Theo Vincken

Afgelopen dinsdag overleed op 83-jarige leeftijd Theo Vincken, als sportjournalist bij het Dagblad voor Noord-Limburg decennia lang de vaste volger van VVV. Op drie dagen na – hij trouwde drie dagen na mijn geboorte met Maria, een zus van mijn vader – is hij mijn hele leven mijn oom geweest. Mijn geliefde oom. Mijn voetbaloom. Mijn VVV-oom. Ik was zijn voetbalneefje, op z’n minst sinds hij in 1980 Van Gijs tot Mikan, het door hem samengestelde fotoboek over VVV, signeerde.

Begenadigd schrijver, meesterlijk verteller, gemankeerd acteur. Bahia, Grenchen, Wageningen. Jan Schatorjé, Herman Theeuwen, Huub Schuurs. Rob Baan, Henk Rayer, Leo van Veen. Ik spelde elke letter die hij over VVV schreef, hing aan z’n lippen als hij over VVV vertelde, ontving in dankbaarheid oude programmabladen van hem, luisterde met rode oortjes als hij VVV-intimiteiten onthulde die buiten de krant moesten blijven.

Ja, hij had z’n stokpaardjes. Honda de beste voetballer ooit van VVV? Hoe kom je daar nou bij, je hebt Jan Klaassens zeker nooit zien spelen! Die 8-3 in 1977 tegen FC Amsterdam? Verkocht! Mikan tegen NEC? Doping!

Ja, hij had z’n voor- en nakeuren. Rob Baan en Mikan waren helden, Remy Reijnierse en Leo van Veen niet echt. Van een vroeger-was-alles-beter-houding op VVV-gebied viel hij niet geheel vrij te pleiten. Het zij hem vergeven.

Hij was een journalist van de oude stempel. In 1991: ‘Ik ben altijd van mening geweest dat een sportjournalist afstand moet bewaren. Geen amicaal gedoe met trainers of sporters. Op termijn kan dat niet functioneren, want je kunt niet meer kritisch schrijven.’ En dus kon het voorkomen dat zelfs Rob Baan het moest ontgelden. Wat dat betreft is het misschien goed dat mij een glansrijke VVV-carrière bespaard is gebleven – ik ben ervan overtuigd dat hij over mij juist nóg kritischer zou zijn geweest dan over anderen. Gelukkig dus maar dat mijn optredens in het eerste beperkt bleven tot enkele onbeduidende invalbeurten. Onder meer in een vriendschappelijke wedstrijd tegen PSV in januari 1985. Waarna hij een dag later in het verslag PSV-trainer Jan Reker citeerde over die invallende ‘youngster’ – zo was hij dan ook wel weer.

In de jaren zeventig, toen regelmatig tienduizenden De Koel bevolkten, stonden we altijd iets voorbij de middenlijn onderaan de lange zijde, boven het reclamebord met opschrift ‘Nederlandse Draadindustrie NDI Blerick’. Mijn vader, ik, wat vriendjes en vaak ook Joop, een andere oom. Kort voor het einde van de wedstrijd liepen we doorgaans richting de poort waar de spelers het veld verlieten, een spelerstunnel was er nog niet. Waren de spelers eenmaal gepasseerd, dan volgden bestuursleden. En journalisten. Onder wie Theo Vincken. Van achter het hek dat ons scheidde, riep mijn vader dan steevast: ‘Heej Vincken, kende ôs ni miër?’ Een typerend, gegeneerd lachje volgde. Het zal me altijd bijblijven. Hij zal me altijd bijblijven.  

Vitesse – VVV

Analyticus Ronald de Boer heeft vooraf een goed gevoel over de wedstrijd. Collega-analyticus Kenneth Perez niet. Commentator Leo Driessen weer wel: ‘Het belooft een spektakel te worden.’ Het wordt geen spektakel. Over Vitesse gaat Mikanista niet. Over VVV wel. Het was

abominabel
bagger
crisis
dramatisch
ergerlijk
futloos
grottenschlecht
huilen met de pet op
irritant
jansalieachtig
kut met peren
leiden in last
mies
naadje pet
ongelooflijk
pijn aan de ogen
quasi-voetbal
rampzalig
schubbekutteveenvoetbal
triest
uitzichtloos
venlosevottenvegersvoetbal
waardeloos
xylofoon met pleeborstel
yoghurt met eikels
zielig

Zoals het hele seizoen al

abominabel
bagger
crisis
dramatisch
ergerlijk
futloos
grottenschlecht
huilen met de pet op
irritant
jansalieachtig
kut met peren
leiden in last
mies
naadje pet
ongelooflijk
pijn aan de ogen
quasi-voetbal
rampzalig
schubbekutteveenvoetbal
triest
uitzichtloos
venlosevottenvegersvoetbal
waardeloos
xylofoon met pleeborstel
yoghurt met eikels
zielig

is.

