zondag 31 maart 2019

NAC – VVV

1. Ralf Seuntjens, 23 keer balverlies, het meeste van alle spelers op het veld. En hij speelde nota bene slechts 79 minuten. Van die dingen.


2. Wie was nu het slechtst: NAC, VVV, de commentator of de analisten?

3. Ramon Pascal Lundqvist, middenvelder van NAC. Naamsvermelding op z’n shirt: ‘Ramon Pascal.’ De pedanterie.

4. Analist Mario Been: ‘Het zijn vaak momenten die bepalend zijn.’
Commentator Leo Driessen: ‘Wat Joosten daar in gedachten had, mag Joosten weten.’
Been: ‘Dat is het verschil tussen NAC en VVV: het benutten van de mogelijkheden.’
Analist John de Wolf: ‘Ik denk dat NAC de wonden aan het helen is.’
Been: ‘Te Vrede is hun belangrijke man wat betreft goals, hoewel ze er na de winterstop pas twee hebben gemaakt in negen wedstrijden.’
Driessen: ‘O kom er eens kijken wat ik in mijn VAR’tje vind.’
Been: ‘Zo lang er nog een kans is, moet je er voor gaan.’


5. Elke wedstrijd krijgt de commentatoren en analisten die hij verdient.

6. Ramon Pascal Lundqvist, 78 keer zeuren om een gele kaart voor Danny Post, het meeste van alle spelers op het veld. Van die dingen.


7. Mag ik er misschien zelf ook nog een tweede clichétje in gooien? Goed dan: NAC-VVV was een persiflage op een ere-divisiewedstrijd.

8. Zullen we het hierbij laten wat de wedstrijd betreft?


9. Jumbo Verzamelalbum VVV 2018/2019: ‘Jerold Promes is net als een fles rode wijn: hoe ouder hoe beter. Is de 30 al ruim gepasseerd maar is nog steeds een rots in de branding voor VVV.’

10. Vrijdag op de website van VVV: ‘Met de zwaar geblesseerde Jerold Promes is afgesproken dat zijn contract niet verlengd wordt. Wel faciliteert VVV hem bij zijn herstel. Zodra Jerold weer fit is sluit hij aan bij de trainingen van de selectie om een nieuw contract te verdienen. “Die kans willen we hem zeker bieden, zeker ook gezien zijn verdiensten voor de club in de afgelopen zes seizoenen”, laat Valckx weten.’

11. Maurice Steijn, vandaag voor het begin van de wedstrijd over het niet verlengen van het contract van Jerold Promes: ‘Je moet je laten leiden door de zakelijke kant van het verhaal.’

12. Nee, inderdaad, VVV is geen filantropische instelling. Maar is één Frank van Kouwen dan werkelijk niet genoeg?

zondag 17 maart 2019

VVV – PSV (2)

1. ‘Toch fijn dat de wedstrijd zo vroeg is begonnen, dan heb je ten minste nog iets aan de middag’, zegt F. na afloop. Dan heb je er dus niks van begrepen. Helemaal niets valt er meer aan de middag te hebben. En aan de avond ook niet. Elk plezier dat nog aan deze dag te beleven zou zijn, wordt vergald door de gedachte aan de goal van die Mexicaanse huilebalk. En anders wel door de gedachte aan die Maasbrachtse huilebalk. ‘Een topcoach’, aldus F. In mijn ogen acteert hij vooralsnog slechts een topcoach.


2. De druiven zijn zuur? Ja, de druiven zijn zuur, ik kan het niet ontkennen. Heel m’n leven heb ik al een godsgruwelijke hekel aan PSV. Zum kotzen, dat kleinburgerlijke, dat bekrompene, dat minderwaardigheidscomplex, dat zich eeuwig en altijd tekort gedaan voelen dat bekendstaat onder de naam calimerocomplex. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet? Misschien wel. Ben er ook niet trots op, maar wat doe je eraan?

