Mars der Uitgelatenen
Helemaal onderaan de Kaldenkerkerweg, de wedstrijd begint pas over een uur.
De wedstrijd tussen de nummers 10 en 16 van de eerste divisie. Allebei niks
meer te winnen of te verliezen dit seizoen. Een wedstrijd om niks, schriftelijk
afdoen had meer voor de hand gelegen. Desalniettemin begeeft zich een lange stoet
Koelwaarts. Jonge mannen vooral, een Schlange jonge mannen. Uitgelaten stemming, veel bier ook.
Dit seizoen is óók het seizoen van de verdwijning van De Man Schuin Achter Me. Dat wil zeggen: De Man Schuin Achter Me is er vaak nog wel, is soms ook nog te horen, alleen is De Man Schuin Achter Me niet langer te verstaan. Schuldige is niet de orkaan van geluid die dit seizoen door De Koel giert. Nee, het is banaler: De Man Schuin Achter Me is een stoeltje naar links opgeschoven, ik een stoeltje naar rechts. Waardoor we nog wel binnen gehoorsafstand van elkaar zijn maar niet langer binnen verstaansafstand. Ik mis De Man Schuin Achter Me.
Als zijn ouders hem Diederik, Mathijs of Jaxx hadden genoemd en geen Joeri, zou Joeri dit seizoen dan ook tot populairste speler zijn uitgegroeid? Niet uitgesloten. Hij heeft iets aandoenlijks, iets servettafellakenachtigs, iets antihelderigs. Joeri is de personificatie van de club. Joeriiiiiii.
Geile Schlange
‘Tobi, du geile Schlange!’ Duitse dag vandaag. Karfreitag, ook in De Koel. Althans in mijn vak. Het bier is niet aan te slepen. Een voetbalwedstrijd als alibi voor een avondje ongegeneerd zuipen. Wat niet wegneemt dat ze hun helden kennen. En eren. Joeriiiiiii natuurlijk. En Tobi, landgenoot. Tobias Pachonik, doorgaans rechtsback, vandaag in de tweede helft centrale verdediger. Tobi schudt een tegenstander van zich af. ‘Tobi, du geile Schlange!’, klinkt het. Na afloop scanderen ze zijn naam zo dwingend dat hij hen niet kan negeren. Tobi komt, Tobi lacht, Tobi schudt handen, Tobi praat, Tobi gaat op de foto. Toch lijkt Tobi zich enigszins opgelaten te voelen. Tobi, du geile Schlange!
In Schlange d’n Berg weer af. Links op het trottoir de voetgangers, rechts op de weg de fietsers. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. De voetgangers: ‘Joeriiiiiii!’ De fietsers: ‘Joeriiiiiii!’. Pas helemaal onderaan de Kaldenkerweg sterft de beurtzang langzaam weg.
Nu reeds krimpt mij voetbalhart, geachte heer Mikanista. Ook ongevraagd naar het waarom, wil ik u mededelen waarom mijn hart nu reeds krimpt. Nog drie wedstrijden resten in het seizoen 2021-2022. Dus ook drie edities van uw terecht veelgeprezen blog over VVV. Drie wedstrijden, drie maal Mikanista en dan gaapt het Zwarte Gat. Het is een zonnige Pasen, maar niet als ik daaraan denk. Uw Kraalveteraan.
BeantwoordenVerwijderenGeachte heer Mikanista, langs deze mij sympathieke weg neem ik de vrijheid uw gewaardeerde aandacht te vragen voor het volgende. In de stadscolumn 'Aevel' van aanstaande zaterdag zal groot nieuws bekend worden gemaakt uit De Koel. Ik hecht eraan, heer Mikanista, om u als gewaardeerd VVV-volger hiervan als derde in kennis te stellen. Uw Kraalveteraan
BeantwoordenVerwijderen