Danny Post na afloop: ‘Na de winterstop moet het zeker beter.’

VVV – PEC Zwolle

‘Janssen wat ben je toch een frikkedel!’
Zegt de man schuin achter me. Na een minuut of twintig. Janssen speelt inderdaad als een aangebrande loempia. Of een niet tot ontbranding komende vlampijp. Net als een kleine tien anderen.

‘Ik heb wel zin in een soepie.’
Zegt de man schuin achter me. Nog voor de wedstrijd is begonnen. Z’n partner lacht enigszins meewarig. Gelijk heeft ze. Mallotig woord, soepie.

‘Dit wordt zo’n wedstrijd waarin de eerste vijftig, zestig minuten niks gebeurt.’
Zegt de man schuin achter me. Na zeven minuten. Wat hij bedoelt: deze ploegen hebben elkaar in een houdgreep en pas als de vermoeidheid een rol gaat spelen, zal er tekening in de wedstrijd komen. Jaja.

‘Dit lijkt echt nergens op. Er zit geen structuur in, ze hebben geen plan.’
Zegt de man schuin achter me. Zo ongeveer om de vijf minuten. Het lijkt inderdaad echt nergens op. En structuur zit er inderdaad niet in. Een plan zal er ongetwijfeld zijn geweest. Maar welk?

‘Als ik straks thuis ben, val ik als een blok in slaap.’
Zegt de man schuin achter me. Na een half uurtje. Gezegend de mannen die na zó’n vertoning als een blok in slaap vallen. Toch ook wel iets waarover hij zich zorgen zou moeten maken. Normale mannen beleven na zó’n vertoning een doorwaakte nacht, een nacht van hazenslaapjes, een nacht van woelen en draaien.

‘Wat een mazzelgoal. Echt mazzel, hoor.’
Zegt de man schuin achter me. Na elf minuten. Mazzel? Hoe komt ie daar nou toch bij? Veel beter uitgespeeld kom je ze zelden tegen, de goals. Glansrol ook voor Lennart Thy, tenminste wél een spits die duels wint, een bal kan vasthouden en doorgaans een intelligente voortzetting heeft.

‘Corner! Nou gaan ze scoren! We moeten positief blijven!’
Zegt de man schuin achter me. Na 34 minuten. Die Hoffnung stirbt zuletzt. Tegen beter weten in blijven geloven dat het toch nog goed komt. Herkenbaar. Deze avond wel héél lastig. Maar zo lang het geen 3-0 wordt kan het nog. Het wordt geen 3-0. Toch kan het niet.  

‘Janssen je kunt er echt helemaal niks van!’
Zegt de man schuin achter me. Na een uur. Niet te letterlijk nemen, Roel. Wat niet wegneemt dat ik bij tijd en wijle een hevig verlangen naar Niels Fleuren heb. Vanavond bijvoorbeeld.   

VVV – Emmen

VAR
71e minuut. Hele stadion: langzaam aanzwellend hoooooooooooooooo, gevolgd door een extatisch heej. Hoogtepunt op een avond vol hoogtepunten. De scheids heeft weer eens niets gezien, de VAR wel. Spel wordt stilgelegd. ‘Mogelijke rode kaart’, meldt het scorebord. VAR roept scheids naar de zijlijn. Verwachtingsvolle kreten vanaf de tribunes. Scheids heeft z’n oordeel geveld en loopt naar plaats delict, helemaal aan de andere kant van het veld. Onderweg naar plaats delict: hoooooooooooooooo … Aangekomen bij plaats delict: heej! Rood! Exit Burnet!

