VVV – PEC Zwolle

‘Janssen wat ben je toch een frikkedel!’
Zegt de man schuin achter me. Na een minuut of twintig. Janssen speelt inderdaad als een aangebrande loempia. Of een niet tot ontbranding komende vlampijp. Net als een kleine tien anderen.

‘Ik heb wel zin in een soepie.’
Zegt de man schuin achter me. Nog voor de wedstrijd is begonnen. Z’n partner lacht enigszins meewarig. Gelijk heeft ze. Mallotig woord, soepie.

‘Dit wordt zo’n wedstrijd waarin de eerste vijftig, zestig minuten niks gebeurt.’
Zegt de man schuin achter me. Na zeven minuten. Wat hij bedoelt: deze ploegen hebben elkaar in een houdgreep en pas als de vermoeidheid een rol gaat spelen, zal er tekening in de wedstrijd komen. Jaja.

‘Dit lijkt echt nergens op. Er zit geen structuur in, ze hebben geen plan.’
Zegt de man schuin achter me. Zo ongeveer om de vijf minuten. Het lijkt inderdaad echt nergens op. En structuur zit er inderdaad niet in. Een plan zal er ongetwijfeld zijn geweest. Maar welk?

‘Als ik straks thuis ben, val ik als een blok in slaap.’
Zegt de man schuin achter me. Na een half uurtje. Gezegend de mannen die na zó’n vertoning als een blok in slaap vallen. Toch ook wel iets waarover hij zich zorgen zou moeten maken. Normale mannen beleven na zó’n vertoning een doorwaakte nacht, een nacht van hazenslaapjes, een nacht van woelen en draaien.

‘Wat een mazzelgoal. Echt mazzel, hoor.’
Zegt de man schuin achter me. Na elf minuten. Mazzel? Hoe komt ie daar nou toch bij? Veel beter uitgespeeld kom je ze zelden tegen, de goals. Glansrol ook voor Lennart Thy, tenminste wél een spits die duels wint, een bal kan vasthouden en doorgaans een intelligente voortzetting heeft.

‘Corner! Nou gaan ze scoren! We moeten positief blijven!’
Zegt de man schuin achter me. Na 34 minuten. Die Hoffnung stirbt zuletzt. Tegen beter weten in blijven geloven dat het toch nog goed komt. Herkenbaar. Deze avond wel héél lastig. Maar zo lang het geen 3-0 wordt kan het nog. Het wordt geen 3-0. Toch kan het niet.  

‘Janssen je kunt er echt helemaal niks van!’
Zegt de man schuin achter me. Na een uur. Niet te letterlijk nemen, Roel. Wat niet wegneemt dat ik bij tijd en wijle een hevig verlangen naar Niels Fleuren heb. Vanavond bijvoorbeeld.