Yaşar.
Peter Maes, zenuwlijer langs de lijn.
Nauwelijks op en neer geloop om drank te tanken.
Hele voorhoede gewisseld.
Verder zonder midvoor.
Zegt niemand meer midvoor.
Raar.
Onbegrijpelijk ook wel.
Dat niemand dat meer zegt.
Dat VVV midvoorloos is.
Voetbalgerelateerd geroezemoes.
Eindeloos gebrei VVV.
Ergerlijk.
Slaapverwekkend.
Uitblijvend opportunisme.
Raar, onbegrijpelijk, ergerlijk.  
Afgelopen.
2-0.
Minimaal jaar zonder tricolores.
Snel vergeten, snel weg.
Zakelijke overwinning.
Klopt.
Aversie tegen zakelijke overwinningen.
Tenzij VVV zakelijk wint.
Ach ja.
Kan gebeuren.
Verliezen tegen koploper.
Er zijn ergere dingen.
Zo belangrijk is het nu ook weer niet.
Enz.

VVV – Emmen

I
Minuut stilte ter nagedachtenis aan de deze week overleden Kees Rijvers. Gravend in m’n geheugen kom ik niet verder dan één flard van een herinnering waarin zowel meneer Rijvers als VVV een rol speelt. VVV zoals het betaamt de hoofdrol, meneer Rijvers een bijrolletje. Zondag 12 september 1976. Ik ben 11. VVV-PSV. VVV zojuist naar de eredivisie gepromoveerd, PSV de ongenaakbare landskampioen van de twee voorgaande seizoenen, met in de gelederen onder meer Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Huub Stevens en Willy en René van de Kerkhof. VVV in het rood (met witte blokken). PSV in het groen (als m’n geheugen me niet bedriegt). 15.000 toeschouwers, onder wie ik dus. VVV wint. Met 2-0. Doelpunten: Mikan en Stefan Kurcinac. En meneer Rijvers? Die was trainer van PSV. Zonder pet vermoed ik, het was best warm die middag.

II
Voor de afwisseling mogen er weer eens twee engelen opdraven. Ter nagedachtenis aan meneer Rijvers? Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag? Engelen zijn toch onzijdig? Hoe dan ook: alle engelen de wereld uit, om te beginnen uit De Koel.

III
Ketting, op geelgroene schoenen vandaag, verliest de toss. Automatisch gevolg: VVV speelt de tweede helft naar de stadskant, niet naar de Duitse kant. Voorpret maakt plaats mismoedigheid.

Toss verloren, rampspoed geboren.

IV
In de eerste helft valt, na uitvoerige interne afweging van de voors en tegens, het besluit om in de rust te verkassen naar de stadskant (De Koel zij hooglijk geprezen dat dit nog altijd kan). Voornaamste tegens zijn het gevoel van verraad aan vak VN5, het ontstellende gebrek aan sfeer aan de stadskant en vooral de ruime aanwezigheid aldaar van mensen die voortdurend met van alles bezig zijn maar nooit met het volgen van de wedstrijd. De frontale koude oostenwind is een ondergeschikt tegen. Voornaamste voor is met je neus op het spel en op een eventueel VVV-doelpunt zitten. Nee, niet zitten: staan! Voetbal is om te staan. (Een andere keer misschien over waarom ik doorgaans dan toch zit.)

V
Binnen vijf minuten volgt de beloning voor de verkassing. 1-0! Kosidis! Voor m’n neus!

VI
De mensen aan de stadskant die voortdurend met van alles bezig zijn maar nooit met het volgen van de wedstrijd zijn vandaag hordes kinderen. Verzacht de pijn.

VII
De Man Schuin Achter Me zijn nu de supporters van Emmen.

VIII
Staan aan de dunbevolkte stadskant betekent dat je een beetje kunt meebewegen met het spel. Waardoor je je nog meer onderdeel van de wedstrijd waant.

