VVV – Volendam

Dit keer, lopend over de Kaldenkerkerweg richting stadion, zelfs al waterige ogen bij het zien van de ontstoken lichtmasten in de verte. Lijkt wel alsof die verdomde sentimentaliteit per wedstrijd heftiger de kop opsteekt.

***

Halverwege d’n Berg loop ik achter zes Duitse mannen van rond de dertig. Onderwerp van hun gesprek: de verkiezingen van morgen. Ze speculeren over percentages en coalities en de daarbij behorende kleuren. Aan welke kant ze zelf staan? Aan de goede kant gok ik. Ik waag het erop en vraag het. SPD. Goed gegokt. En vanmiddag? Natuurlijk zijn ze voor Venlo, ze komen uit Nettetal. Maar Volendam gaat winnen, een Heimsieg zit er niet in. Ze vragen hoe het kan dat VVV zo diep is weggezakt. Ach, zo is VVV nu eenmaal, een Fahrstuhlmannschaft.

***

In een stuk over een wedstrijd tegen Volendam mag het woord wijdbroeken nooit ontbreken. Wijdbroeken. Voilà.

***

Hekside Maffia noemen de fanatiekste fans van de wijdbroeken zich. Gaat eerder een lachwekkende dan een afschrikwekkende werking van uit.

***

77e minuut. 1-0. Bjorn van Zijl. Een oranje gloed licht de kale bomen op. Heile Welt. Voor drie minuten.

***

Typisch zo’n wedstrijd waarin de koploper belabberd voor de dag komt, de underdog voor een sensatie lijkt te kunnen gaan zorgen, maar het ongrijpbare koplopersaura uiteindelijk de doorslag geeft. Das gewisse Etwas maakt het verschil.

***

Weer twee blessures plus twee schorsingen erbij. Doorgaans betrouwbare bronnen melden dat John Roox, Niels Fleuren, Micky Oestreich, Nico van der Meer en Juno Verberne zich in de coulissen aan het warmdraaien zijn.

***

Mannen van de wedstrijd: Emmanuel Gyamfi en Zidane Taylan. Tag der Deutschen. Gyamfi is er een meester in zijn magistrale creaties eigenhandig teniet te doen, waardoor het brotlose Kunst wordt. Maar liever brotlose Kunst dan Einheitswurst. En Taylan? Als hij die laatste corner erin had gekopt, was hij de wereld overgegaan. Nu blijft hij voor eeuwig de debuterende keeper met drie tegengoals in de twintig minuten dat hij meespeelt. Schade. ‘Hij heeft wel een goede trap’, hoor ik De Man Schuin Achter Me zeggen.  

***

Samen lopen ze naar de hoek waar de spelers na afloop het veld verlaten, een vader en z’n extreem verlegen zoontje. ‘Ould Chikh mag ik je shirt?’ staat er op het kartonnen bord dat de jongen in de lucht houdt. Bilal Ould Chikh is de beroerdste niet, trekt z’n shirt uit en overhandigt het aan de jongen. Een jongensdroom die in vervulling gaat. Of een vadersdroom?

VVV – MVV

I 
Vandaag in het gezelschap van een Koeldebutant. We naderen het stadion. ‘Wat doet al die politie hier? Wat een politiemacht! Waar neem je me eigenlijk mee naartoe?’ Drie bussen met MVV-supporters rijden de parkeerplaats op. ‘Ze slaan tegen de ruiten van de bus! Waarom is dat?’ De bussen met MVV-supporters verdwijnen achter zwarte doeken. ‘Oh my god, allemaal die sluizen. Ze komen niet eens in oogcontact met de VVV-supporters. Doet me denken aan een slachthuis.’ We zijn in het stadion. ‘Jezus mina, hier zitten die MVV-supporters ook alweer in een kooi. Ik zei het toch: net een slachthuis.’

II

Weer eens twee jeugdige vrouwelijke engelen bij de opkomst van beide elftallen. Kan iemand me eindelijk eens uitleggen wat die engelen in De Koel te zoeken hebben?

III 
Ketting verliest de toss. Wat betekent: eerste helft richting Duitsland, tweede helft richting stad. Mokerslag. Toss verloren, rampspoed geboren. Alle voorpret naar de gallemieze.  

IV
De Man Schuin Achter Me is vandaag een man die de hele wedstrijd in een naar het Midden-Limburgs neigend dialect zit te ouwehoeren tegen z’n naast ‘m gezeten vriend die nauwelijks reageert. Zo lang geouwehoer schuin achter me maar wedstrijd gerelateerd geouwehoer is, valt het nog enigszins te verdragen. Waarmee niet gezegd is dat er veel verhevens te horen valt. Een bloemlezing (met dank aan ASKP voor het snelle noteren):
‘Waat eine brömmelaer, die Babangida’ (over Layee Kromah)
‘Ze mótte de Engelse mentaliteit aanneme. Stampe, stampe.’
‘Pannenkoek!’
‘Gaef daen bal noe aens, Finidi’ (over Layee Kromah)
‘Spaghetti duit auk mej’  
‘Pannenkoek!’
‘Bamigezicht!’
‘Pietertje, die kinne echt neet voetballe’
‘Pannenkoek!’
‘Babel verspeult d’n bal veur de zoëveulste kiër’ (over Layee Kromah)
‘MVV haet auk eine twiëde Jezus’
‘Gogogogogo man, kale neetnek’
‘Fluit toch aaf man. Laot din bal neet zoë lang rolle. ‘t  Is gaene zomer man.’
‘Dae kin d’r niks van’ (over Layee Kromah)
‘Pannenkoek!’

V
Scheidsrechter van dienst is Edwin de Graaf. Z’n waardeloze beslissingen maken me woest, maar alles is vergeven en vergeten als hij na afloop z’n spuitbusje schenkt aan een jeugdige supporter en gesprekjes aanknoopt met omstanders,

 

nadat hij enkele seconden daarvoor nog is uitgefoeterd door John Lammers.

VI
L1:
‘De neutrale toeschouwers moesten soms knokken tegen de slaap’
‘VVV en MVV maken er een bloedeloze middag van’
‘Het publiek werd ook na rust niet getrakteerd op een hartverwarmende middag’

Knokken tegen de slaap? Bloedeloze middag? Geen hartverwarmende middag? In welk stadion heeft die verslaggever gezeten? Ik zag een meeslepende wedstrijd, met een in de eerste helft dominant VVV dat drie, vier keer had moeten scoren en MVV volledig in zijn greep had. Na rust was die dominantie verdwenen en werd het, in de woorden van de Koeldebutant, ‘een sociaal gebeuren, waarbij de ene ploeg telkens weer de bal aan de andere ploeg gaf’. Wat bleef was de spanning en de dreiging dat MVV er alsnog dankzij een schlemielig doelpuntje met drie punten tussenuit zou piepen. Ik zag ook een nieuwe spits, Dean Zandbergen, die in de veertig minuten dat hij meespeelde aantoonde dat hij zowel Kosidis als Doesburg als Doumtsios kan doen vergeten (waar trouwens niet zo héél veel voor nodig is). Verder genoten van Gyamfi (in wie ik al vanaf de eerste wedstrijd een grenzeloos vertrouwen heb, dat hij regelmatig beschaamt, ook vandaag weer, met drie voorzetten van niks achter elkaar) en Mokono (ongeslepen diamant of, in de woorden van Tavebrello, ‘Onze eigen Dumfries, wat een kanjer!’). Verder ook genoten van de sfeer. Heerlijke middag.