donderdag 27 december 2018

Lars (3)


Dit weekend in de Sint-Lambertuskerk in Horst: Altaarnatief, een expositie van hedendaagse kunst. Eén van mijn twee bijdragen daaraan is gewijd aan … Lars Unnerstall.


'Turek, du bist ein Fußballgott!', riep Herbert Zimmermann al in 1954 uit in zijn radioverslag van de finale van het WK voetbal tussen West-Duitsland en Hongarije.

De rituelen, de lofzangen, de verafgoding van de spelers, de tweewekelijkse pelgrimage naar de voetbaltempel, de parafernalia, de gewaden, het geloof in wonderen, de devotieprentjes die bekend staan onder de benaming 'voetbalplaatjes', de spreekkoren, het vastleggen van de heldendaden in boeken: de parallellen tussen voetbal en religie zijn onmiskenbaar. Met in elk geval dit verschil dat voetbalroem vergankelijk is, de heiligen van de groene mat valt slechts een tijdelijke verering ten deel. Zie Toni Turek (1919-1984): de Fußballgott uit 1954 is intussen danig in de vergetelheid geraakt.

VVV Venlo heeft vele heiligen gekend, van Faas Wilkes tot Michael Uchebo en van Pietje Pala tot Keisuke Honda. De Venlose voetbalheilige van het moment is Lars Unnerstall (Ibbenbüren 1990; 1,98 meter; 100 kilo). Net als Toni Turek Duitser, net als Toni Turek keeper. Heiligen zijn herkenbaar aan attributen, die een deel van hun levensgeschiedenis vertellen. De attributen van de Heilige Lars ('Larsje' voor de gelovigen) zijn de lat en zijn keepershandschoenen.


De Heilige Larsje is vandaag (19.30 – 22.40 uur), morgen (12.30 – 17.30 uur) en overmorgen (12.30 – 17.30 uur), samen met een kleine veertig andere, prachtige kunstwerken, te zien in de Sint-Lambertuskerk in Horst. De toegang is gratis. Op bezoekers van De Heilige Larsje ligt een kleinigheidje te wachten waarmee zij hun devotie tot de Onwankelbare Toren ook thuis tot uiting kunnen brengen.

De Heilige Larsje is onder meer tot stand gekomen dankzij de medewerking van de AMC Zengers, Kenny Jansen en Ruud Lenssen. Daarvoor wil ik hen ook vanaf deze plaats graag dank zeggen.  

zondag 23 december 2018

Vitesse – VVV (2)

Hoe het verder ging met de slotenmakersmaffia, waardoor ik vorige week Vitesse-VVV miste én 750 euro lichter werd (klik hier voor de eerste aflevering):

zondag 16 december, 23.24 uur – zo ongeveer voor het eerst in m’n leven staat SBS6 op: heb van deze en gene het advies gekregen naar Stegeman op de bres te kijken. Daarin namelijk aandacht voor oplichtingspraktijken van slotenmakers. Na gisteren is het allemaal vrij herkenbaar. Met dit verschil dat mijn 750 euro de daarin genoemde bedragen ver overtreffen.  
  
maandag 17 december, 8.53 uur – gebeld met het kantoor van de slotenmaker voor de factuur, zoals de slotenmaker zaterdagavond had geadviseerd.
‘Een factuur? Natuurlijk meneer, geef me uw e-mailadres en u hebt haar vóór twaalf uur in huis.’
‘Met wie heb ik gesproken?’
‘Met Adem.’
‘En uw achternaam?’
‘Die mag ik uit privacyoverwegingen niet geven.’

maandag 17 december, 9.31 uur – gebeld met de verzekering.
‘Nee, helaas valt het laten openen van een slot niet onder de inboedelverzekering.’
‘Maar de slotenmaker zei van wel.’
‘Dat beweren ze altijd, ja!’

maandag 17 december, 12.01 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker.
‘U heeft geen factuur ontvangen? Geef me uw e-mailadres en u hebt haar vóór vijf uur in huis.’
‘Maar ik zou de factuur vanochtend al ontvangen.’
‘Meneer, het was vanochtend zó druk dat we daar helaas niet aan zijn toegekomen.’
‘Ok, maar om vijf uur wil ik haar écht hebben.’
‘Komt in orde, meneer.’
‘Met wie heb ik gesproken?’
‘Met Adem.’
‘En uw achternaam?’
‘Die mag ik uit privacyoverwegingen niet geven.’
Overigens heeft deze Adem een heel andere stem dan de Adem van 8.53 uur.

