VVV – Cambuur Leeuwarden

1.
Iemand heeft het AD in de trein laten liggen. Kop: ‘Help, de lichtmasten dreigen te verdwijnen!’ Hoogst dramatisch inderdaad. Lichtmasten zijn landmarks. Ontstoken lichtmasten stralen huiselijkheid, warmte, geborgenheid uit.
De onweerstaanbare aantrekkingskracht van lichtmasten.
Mijn top 3 van aanblikken van de ontstoken lichtmasten van De Koel:
3. vanaf de parkeerplaats aan de kant van de Kleine Heide
2. vanaf de Kaldenkerkerweg ter hoogte van de Vierpaardjes
1. vanaf de A67 ter hoogte van de brug over de Maas

2.
Tijdens de lange mars d’n Berg op verder mijmeren over de Koelse lichtmasten. Ik heb ze de eerste keer ontstoken zien worden. Wanneer zou het zijn geweest? 1980? Jos Luhukay maakte een onvergetelijke kopgoal. Tegen? Ja, tegen wie? MVV misschien? Hay van Dreumel: '1-0! Jos Lu-hu-kay!'

3.
Ik veeg m’n stoeltje droog met een meegenomen handdoekje. Koelbezoek vergt anticipatie.

4.
Verdomd weinig bezette stoeltjes vandaag. 5551 toeschouwers? Dan moet een aanzienlijk deel zich ergens verdekt onder de stoeltjes of in de tunnel hebben opgehouden.

5.
En wéér de eerste helft richting Duitse kant. Tenhemelschreiend. Tijd voor een andere aanvoerder.

6.
Veel beter spelen dan tegen Willem II. En toch 0-2 na achttien minuten. Tenhemelschreiend.

7.
Eindelijk weer flarden van de Allouch van het begin van het seizoen. Bevrijdend.

8.
Vergemakkelijkt door de hernieuwde afwezigheid van De Man Schuin Achter Me en het gebrek aan perspectief op mijn huidige plaats, rijpt gedurende de eerste helft het idee om in de rust te verkassen richting doel aan de stadskant, een ongetwijfeld tot mislukken gedoemde poging de gegroeide neerslachtigheid te verdrijven.  

9.
Zou Smans al tijdens de winterstop worden verkocht?

10.
Afdaling in de hel inderdaad. Enorme hagelbui. In de wijde omgeving niemand om me heen. Dat is nog wel fijn. Hoe leger de hel hoe beter. Dan naderen vier mannen, elk met een beker bier. Ze posteren zich pal rechts naast me. Zuipend, boerend, vapend, verkeerdgrappend, geenmomentaandachtvoordewedstrijdhebbend, domgeluluitslaand. Ernstig vermoeden op welke partij ze woensdag hebben gestemd. De verst verwijderde van de vier heeft een irritant hoge gierende lach, die hij zo ongeveer om de halve minuut meent te moeten inzetten. De meest linkse van de vier toucheert me steeds met z’n elleboog, ook al schuifel ik na elke keer telkens enkele pasjes verder naar links.

11.
Goal! Sedláček! Voor m’n neus! 1-2! Hoop!

12.
Voortdurend tijdrekken van Cambuur. Focking irritant. Scheidsrechter Alex Bos laat het gebeuren.

13.
Verheijen mist droomkans! Voor m’n neus!

14.
‘Boslul!’, roept iemand een stuk verder ter linkerzijde. Verzoent me weer met bijna alles. In elk geval met de hel.

15.
Thuis. Zeiknat. Op internet lees ik dat de lichtmasten in De Koel op 28 april 1981 in gebruik zijn genomen met een vriendschappelijke wedstrijd van VVV tegen MVV. VVV won met 3-1. ‘Voetbalshow in De Koel’, kopte het Limburgs Dagblad. Citaat: ‘Invaller Jos Luhukay (17 jaar) stal de show met een beauty van een treffer. Uit een voorzet van de opvallend ijverige Peter Ressel kopte de kleine VVV’er van 12 meter afstand in de verste bovenhoek.’