3. Waarmee het gevoel dat de rest van deze dag bezit van me zal hebben te vergelijken valt? Op de terugweg in de auto in gesprek met F. m’n frustraties de vrije loop latend, wist ik het ineens: met het gevoel dat me steevast na verkiezingen bekruipt. Ook dan is er vooraf de hoop dat het ditmaal anders zal gaan, het dromen van de overwinning, het visioen van een mooiere toekomst. En dan, als de stembussen zijn gesloten en de eerste uitslagen binnendruppelen, altijd weer die doffe dreun als blijkt dat het CDA godverdegodver wéér niet is weggevaagd. Diepe treurnis in m’n hoofd, die er voorlopig niet uit verdwijnt.


4. ‘Ach, weet je, de dag dat VVV weer eens van PSV wint, komt steeds dichterbij.’ F. zei het niet. F. had het wel kunnen zeggen, want F. is de beroerdste niet. F. zou me er ook niet mee hebben opgevrolijkt. F. zou me wel aan het denken hebben gezet, want altijd als ik die redenering hoor, vraag ik me af of ze wel klopt. Hoewel wat F. zegt meestal wel klopt. Maar niet dus dat die Maasbrachtse huilebalk een topcoach is.


5. Positieve noot: het bleef de hele wedstrijd droog (‘Behalve in het doel van VVV’, had de man schuin achter me kunnen zeggen – maar hij zei het niet, hij beperkte zich tot het uitentreuren benadrukken van de tekortkomingen van Ralf Seuntjens).

6. Wat me verder zal bijblijven: het jongetje dat een half uur voor het begin van de wedstrijd bij het betreden van de toiletten tegen z’n vader zegt ‘Het ruikt hier naar aardappelen’.


7. Fijne avond nog.

zaterdag 16 maart 2019

VVV – PSV (1)

Ja, ik was er bij. Natuurlijk was ik er bij. Maar herinneringen? Nee. Geen. Nul. Terwijl ik toch getuige was van een historische gebeurtenis. Een historische gebeurtenis die in de loop der jaren nota bene almaar historischer is geworden.

Van VVV – Haarlem op zondag 21 december 1975 herinner ik me de mist en de drie goals van Piet van den Berg tussen de 25e en de 30e minuut.
Van Wageningen – VVV op zondag 13 juni 1976 herinner ik me de heenreis en mijn zwaar bevochten plekje onderaan het hek.
Van VVV – Barcelona op zaterdag 7 augustus 1976 herinner ik me de bloedende hoofdwond van Asensi en de handtekening van Johan Cruijff voor een jongetje op krukken.
Van VVV – Roda JC op zondag 22 augustus 1976 herinner ik me de doffe dreun van de nederlaag en de afgezakte kousen van Dick Advocaat.
Van VVV – FC Utrecht op zondag 7 november 1976 herinner ik me Dikke Bertus en de kansloze nederlaag.
Van VVV – Ajax op zondag 13 maart 1977 herinner ik me de twee goals van Mikan en de duels tussen Jacques Hermans en Ruud Geels.

Stuk voor stuk historische wedstrijden. Maar van de historischte wedstrijd der historische wedstrijden herinner ik me dus niets: VVV – PSV op zondag 12 september 1976. VVV, het net naar de ere-divisie gepromoveerde clubje. PSV, de ongenaakbare landskampioen van de twee voorgaande seizoenen, met in de gelederen onder meer Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Huub Stevens en Willy en René van de Kerkhof. VVV won. Met 2-0. Doelpunten: Mikan en Stefan Kurcinac. En ik herinner me er niets van. Maar ik was er bij:


Ook het programmaboekje heb ik nog:


Waarin op bladzijde 3 zelfs het meesterlijke ‘een fikse bussel stro’ z’n opwachting maakt:


Goed, 2-0 dus. Historisch omdat het op dat moment negentien jaar geleden was dat VVV nog eens van PSV had weten te winnen. In de loop der jaren almaar historischer geworden omdat VVV na 12 september 1976 nooit meer van PSV wist te winnen. Tweeënveertigeneenhalf jaar! Zeg maar vijftienduizendvijfhonderd dagen.