maandag 17 december, 17.02 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker.
‘Meneer, ik ben er net mee bezig, u heeft de factuur binnen een paar minuten in huis. Geef me wel voor de zekerheid nog even uw e-mailadres.’
‘Met wie heb ik gesproken?’
‘Met Adem.’
‘En uw achternaam?’
‘Die mag ik uit privacyoverwegingen niet geven.’
Overigens heeft deze Adem een heel andere stem dan de Adem van 8.53 uur en de Adem van 12.01 uur.

maandag 17 december 17.24 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker.
‘U heeft geen factuur ontvangen? Dat is vervelend, meneer.’
‘Maar er is me vandaag al drie keer beloofd dat ik een factuur zou krijgen!’
‘Meneer, de mensen van de administratie zijn nu weg, ik kan helaas niets voor u betekenen.’
‘Wanneer kan ik de factuur dan verwachten?’
‘Morgenvroeg tussen zeven en acht uur.’
‘Met wie heb ik gesproken?’
‘Met Adem.’
‘En uw achternaam?’
‘Die mag ik uit privacyoverwegingen niet geven.’
Overigens heeft deze Adem een heel andere stem dan de Adem van 8.53 uur en de Adem van 12.01 uur en de Adem van 17.02 uur.

maandag 17 december, 18.40 uur – bericht van Peter Janssen, die in het stukje van gisteren heeft gelezen dat ik de VVV-voetbalplaatjes van Jumbo spaar. ‘Ik heb het boek voor je en heel veel plaatjes dubbel. Kom dadelijk in de buurt, kan het wel even langs brengen als je wilt?’

maandag 17 december, 19.08 uur – Peter komt me een hele doos met voetbalplaatjes brengen plus het album! Heb weer een doel in mijn leven!


maandag 17 december, 22.58 uur – honderd plaatjes ingeplakt. Nog driehonderd te gaan.

dinsdag 18 december, 8.01 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker.
‘Geen factuur, meneer? Dat is vervelend.’
‘Maar ik zou de factuur tussen zeven en acht ontvangen.’
‘Weet ik niets van.’
‘Kunt u me dan doorverbinden met de administratie?’
‘Nee, meneer, dat gaat niet.’
‘Waarom niet?’
‘Omdat het niet gaat.’
‘Met wie heb ik gesproken?’
‘Met Adem.’
‘En uw achternaam?’
‘Die mag ik uit privacyoverwegingen niet geven.’
Overigens heeft deze Adem een heel andere stem dan de vier Adems van gisteren.

dinsdag 18 december, 11.47 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker.
‘Geen factuur, meneer? Dat is vervelend.’
‘Maar wanneer krijg ik de factuur dan?
‘Weet ik niet, meneer. Misschien vandaag, misschien morgen, misschien volgende week.’
‘Maar dat kán toch niet?’
‘…’ [verbinding verbroken]

dinsdag 18 december, 14.16 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker. Verbinding wordt meteen verbroken.

dinsdag 18 december, 15.03 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker. Verbinding wordt meteen verbroken.

dinsdag 18 december, 15.49 uur – naar politiebureau om aangifte te doen van oplichting. Kan niet, krijg ik te horen: de politie is er alleen voor strafrechtelijke zaken en niet voor civielrechtelijke.
‘Bij wie kan ik dan terecht?’
‘Bijvoorbeeld bij Radar of de Consumentenbond.’
‘Is er dan geen overheidsinstantie voor dit soort dingen?’
‘Nee. Of wacht; de Ombudsman misschien.’

dinsdag 18 december, 22.32 uur – tweehonderd plaatjes geplakt. Op de helft.


woensdag 19 december, 9.33 uur – géén factuur. Gebeld met het kantoor van de slotenmaker. Verbinding wordt meteen verbroken. Ik geef het op, neem m’n verlies. Ombudsman heb ik ook geen zin meer in.

zondag 23 december, 17.49 uur – hé, op plaatje nummer 369 kom ik (uiterst rechts) warempel een bekende tegen! Aanwijzing: zijn voornaam is niet Adem.


zondag 23 december, 20.17 uur – vol! Op 38 plaatjes na dan.

zaterdag 22 december 2018

VVV – PEC Zwolle


1. De man schuin achter me
De man schuin achter me is ook deze keer weer goed voor een slechte grap. Ditmaal: ‘’t Schip zinkt.’

De man schuin achter me zegt ook deze keer weer bij elke corner tegen z’n partner: ‘Let op! Promes gaat scoren!’ Totdat Promes aan het einde uit veiligheidsoverwegingen niet meer mee naar voren gaat bij corners. Nu is het: ‘Let op! Mlapa gaat scoren!’ Ook Mlapa scoort niet uit een corner.