IX
Penalty. Voor Emmen. Zeven minuten voor tijd. De mismoedigheid is op slag terug. Totdat iets gebeurt dat nooit gebeurt bij een VAR-loze wedstrijd: de scheidsrechter komt terug op z’n beslissing. Weg mismoedigheid. Het spel wordt vervolgd met een corner. Vreemd.

X
Blessuretijd. Doesburg scoort! 2-0! Voor m’n neus! Doesburg trekt z’n shirt uit. Voor m'n neus. Meteen uit met de pret. Veel erger dan de geelgroene schoenen van Ketting.

XI
Mo Odriss. Geweldige invalbeurt weer.

XII
Toss verloren, genot geboren.

Helmond Sport – VVV

Enigszins in haast op fiets naar station. Maar overvliegende kraanvogels in V-formatie, aankondigers van de lente, uit duizenden herkenbaar aan hun geluid, laat je zelfs in haast niet zomaar overvliegen.

Toch nog ruim op tijd op station. Trein op tijd, geen fellow stadiontravellers. Treinreisje naar Helmond verloopt gladjes. Wandeling naar stadion verloopt gladjes. Enige probleem vandaag: geen kaartje. Terwijl er volgens de website ‘100% identiteitscontrole’ is. En ik vrees dat woonachtig zijn in Horst aan de Maas vandaag wel eens een belemmerende factor kan zijn, ondanks het feit dat zo ongeveer de hardcoreste aller Helmond Sport-supporters woonachtig zijn in Horst aan de Maas. En ondanks het feit dat ik zo ongeveer de softieste aller VVV-supporters ben. Afwachten.  

Fuik voor de ingang. Identiteitscontrole, nog vóór de kassa’s. Shit. ‘Waar kan ik een kaartje kopen?’, vraag ik aan een suppoost. ‘Een kaartje kopen? Dat zou ik echt niet weten.’ Aan een van de identiteitscontroleurs vraagt ze waar ik een kaartje kan kopen. ‘Goeie vraag! Ik zou het niet weten.’ Uiteindelijk heeft een supporter het min of meer verlossende antwoord: ‘Daarachter!’
‘Daarachter’ is voorbij de identiteitscontrolefuik. Blijkbaar heb ik vertrouwen gekweekt bij de identiteitscontroleur: hij laat me passeren zonder m’n identiteit te controleren. Yes!
Daarachter is inderdaad de kassa.
‘Vak P graag.’
‘15 euro graag.’
Geen identiteitscontrole. Probleem opgelost, eerste overwinning binnen.

Programmaboekje, vervlogen fenomeen uit pre-internettijden. Hier krijg je het gratis in de hand gedrukt. Naar binnen dan. Veel lege plaatsen, maar voor Helmondse begrippen best druk. Een verstaanbare speaker. Hij heeft het steeds over ‘ons Helmond Sport’. Beetje minder. ‘Vur welleke club bende gai. Vur welleke club bende gai. Ik ben vur Helmond Sport.’ Enz. Beste clublied ever. Zo fijn, dat totale gebrek aan pretenties in Helmond. Die aangename koestering van het eeuwige loser-schap.

Geen man, geen vrouw, geen mensen schuin achter me. Wel een aangename wedstrijd. Goddelijke Smans. Kluskens, ja Kluskens, soeverein op het middenveld. 1-0 had ook 3-0 kunnen zijn. Moeten zijn.

Rust.

Vanaf de eerste seconde in de tweede helft voel je de gelijkmaker aankomen. En dus komt de gelijkmaker. Van Joeri Schroijen. Joeri! Die Rutten aan alle kanten voorbijloopt en nog minstens twee keer kan scoren. Maar dat nalaat. Net als andere Helmonders. Van Crooij redt en zaait onrust. Van Crooij redt en zaait onrust. VVV komt terug. Smans blijft goddelijk. Kosidis moet scoren. Helmond kan scoren. Niemand scoort. 1-1. Te weinig. Klein katertje.

Wandeling naar station verloopt gladjes. Treinreisje verloopt gladjes. Fietsen naar huis verloopt gladjes. Geen kraanvogels meer die overvliegen. Geslaagde avond.