Zou het? Morgen? Misschien? Eindelijk? Opnieuw een fikse bussel stro? Werkelijk helemaal niets dat er op wijst. Misschien juist daarom?

zondag 10 maart 2019

VVV – Excelsior

Mijn heeroom werd op 8 maart 1959 tot priester gewijd.

Mijn heeroom kwam op het onzalige idee z’n zestigjarig priesterfeest te vieren op zaterdag 9 maart 2019.

Mijn heeroom ging daarmee volledig voorbij aan de speelkalender van VVV.

Mijn heeroom lijkt daardoor een beetje op de huidige Fotograaf des Vaderlands die er eveneens een handje van heeft evenementen te plannen op dagen dat VVV speelt.

Mijn heeroom stuurde mij een uitnodiging voor z’n zestigjarig priesterfeest.

Mijn heeroom kreeg daarop een telefoontje van mij met de mededeling dat ik zijn uitnodiging in dank aanvaardde, maar dat ik het avondgedeelte van het feest helaas ‘vanwege andere verplichtingen’ aan me voorbij moest laten gaan.

Mijn heeroom had me tot mijn grote ontsteltenis meteen door: ‘Je moet natuurlijk naar VVV!’

Mijn heeroom toonde begrip voor de situatie toen ik hem vertelde dat ik een verslag moest maken van de wedstrijd (en ik wijselijk voor me hield dat het hier een zelfopgelegde verplichting betrof).


Mijn heeroom begroette me gistermiddag in het Parkhotel in Horst met een brede grijns en met bespiegelingen over de aanstaande wedstrijd.

Mijn heeroom had het wat mij betreft daarbij mogen laten.

Mijn heeroom achtte het niettemin nodig om in een toespraakje tot de aanwezigen uitvoerig de reden van mijn eerdere vertrek uit de doeken te doen.

Mijn heeroom vergrootte daarmee mijn schuldgevoel.

Mijn heeroom zou er waarschijnlijk wel om hebben kunnen lachen als hij had gehoord dat een van mijn tafelgenoten, in een poging mijn schuldgevoel te verlichten, opmerkte dat het bezorgen van schuldgevoelens het raison d’être is van een priester.

Mijn heeroom wist desondanks te bewerkstelligen dat ik omstreeks half zes met de staart tussen de benen afdroop uit het Parkhotel.


Mijn heeroom zou waarschijnlijk in lachen zijn uitgebarsten als hij had gehoord dat een van mijn tribunegenoten de van een in Venlo en omstreken niet geheel alledaags kapsel voorziene Excelsior-verdediger Desevio Payne betitelde als alpaca.


Mijn heeroom zou zich waarschijnlijk hebben beklaagd over het niveau als hij de man schuin achter me net voor het begin van de wedstrijd ook had horen zeggen ‘Ze hebben voorspeld dat het vanaf nu droog blijft, behalve in het doel van Excelsior’.

Mijn heeroom gelooft waarschijnlijk meer in De Grote Scheidsrechter dan in de VAR (ik geloof in geen van beiden).


Mijn heeroom zou, als hij er weet van had, waarschijnlijk smakelijk kunnen lachen om het feit dat ik Lars Unnerstall regelmatig goddelijke kwaliteiten toedicht.

Mijn heeroom zou daar waarschijnlijk smakelijk om kunnen lachen omdat hij waarschijnlijk in de veronderstelling zou verkeren dat het hierbij ging om een een staaltje dichterlijke overdrijving.

Mijn heeroom zou zich daarin dan deerlijk vergissen.