De man schuin achter me neemt ook deze keer weer uiteindelijk het oordeel van z’n partner over. Die zegt nu na een kwartier: ‘Linthorst speelt geweldig.’ Hij: ‘Mwah, nee hoor, hij maakt steeds een pirouette bij de aanname.’ Later: ‘Linthorst speelt eigenlijk best goed.’ Weer later: ‘Linthorst speelt goed.’ Nog later: ‘Linthorst speelt heel goed.’ Op het laatst: ‘Linthorst speelde geweldig, hij was de uitblinker, samen met Joosten.’


2. Evert Linthorst
Linthorst speelde inderdaad geweldig. Onbevangen, durf, balvast, techniek, inzicht, overzicht. De jongste, maar misschien wel het meest volwassen van allemaal. Wist als enige af en toe rust te brengen, nu Susic het voor één keer liet afweten. Hij doet me denken aan iemand, kom er verdorie alleen niet op aan wie. Ja, een beetje aan Barry Maguire, maar dan alleen qua uiterlijk, niet qua stijl.


3. De mail na afloop
Twee uur na afloop komt een mail van VVV binnen. Fragment: ‘Een hoofdrol voor Patrick Joosten in de laatste wedstrijd van 2018. Met een versierde penalty en de 2-0 had hij een groot aandeel in alweer de vierde thuisoverwinning van dit seizoen!’ Een versierde penalty? Hoe komen ze daar nu weer bij? Als ooit een penalty niet versierd was, dan toch wel deze?


4. Fazit
Fazit is een Duits woord. Het betekent zoveel als ‘conclusie’. Alleen is Fazit een veel mooier woord dan conclusie. Fazit na de eerste seizoenhelft: meer punten dan gedacht, minder aantrekkelijk spel dan gehoopt. Veel geVAR, weinig (doel)gevaar. Vito van Crooy en Leemans zijn misbaar, Post en Seuntjens onmisbaar. Te veel lengte, te weinig brille. Kum is geen linksback, Opoku geen rechtsbuiten. Fleuren in Oranje, Unnerstall in die Mannschaft.

zaterdag 15 december 2018

Vitesse – VVV (1)

17.52 uur – de bel gaat. Kan m’n sleutel weer eens niet vinden. Open met de reservesleutel. J.! Altijd leuk en gezellig als J. er is. En al helemaal als J. me voetbalplaatjes komt brengen. Wel een kort genoegen ditmaal: ik moet uiterlijk om 18.20 uur weg zijn om de trein van 18.46 uur naar Arnhem te kunnen halen.

18.22 uur – J. weg

18.24 uur – in recordtempo drie t-shirts, een trui, twee paar sokken en twee broeken aangetrokken om de Arnhemse kou te kunnen trotseren.

18.26 uur – eindelijk klaar voor vertrek. Trek de deur achter me dicht. Doe de deur op slot. Verrek, lukt niet. Wel godverdegodver, de reservesleutel van 17.52 uur aan de binnenkant laten zitten! Kom m’n huis dus niet meer in. Nu niet, maar om 00.57 uur – geplande terugkomsttijd uit Arnhem – ook niet. Vitesse – VVV als tribuneklant aanschouwen kan ik wel vergeten.

18.37 uur – slotenmaker gebeld

19.27 uur – slotenmaker arriveert. Somt de gepeperde tarieven op, waar nog eens honderd procent bovenop komt, want het is na 18.00 uur in het weekend. Heb ik een inboedelverzekering? Ja? Dan niets aan hand, want die vergoedt alles. Opluchting.

19.34 uur – de slotenmaker wrikt wat, schuift wat, duwt wat en opent de deur. In minder dan vijf minuten. Knap staaltje werk, niet eens een nieuwe cilinder nodig. Of ik contant geld in huis heb? Een beetje slechts, maar ik kan toch wel bij hem pinnen? Nee, kan niet. Samen op naar de pinautomaat dan maar.

19.47 uur – hoeveel moet ik pinnen? ‘750 euro.’ Hóeveel? ‘750 euro’. Nou ja, de verzekering betaalt.

19.51 uur – de slotenmaker overhandigt me een kwitantie.
‘Een kwitantie, geen factuur?’
‘Nee, bedrijven krijgen een factuur, particulieren een kwitantie.’
‘Maar dat accepteert de verzekering toch niet?’
‘Jawel hoor. En anders bel je maandag even naar kantoor voor de factuur.’
‘Toch een beetje vreemd.’
‘Zeg je nu dat ik lieg?’
‘Nee, ik zeg dat ik het een beetje vreemd vind.’


