VVV – Excelsior

I
‘Stieren zijn sowieso agressief’, hoor ik een jongeman ergens links naast me zeggen. In De Koel. Op een voetbaltribune. Schuin rechts achter me discussiëren twee mannen over de aftrekbaarheid van reiskosten. Gewauwel heeft weer eens vrij baan. Het gewauwel overstemt de gezangen. Gezangen over de kaars van Johan D. – schunnige gezangen ongetwijfeld. Zegen of vloek dat ze worden overstemd door het gewauwel? Zegen. Nee, vloek.

II

‘Stieren zijn sowieso agressief.’ Beren ook. Knuffelberen niet. Afscheid van Koelie, na achttien jaar. Nee, geen afscheid van Koelie, afscheid van achttien jaar Jeroen Oppers in de gedaante van Koelie. ‘We gaan samen op zoek naar een opvolger’, zegt algemeen directeur Marco Bogers tijdens de rust. Koelie est mort, vive Koelie! Waarom eigenlijk? Allemaal leuk en aardig die toegenomen aaibaarheid van voetbal, maar er zijn grenzen. De verheerenveenisering kan ook te ver worden doorgevoerd.

III

‘Stieren zijn sowieso agressief.’ Sommige kinderen ook. Koelie desgevraagd in 2017 (klik hier): ‘Sommige kinderen vinden dat ze moeten slaan. Dat is het enige mindere.’ Berenpak onmiddellijk uittrekken en aan de wilgen hangen zou je denken. Jeroen hield het nog vijf jaar vol. Gisteren om 21.08 uur zette hij z’n berenmuts voor de laatste keer af.

Droombeeld: Jeroen, berenmuts onder z’n arm, berenpak onder de snelbinder, op z’n fiets d’n Berg af terwijl de wedstrijd nog in volle gang is. Heeft ie überhaupt iets met voetbal, met VVV?

IV
‘Stieren zijn sowieso agressief.’ VVV-supporters niet. VVV-supporters zijn vredelievend. En berustend. Althans dit seizoen. Hoe meer alles in de soep liep, hoe berustender ze werden (enkele Facebookanians uitgezonderd). En hoe talrijker. Nooit eerder vertoond. Althans niet bij VVV. Zegen? Vloek? Zegen! De gezangen overstemden zelfs het tribunegenäöl, normaliter toch een van de geneugten van stadionbezoek. Zegen of vloek? Zegen. Vloek. Nee, zegen. Nee, toch vloek. Zegen. Vlegen. Zoek.

V
‘Stieren zijn sowieso agressief.’ Animals Today: ‘Het is een misvatting dat stieren agressieve dieren zijn, die mensen zonder reden aanvallen. In werkelijkheid zijn het lieve, vriendelijke en zachtaardige dieren, die eigenlijk niets liever willen dan dat er van ze gehouden wordt.’

VI
‘Stieren zijn sowieso agressief.’ Ineens opkomende vraag: is Koelie eigenlijk wel een beer?

Jong Ajax – VVV

‘We kijken wel hoe we de weerstand vandaag kunnen tegenhouden’

Jos Luhukay

VVV verliest van Jong Ajax
VVV verliest met 6-1
VVV verliest

Is het erg dat VVV van Jong Ajax verliest?
Is het erg dat VVV met 6-1 verliest?
Is het erg dat VVV verliest?

Nee, het is niet erg dat VVV van Jong Ajax verliest
Nee, het is niet erg dat VVV met 6-1 verliest
Nee, het is niet erg dat VVV verliest

Lijdzaamheid
Aanvaarding
Gelatenheid
Berusting
Apathie

Is het niet erg dat het niet erg is dat VVV van Jong Ajax verliest?
Is het niet erg dat het niet erg is dat VVV met 6-1 verliest?
Is het niet erg dat het niet erg is dat VVV verliest?

Ja, het is erg dat het niet erg is dat VVV van Jong Ajax verliest
Ja, het is erg dat het niet erg is dat VVV met 6-1 verliest
Ja, het is erg dat het niet erg is dat VVV verliest

VVV doet ertoe

We
kijken
wel
hoe
we
de
weerstand
vandaag
kunnen
tegenhouden

VVV verdient meer

VVV verdient beter

VVV – Telstar

Mars der Uitgelatenen
Helemaal onderaan de Kaldenkerkerweg, de wedstrijd begint pas over een uur. De wedstrijd tussen de nummers 10 en 16 van de eerste divisie. Allebei niks meer te winnen of te verliezen dit seizoen. Een wedstrijd om niks, schriftelijk afdoen had meer voor de hand gelegen. Desalniettemin begeeft zich een lange stoet Koelwaarts. Jonge mannen vooral, een Schlange jonge mannen. Uitgelaten stemming, veel bier ook.