Mijn heeroom zou, als hij geen andere verplichtingen zou hebben gehad en gisteravond aanwezig zou zijn geweest in De Koel, zelf ongetwijfeld ook tot de conclusie zijn gekomen dat het uitsluitend en alleen aan De Godsgelijke te danken was dat VVV won van Excelsior.

Mijn heeroom zou het desondanks vermoedelijk niet durven te wagen De Godsgelijke ‘De Godsgelijke’ te noemen.

Mijn heeroom zal er waarschijnlijk geen bezwaar tegen hebben dat ik De Godsgelijke wel ‘De Godsgelijke’ blijf noemen. En ‘De Onwankelbare Toren’. En ‘Das blaue Wunder’. En ‘De Heilige Eik’. En ‘De Verlosser’.


Mijn heeroom, niet gezegend met e-mail, ontvangt per post een geprinte versie van dit verslag.

zondag 3 maart 2019

FC Groningen – VVV

1. Carnavalszondag. Dat belooft niet veel goeds. Zag ik VVV niet tot twee keer toe op carnavalszondag in Rotterdam van Sparta verliezen?


2. Ik prefereer FC Groningen – VVV thuis op de bank boven carnaval. T. prefereert Lazio Roma – AS Roma in Rome boven FC Groningen – VVV thuis op de bank. Ik houd T. via WhatsApp op de hoogte van het wedstrijdverloop.

Ik, 14.51 uur:
Ik, 14.54:
T, 14.54: 1-1?
Ik, 14.55: Onterechte penalty
T, 14.55: Kut VAR
Ik, 14.55: 😡
Ik, 15.05: VAR maakt van geel voor Rutten rood 😡😡😡😡
T, 15.07: Terecht?
Ik, 15.10: Nee
T, 15.10: Kut VAR😡
Ik, 15.10: Weer een penalty
T., 15.10: En?
Ik, 15.10: VAR kijkt nog
Ik, 15.11: 2-1
T, 15.11: Terechte penalty?
Ik, 15.11: Ja, domme overtreding Mlapa
T, 15.11: Mlapa nog wel
Ik, 15.37: Mlapa 2-2!!
T, 15.37: Dat is lekker
Ik, 15.55: 3-2 😪😪
T, 15.56: 😞
Ik, 16.18: Rood voor Doan
Ik, 16.18: Nog 2 min + blessuretijd
Ik, 16.24: Afgelopen. 3-2. 😪😪😪
T, 16.24: Jammer

3. Tegenwoordig worden overal statistieken van bijgehouden. Zou ook het aantal minuten worden geteld dat de bal zich tijdens een wedstrijd in de lucht bevindt? Zou het dan misschien zo kunnen zijn dat in deze wedstrijd een record is gevestigd wat betreft het in de lucht zijn van de bal? ‘Luchtmachtvoetbal’, noemt commentator Evert ten Napel het op een gegeven moment. Wij, vroeger: ‘Hoëg, hárd en wied, dá’s de Melderse.’

4. Ok dan, die penalty tegen Peter van Ooijen valt misschien nog wel te verdedigen (hoewel: wie wendt zich niet af als hij van korte afstand een bal recht op z’n gezicht ziet afkomen?). Maar de rode kaart voor Moreno Rutten? No way! Gewoon een overtreding, niet meer en niet minder. Geen geel en zeker geen rood. Zoals eerder gezegd: als je het maar traag genoeg afspeelt, lijkt zelfs het meest onschuldige tikje een doodschop. Kut VAR inderdaad, T. heeft gelijk.

5. Evert ten Napel, im Nachhinein over de rode kaart voor Rutten:
Wat is dit dom en onsportief!
Waarom doe je dit?
Wat is dit oer- en oerdom!
En wat benadeel je je ploeg daarmee!
Dit is stom, stom, stom!

Vuilnisman, kan deze zak ook mee?

6. Evert ten Napel, de carnavalszondagdichter:
Mo Hankouri,
gaat ie voor eigen eer en glorie?


7. Kan carnavalszondag niet worden afgeschaft?