20.02 uur – thuisgekomen bekijk ik de kwitantie. Wel godverdegodver. De klootzak! Heeft bij ‘bedrag’ ingevuld ‘betaald volledig’ en helemaal niets bij ‘bedrag in letters’. Hoe kan ik nou ooit nog bewijzen dat ik 750 euro heb betaald? En wat als ik maandag een factuur krijg van laten we zeggen 250 euro? Krijg ik wel een factuur? Kan ik überhaupt wel aantonen dat op 15 december 2018 om 19.34 uur een slotenmaker mijn voordeur heeft geopend?

20.19 uur – kantoor gebeld, m’n relaas gedaan. Klinkt inderdaad verdacht, beaamt de dienstdoende kantoormedewerker. Betoont medeleven. Heeft meegeschreven, gaat er achteraan. Maandag hoor ik meer. Mooi! Biedt enige hoop!

20.31 uur – wacht eens even: de dienstdoende kantoormedewerker zit natuurlijk ook in het complot! Stuurt me maandag een factuur van laten we zeggen 250 euro en deelt de resterende 500 euro met z’n partner in crime. 500 euro naar de gallemiezen.

20.43 uur – met de pest in m’n lijf zet ik de televisie aan. Evert ten Napel is commentator in Arnhem – ook dat nog.

21.16 uur – zouteloze pot. Totdat Kum verkeerd passt, de bal uiteindelijk terechtkomt bij Ødegaard, Ødegaard Kum twee keer te kakken zet en Ødegaard scoort.

22.12 uur – ‘Je krijgt in elke wedstrijd altijd een kans’, zegt Evert. Klopt. En toch zie ik dat bij dit dramatische VVV niet gebeuren.

22.16 uur – Mlapa krijgt een kans. En scoort. 1-1. En 1-0 voor Evert.


22.20 uur – Gong zet Kum te kakken, zet voor en Darfalou scoort. 2-1.

22.34 uur – Vitesse – VVV: 2-1. Evert – ik: 1-0. Slotenmakersmaffia – ik: 750-0. Mijn bestaan heeft wel eens vrolijker momenten gekend.

zondag 9 december 2018

VVV – FC Groningen

Hotseknotsebegoniavoetbal (© Bert Jacobs zaliger gedachtenis)? Boerenkoolvoetbal? Ouderwets kick and rush? Lange halen, gauw thuis? Flipperkastvoetbal? Twijfel, lastig kiezen. Illustratief was in elk geval de halve minuut, halverwege de eerste helft, waarbij de bal hoog door de lucht telkens op en neer ging tussen beide ploegen. ‘Spel op hoog niveau’, zou je daarover kunnen zeggen. Maar dat is van minstens net zo’n laag ontzettend niet-grappig niveau als de opmerking ‘Hij is van het padje’, die ik iemand hoorde bezigen toen Groningen-keeper Sergio Padt groggy op de grond lag.


Wie ook weer voor vermaak zorgde, was de VAR. Vanaf mijn tribuneplaats leek de kamikazeactie van Jerold Promes geheid rood, al dient te worden opgemerkt dat je vanaf mijn tribuneplaats eigenlijk niets ziet. De VAR draaide de rode kaart terug en bezorgde VVV daarmee mogelijk dat ene punt. Even onder ons gezegd en gezwegen: van mij had de rode kaart voor Jerold ook wel gehandhaafd mogen blijven. En wel omdat ik zó ontzettend benieuwd ben naar wat mijn achterbuurman in dat geval zou hebben gezegd bij de volgende corner voor VVV. Al meer dan een jaar lang zegt hij namelijk bij elke – en als ik zeg ‘elke’, bedoel ik ook ‘elke’ – VVV-corner tegen z’n partner: ‘Let op Jerold Promes, hij gaat scoren!’ Zou hij nu bij de volgende corners dan tegen haar hebben gezegd: ‘Let op Nils Röseler, hij gaat scoren!’ En wat als Nils Röseler inderdaad uit een corner zou hebben gescoord – iets dat Jerold Promes nóóit doet? Zou hij dan bij volgende wedstrijden zijn blijven volharden in ‘Let op Jerold Promes, hij gaat scoren!’? Of zou het dan voortaan ‘Let op Nils Röseler, hij gaat scoren!’ zijn geworden?