De Man Schuin Achter Me
Dit seizoen is óók het seizoen van de verdwijning van De Man Schuin Achter Me. Dat wil zeggen: De Man Schuin Achter Me is er vaak nog wel, is soms ook nog te horen, alleen is De Man Schuin Achter Me niet langer te verstaan. Schuldige is niet de orkaan van geluid die dit seizoen door De Koel giert. Nee, het is banaler: De Man Schuin Achter Me is een stoeltje naar links opgeschoven, ik een stoeltje naar rechts. Waardoor we nog wel binnen gehoorsafstand van elkaar zijn maar niet langer binnen verstaansafstand. Ik mis De Man Schuin Achter Me.

Joeriiiiiii (1)
Als zijn ouders hem Diederik, Mathijs of Jaxx hadden genoemd en geen Joeri, zou Joeri dit seizoen dan ook tot populairste speler zijn uitgegroeid? Niet uitgesloten. Hij heeft iets aandoenlijks, iets servettafellakenachtigs, iets antihelderigs. Joeri is de personificatie van de club. Joeriiiiiii.  

Geile Schlange
‘Tobi, du geile Schlange!’ Duitse dag vandaag. Karfreitag, ook in De Koel. Althans in mijn vak. Het bier is niet aan te slepen. Een voetbalwedstrijd als alibi voor een avondje ongegeneerd zuipen. Wat niet wegneemt dat ze hun helden kennen. En eren. Joeriiiiiii natuurlijk. En Tobi, landgenoot. Tobias Pachonik, doorgaans rechtsback, vandaag in de tweede helft centrale verdediger. Tobi schudt een tegenstander van zich af. ‘Tobi, du geile Schlange!’, klinkt het. Na afloop scanderen ze zijn naam zo dwingend dat hij hen niet kan negeren. Tobi komt, Tobi lacht, Tobi schudt handen, Tobi praat, Tobi gaat op de foto. Toch lijkt Tobi zich enigszins opgelaten te voelen. Tobi, du geile Schlange!

Joeriiiiiii (2)
In Schlange d’n Berg weer af. Links op het trottoir de voetgangers, rechts op de weg de fietsers. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. Pas helemaal onderaan de Kaldenkerweg sterft de beurtzang langzaam weg.

NAC – VVV

Thuiswedstrijden lukt wel. Uitwedstrijden ook, althans bij lijfelijke aanwezigheid. Uitwedstrijden op tv zijn surrogaat, maar vol te houden. Uitwedstrijden op de radio zijn een verschrikking. Ze zijn uitsluitend te doorstaan met Mat en Ralf. Koptelefoon op. Avondje Mat en Ralf.

I Nul
VVV heeft al drie wedstrijden niet meer gescoord. Mat en Ralf:
‘Nul doelpunte in de leste viëf wedstriede.’

II Jos
Trainer Jos Luhukay zit ziek thuis. Hae is kránk. Mat en Ralf:
‘Jos, as se luustert: ván herte baeterschap!’

III Simon
Simon Janssen schiet met rechts. Mat en Ralf:
‘De haes twië bein. De mós gewoën dien verkiërde bein auk gebroeke.’

IV Naoufal
Naoufal Bannis maakt 2-0. Mat en Ralf:
‘Enne kröllenden bál ván Bannis.’

V Rustig temporiseren
NAC bouwt op. Mat en Ralf:
‘Wao NAC hiël röstig án ’t temporizere is.’

VI Precies, een beetje
Een speler van NAC schiet. Mat en Ralf:
‘Percies óp de zestienmaeterlien zò’n bietje.’

VII Adi
NAC heeft een speler die Moïse Adiléhou heet. Lastiger dan Piet Janssen. Maar ook weer niet heel veel lastiger dan Hay Xhofleer. Mat en Ralf:
Adilohoe
Adeloe
Adiloededoeoe
Adilehoe
Adiloe
Adileo
Adelio
Adilehouw
Adilouw
Adileoe

VIII Zes
3-1. Voor het eerst in vier wedstrijden scoort VVV. Mat en Ralf:
‘D’r is waer en goal gemak sinds zes wedstriede.’

IX Nachtkaars
De scheidsrechter fluit voor het einde. Mat en Ralf:
‘De nachkaers kumpt waer vurbeej.’

‘De nachkaers kumpt waer vurbeej.’ Je ziet hem lopen, de nachtkaars. Nee, je ziet de nachtkaars niet lopen. Je ziet een sprookjesachtig kasteel op een hoge berg. Het is er aardedonker. Het is er steenkoud. Het is er doodstil. Het is er vochtig. Door een smalle, lage gang loopt een jongen van een jaar of vijftien, een page. Er valt een druppel van het plafond. De page is gehuld in een pyjama-achtig gewaad. In z’n rechterhand een kaarsenhouder met een brandende kaars. De nachtkaars. De nachtkaars flakkert. De page opent met z’n linkerhand een deur en gaat in rook op. De nachkaers kwaam waer vurbeej.