De man schuin achter me
Heb met ‘m te doen: de beste (eerste helft dan), aantrekkelijkste, spectaculairste, lekkerste wedstrijd in tijden en meneer is er niet. Zit waarschijnlijk geforceerd vrolijk te doen op de Sinterklaasviering bij z’n schoonfamilie. Terwijl z’n gedachten slechts op één plaats verkeren: vak VN5, bovenste rij. Hoop voor hem dat sarcastische VVV-surprises en dito rijmpjes ‘m bespaard zijn gebleven. Ben zó benieuwd wie hij tot uitblinker zou hebben bestempeld. Pachonik? Kum? Van Ooijen? Kandidaten te over vandaag. Van Ooijen denk ik. Goeie keus.

Anco Jansen
Vorig seizoen de kwelgeest van VVV, vandaag niet van de partij. Toch vraagt een jongen na afloop om z’n shirt.

Spelers en begeleiders van Emmen lopen op de jongen af, praten met hem om hun excuses aan te bieden voor het ontbreken van Anco (mijn interpretatie), troosten hem (mijn interpretatie). Om te kijken hoe het met de jongen gaat (mijn interpretatie) komt Luciano Slagveer zelfs speciaal nog een keer terug uit de kleedkamer, terwijl het stadion al is leeggelopen. Aandoenlijk, charmant. Hup Emmen.  

Lee
Heb met ‘m te doen: ingehaald als de Messias, toch een beetje achter de feiten aanhobbelend, geblesseerd geraakt, niemand die het nog over ‘m heeft, voormalig Engels international of niet. Twee Posts is er één teveel. Ik prefereer het origineel en neem al die belachelijke gele kaarten maar op de koop toe. En wens Lee sterkte.

Koelie
Heb met ‘m te doen: in kerstverpakking vandaag.

Misschien toch eens tijd voor een exclusief diepte-interview van Mikanista met Koelie. Wat doet het met een mens om gehuld in een berenpak één keer per veertien dagen in een tochtig voetbalstadion de vrolijke frans te moeten uithangen?

AZ – VVV

Echt zo’n wedstrijd die uitermate geschikt was voor het uit de hoge hoed toveren van clichés. Of niet, Ronald de Boer (analyticus Fox Sports), Jay Driessen (trainer VVV), Teun Koopmeiners (aanvoerder AZ), Danny Post (aanvoerder VVV) en Arne Slot (trainer AZ)?

Vooraf
Ronald: ‘Het wordt gewoon een lastige pot voor AZ.’

Jay: ‘AZ heeft een hele goeie ploeg.’
Ronald: ‘Ze moeten vechten voor elke meter.’
Arne: ‘Goeie voetballers kunnen op meerdere posities spelen.’
Ronald: ‘Het begint bij goed verdedigen.’
Jay: ‘We zorgen dat we het eerst verdedigend goed voor elkaar hebben.’
Ronald: ‘Op een gegeven moment gaat die bal wel een keer vallen.’
Arne: ‘We moeten eerst vandaag zelf maar eens winnen.’

Ronald: ‘Ze moeten hopen dat de bal een keer goed valt.’
Jay: ‘We gaan het zien.’

Achteraf
Jay: ‘De bal moet een keer goed vallen voor ons.’
Danny: ‘Je ziet je hier toch zomaar gelijkmaken.’

Ronald: ‘Voor hetzelfde geld speel je gelijk.’
Jay: ‘Je hoopt op die ene bal.’
Teun: ‘Het belangrijkste is dat je hun geen kans geeft.’
Jay: ‘Zo lang je in de wedstrijd blijft, heb je een kansje.’
Teun: ‘Het belangrijkste is dat je drie punten haalt.’
Danny: ‘Dit waren bonuspunten geweest.’

Teun: ‘Het belangrijkste is uiteindelijk wel dat je wint.’
Ronald: ‘Je weet gewoon dat het ontzettend lastig is.’
Danny: ‘Je weet dat het hier moeilijk is.’
Jay: ‘Je weet van tevoren dat je tegen een hele goeie ploeg speelt.’
Ronald: ‘Op een gegeven moment gaat ie er wel in.’

Danny: ‘Natuurlijk moet je een beetje geluk hebben.’
Ronald: ‘De goal kwam eigenlijk uit het niets.’
Teun: ‘Je kunt niet elke wedstrijd goed spelen.’
Jay: ‘De linies moeten kort op elkaar staan.’
Danny: ‘Je weet dat dit een wedstrijd is waarin je de linies kort bij elkaar moet houden.’
Jay: ‘Je moet reëel zijn.’
Danny: ‘Volgende week is heel belangrijk.’