VVV – Willem II

een
elfje is
een gedicht van
elf woorden op vijf
regels

vvv
willem II
laat zich vrij
gemakkelijk afdoen in elf
elfjes

door
bezigheden elders
te laat gearriveerd
daardoor positie elders moeten
innemen

geen
man schuin
achter me ditmaal
helemaal niemand zelfs dichtbij
alleen

van
het randgebeuren
moeten we het
vandaag dus niet hebben
deprimerend

eerste
helft naar
de duitse kant
wat een ellende weer
frustrerend

van
het voetbal
worden we ook
al niet heel vrolijk
armzalig

zo’n
domme rode
kaart maakt het
vervolgens helemaal kansloze onderneming
moedeloos

maar
ondanks alles
blijft tricolores een
woord om te zoenen
tri-co-lo-res

dan
het weer
droog vrijwel windstil
wel weer lange onderbroek
weer

verder
verdomd weinig
meer over om
nog over te schrijven
tri-co-lo-res

VVV – Jong AZ

‘Wát is dát veur enne voetveeg!’, brult de man direct naast me – met wie ik het vanavond bij afwezigheid van De Man Schuin Achter Me moet doen – als Rick Ketting zich na een uur verslikt in een eigen kronkel, in aanraking komt met een speler van Jong AZ en zichzelf vervolgens katapulteert, wat er nogal koddig uitziet.

Ruim vijftig jaar bivakkeren in voetbalstadions en dan toch nog een woord horen dat je er nooit eerder hebt gehoord. Voetveeg. Geen ‘vootvaeg’, zoals je zou verwachten bij een dialectspreker. Gevalletje ik-ben-blind-van-woede-en-gooi-er-het-eerste-woord-dat-in-me-opkomt-uit? Maar hoe kan van alle woorden die er zijn, juist voetveeg dan het eerste woord zijn dat bij je opkomt? Zeker is dat de woede van de man is gericht op de speler van Jong AZ. Wat dan weer blijft hangen is de vraag of we dat ‘voetveeg’ moeten interpreteren als een belediging van die Jong AZ-speler of als een kwalificatie van diens vermeende overtreding. Gezien het gebrek aan lust om de dialoog met de man naast me aan te gaan, zal het voor eeuwig een prangende vraag blijven. Tenzij de man dit stukje leest en genegen is opheldering te verschaffen.

***

D’n Berg weer afdalend enige aandrang tot een kleine boodschap. De struiken in. Behoefte gedaan. Draai me om en sta oog in oog met een jongeman. In kennelijke staat.
‘Ik woel eigelik mei pisse.’
‘Dá ziede net te laat.’

***

Iets verder op de terugweg richting station. Oudere man op fiets die me tegemoet komt.
‘Wát haet VVV gemak?’
‘Twië twië.’
‘Netjes!’

Netjes?
Helemaal niet netjes.
Belabberde wedstrijd.
Niets te beleven.
Machteloos VVV.
De terugkeer van de vreselijke voetbalklapper.
Pedant scheidsrechtertje.
Geen voetbal van een andere planeet van Jong AZ zoals vorig jaar.
Weer veel te veel veel te jonge kinderen.
En dan ook nog in allerlaatste seconde de winst uit handen geven.

Absoluut niet netjes. Hoe kom je er in godsnaam bij om twië twië tegen Jong AZ netjes te noemen? Gezien de lust om de trein te halen zal het voor eeuwig een prangende vraag blijven. Tenzij de man dit stukje leest en genegen is opheldering te verschaffen.

***

Maar dan die Koel-bomen. Die goddelijke bomen. Kijk ze daar nou eens staan. Zo sereen. Diepe diepe rust. Onaantastbaar. Majestueus. Onaangedaan door het gedoe daar beneden. Mannen van de Wedstrijd.