Mijn hoogtepunt van de middag beleefde ik al een half uur voor de aftrap. In ruim veertig jaar voetbalstadionbezoek had ik namelijk nog nooit een stadion betreden via pallets. Op deze heuglijke dag beleefde ik evenwel mijn première in dezen, en dan ook nog in mijn eigen vertrouwde Koel.

vrijdag 7 december 2018

Feyenoord – VVV

Mijn top 5 van Feyenoord-VVV-van-gisteren-belevenissen, in oplopende graad van aangenaamheid:

5. Het kaartje
Het kaartje van 4 november moeten we onderaan de trappen inleveren. ‘Mag ik het alsjeblieft houden, als aandenken aan die gestaakte wedstrijd?’ Kan niet, mag niet, gaat niet. Boven bij de ingang van het vak krijgen we een nieuw kaartje, aldus de dienstdoende suppoost. Die niet oogt als een type om mee in discussie te gaan. Mokkend leg ik me neer bij de feiten. Boven bij de ingang van het vak krijgen we géén nieuw kaartje. Gaat natuurlijk helemaal nergens over. Toch is het frustrerend.


4. De wedstrijd
Balbezit in de eerste helft: Feyenoord 81 procent, VVV 19 procent. Zegt genoeg. Zo hoort het natuurlijk ook te zijn als een topclub tegen een kleintje speelt. Toch is het frustrerend.

3. De trein
Met de trein van Rotterdam Centraal naar Rotterdam Stadion en vice versa. Het wachten tot de trein uitpuilt, de voor- en napret, het voor- en nakaarten, de oudjes die Beertje Kreijermaat en Henk Schouten nog in De Kuip hebben zien spelen, de verwachtingsvolle jongetjes met hun even gelouterde als trotse vaders, de spontane gesprekken. Het is allemaal zó mooi.

2. Het applaus
Steven Berghuis en Tonny Vilhena worden gewisseld. Ze trekken een trainingsjack aan en lopen van de dug out langs de tribunes richting kleedkamer. Ze worden uitbundig toegejuicht door de Feyenoord-aanhang.
Robin van Persie wordt gewisseld. Hij trekt een trainingsjack aan en loopt van de dug out langs de tribunes richting kleedkamer. Hij wordt uitbundig toegejuicht door de Feyenoord-aanhang. Én door de VVV-aanhang. Noem me sentimenteel, maar dat ontroert me.  


1. De eksters
Als ik aan vogels en Feyenoord dacht, dacht ik tot gisteren altijd aan meeuwen en duiven. Meeuwen omdat die na een wedstrijd altijd neerstrijken op het veld én omdat Eddy Treijtel ooit tegen Sparta met een uittrap een meeuw velde. Duiven omdat ik die wel eens had waargenomen in de nok van de tribunes van De Kuip.
Als ik aan vogels en Feyenoord denk, zal ik voortaan altijd aan eksters denken. Geen duiven ditmaal in de nok van het bezoekersvak, maar elkaar achtervolgende en luid schetterende eksters. Zó luid dat ze het stadionlawaai overstemmen. Leidt af van de wedstrijd. Wat in dit geval niet zo heel erg is.

zondag 2 december 2018

Heracles – VVV

Zoals sommige kunstenaars altijd hetzelfde werk lijken te maken, zoals sommige zangers altijd hetzelfde liedje lijken te zingen, zo lijkt VVV uit tegen Heracles altijd dezelfde wedstrijd te spelen. Namelijk een baggerwedstrijd.


Het begon al met die regen, met die belachelijke kunstgrasmat, met die rode shirts, met al dat papier op het veld. En als zelfs de Heilige Larsje er dan al na een minuut een potje van maakt, weet je wel zo ongeveer hoe laat het is. Daarna kwam het inderdaad nooit meer goed. Behalve met Larsje dan. De chauvinistische Engelsen noemen de redding van Gordon Banks op de kopbal van Pele tijdens het WK van 1970 nog altijd de Greatest Ever Goalkeeper Save.


Graag wil ik de redding van Larsje op de inzet van Joey Konings na 85 minuten en 58 seconden zonder enig chauvinisme nomineren voor de nieuwe Greatest Ever Goalkeeper Save.


Verder misschien maar niet te veel woorden vuil maken aan deze wedstrijd. Gedeprimeerd onderuit hangend thuis op de bank, bedacht ik mezelf dat als ik de wedstrijd met één woord zou moeten karakteriseren, dat woord ‘geplaar’ zou zijn. Volgens het Horster woordenboek betekent plare ‘hárd waerke, wát wiënig óplevert’. Op internet kwam ik een vertaling tegen die wat mij betreft beter de lading dekt: ‘klungelen’. Geplaar, geklungel, bagger.


Mag ik het daar dit keer bij laten?