VVV – ADO Den Haag

Alle voorzorgsmaatregelen tegen de kou genomen. De fiets op. Sneeuw. Wind mee. Keurig op tijd op het station. Mooi. Supporters op het perron. Het lijken er elke wedstrijd meer te worden. Visioen: een speciale VVV-expres vanaf Horst-Sevenum. Drukte op het station in Venlo. Bewust trage wandeling naar het stadion, niet te vroeg arriveren, zeker niet met deze kou. Wandelaars, fietsers, auto’s: allemaol d’n Berg op. Machtig. De gebruikelijke politiemacht voor het stadion. Waarom toch? Geen wachtrij bij binnenkomst. Geen drukte bij de pisbakken. Stoeltje droogvegen. Warming-up aanschouwen. Pachonik haakt af. Dirks lijkt linksback te worden. Het zal toch niet? Aftrap drie minuten te laat. Ergerlijk. Koglin wint de toss, dus de tweede helft spelen naar de Duitse kant. Gelukkig. Dirks inderdaad linksback. Ngobi wordt er drie keer uitgelopen in de eerste vijf minuten. Ligt het aan hem? Aan de anderen? Allebei waarschijnlijk. Gepruts Koglin. 0-1. Van Crooy behandelt vandaag elke bal als een hete kroket. De kou valt mee, het blijft wel sneeuwen. Vrije trap op kansrijke positie. Koglin schiet de bal de tweede ring in. Ongeloof. Voortdurende gezangen. Hemels. De Boer is weer De Boer. Waarom wekt hij toch zo’n gruwelijke irritatie? De afgezakte sokjes, z’n parmantige stijltje? Rust. Correspondentie bijwerken. Verveling. Kou. Sneeuw. Weinig vertrouwen in betere tweede helft. Binnen twee minuten 0-2. Gepruts. Voortdurende gezangen. 53e minuut 0-3. De eersten verlaten het stadion. De stadionstemming wordt er steeds beter op (geen ironie, geen cynisme). Gedachten over Luhukay. Zijn verantwoordelijkheid dit gepruts, al het hele seizoen? Op z’n minst medeverantwoordelijkheid. Gedachten over De Koning. Schroijen loopt warm. Schroijen wordt toegejuicht. ‘Wij willen Schroijen zien!’ We zien Schroijen. Zouden we Schroijen ook hebben gezien als wij ‘m niet wilden zien? 0-4. Gezangen. 0-5. Wat een drama. Voortdurende gezangen. Machtig. Raar stellage achter goal aan stadskant. Wat is dat nu weer? 78e minuut: ‘Je kunt nu stemmen op de Man of the Match.’ Belachelijk. Er is geen Man of the Match. De onbegrijpelijke paradox van dit seizoen: de beste sfeer ooit bij het kutste voetbal ooit (overdrijven mag). Koud. Er zal toch geen extra tijd zijn? Twee minuten extra tijd. Kut. Schroijen Man of the Match. Einde. Ineengedoken loopt Luhukay richting trap. De laatste keer? Vermoedelijk niet. Tenzij hij zelf de stekker eruit trekt. Het bedankrondje van de spelers is snel gemaakt. Van Dijk, El Azrak en Braken nemen nog de moeite op de foto te gaan met fans. Koud tot op het bot. Toch maar de terugwandeling aanvaarden. Sneeuw. Allemaol d’n Berg af. Nabeschouwingen her en der. Machtig. Stervenskoud. Razelen. Harder lopen. Zingende fietsers zoeven stadwaarts. Druk op het station. Gezangen in de stationshal, in de tunnel, op de perrons. Hemels. Trein vijf minuten vertraging. Gezangen. Koud. Trein in. Correspondentie bijwerken. Beetje opwarmen, beetje opdrogen. Station. Gezangen op het perron. Sneeuw. Koud. Koptelefoon op. De fiets op. Wind tegen, sneeuw tegen. Thuis. Koud. Kop thee en naar bed. Koud. Pas halverwege de nacht opgewarmd. Zeven uur op. Krant uit de bus halen. ‘De laatste keer dat VVV zelf een doelpunt wist te maken, was in de thuiswedstrijd tegen Roda JC, op 13 februari. Al 570 minuten wisten de Venlonaren het net niet meer te vinden.’ Echt? Zelftwijfel. Nee, bullshit die krant. Met eigen ogen op 14 maart drie VVV-goals in Helmond gezien. De laatste van Venema in de 81e minuut. 279 VVV-minuten geleden. Nog vijf wedstrijden. Zonder VVV-goal waarschijnlijk.