zaterdag 29 november 2025

VVV – ADO Den Haag


22.26 uur
Argeloze treinreizigers moeten welhaast denken dat VVV zojuist winnaar is geworden van de Champions League. De gezangen volgen elkaar in hoog tempo op in de trein tussen Venlo en Blerick. Een overwinningsroes dendert door de coupé. Terwijl VVV zojuist met 3-0 van ADO Den Haag heeft verloren.

07.33 uur
Gabin Blancquart in De Limburger: ‘Het eten hier, dat is niet goed hè. Te duur, te weinig, geen goede kwaliteit. Voor iemand uit Frankrijk is hier uiteten gaan geen goede belevenis. Ik heb een restaurant gevonden waar het goed genoeg was, een Indiaas restaurant in de stad. Maar ook dat was behoorlijk prijzig.’ Onze aanvoerder heeft Sittar ontdekt! Ware fijnproever!

20.01 uur
Zandbergen tikt elegant door, Wehmeyer snijdt dreigend naar binnen. Al het moeilijke werk is gedaan, nu alleen nog de 1-0 binnentikken na 44 seconden. Niet dus.

19.33 uur


Met een van thuis meegebracht doekje het stoeltje droogwrijven. Sinds jaar en dag vaste prik bij vochtig weer. Laat het vooral zo blijven. Altijd weer die prangende vraag: is VVV de enige club in het betaalde voetbal met een onoverdekte tribune? AI: ‘Nee, VVV-Venlo is niet de enige club in het betaalde Nederlandse voetbal met onoverdekte tribunes. Er zijn nog steeds clubs, zoals Telstar en in zekere mate De Kuip van Feyenoord, waar (delen van) de tribunes nog onoverdekt kunnen zijn of waar de staantribunes niet volledig overkapt zijn.’ Telstar? Dat heeft sinds deze zomer toch louter overdekte tribunes?

20.33 uur
Mislukt schot valt voor de voeten van Jari Vlak. Die schiet de 0-1 binnen. Kon je op wachten. Tot dan heeft VVV ADO van de mat gespeeld.

19.47 uur
De speaker, een andere dan anders, meldt zich voor de eerste keer. Luid en duidelijk. Dat is anders dan anders. Hij blijft de hele wedstrijd luid en duidelijk. Ligt de notoire onverstaanbaarheid van de andere speaker dan toch aan die speaker en niet aan de geluidsinstallatie?

18.45 uur
Op station Horst-Sevenum een grote groep jongeren, overduidelijk onderweg naar De Koel. Ze lijken nu al in de olie te zijn. Past in de trend van voetbalwedstrijdbezoek als sociaal gebeuren in plaats van een hoogst ernstige zaak. Zie ook het treintafereeltje van 22.26 uur.

20.00 uur


Gabin Blancquart verliest voor de zoveelste keer dit seizoen de toss, waardoor VVV de tweede helft richting de vrijwel lege stadskant speelt. En niet richting de drukbezette tribune aan de Duitse kant. Avond al verpest voordat ie goed en wel begonnen is. Moeilijk de neiging te onderdrukken om meteen naar huis te gaan. Tijd voor een andere aanvoerder.  

21.36 uur
Zandbergen tikt door op Van Zijl. Die schiet tegen de paal. Waarmee de beklagenswaardige Zandbergen toch betrokken is bij de twee meest memorabele VVV-momenten van deze avond.

21.10 uur
Blancquart laat zich foppen door Rottier, 0-2. Wedstrijd gespeeld, een ellendige tweede helft volgt. Waar is de natuurlijke autoriteit, de soevereiniteit, de flair van Blancquart gebleven? Achtergelaten in Sittar?

zaterdag 22 november 2025

VVV – Willem II


‘Wil je misschien thee?’
‘Nee, hoor, laat maar.’
‘Waarom niet?’
‘Ik heb nog nooit iets gedronken bij een voetbalwedstrijd.’
‘Heb je het dan niet koud?’
‘Jawel, heel koud.’
‘Dan is thee toch lekker? Daar warm je toch een beetje van op?’

Ze heeft gelijk, deze verstokte Willem II-supporter. En tradities zijn er om gebroken te worden. Ook al zijn ze meer dan een halve eeuw oud.

‘Ja, je hebt eigenlijk wel gelijk. Dus waarom ook niet. Ja, doe mij ook maar een thee.’

En weg is ze. Naar het thee verkooppunt. Na enkele ogenblikken is ze terug. Zonder thee.

‘Geen thee?’
‘Nee, ze hebben geen warm water.’

Tradities zijn er ook niet om gebroken te worden. Zeker niet als ze al meer dan een halve eeuw oud zijn.

‘Ach, nou ja, maakt niet uit.’
‘Maar bij dat andere thee verkooppunt hebben ze wel warm water.’

De thee was heerlijk.

***

De tricolores zijn vandaag unocolores. Paars. Ook mooi.

***

Na 23 seconden op een 1-0 voorsprong komen zou je niet moeten willen. Omdat de verbijstering de euforie in de weg zit. En er gaat niets boven de euforie, ook de verbijstering niet. Niks tegen een vroege goal, maar dan pas na een minuut of drie, als het gevaar van de alle andere emoties wegdrukkende verbijstering geweken is.

Willem II komt na 23 seconden op 1-0.

***

Achter me gaat het over een zekere Iris, die nu in de Tweede Kamer zit. Veel vrouwen in de Tweede Kamer gekomen, onder wie een Moorman. Maar een Iris?

***

Kou kan leiden
  tot het breken van een traditie van meer dan een halve eeuw oud
  tot meningsvorming over de kleur van het shirt van Willem II
  tot bespiegelingen over een goal na 23 seconden
  tot gepeins over een Tweede Kamerlid met de voornaam Iris

Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de kou op deze avond bij een meerderheid van de tribunebevolking leidt tot mateloos afgrijzen over het optreden van Dean Zandbergen. Wat bij mij dan weer tot mededogen leidt, niet met de meerderheid van de tribunebevolking maar met Dean. Alsof hij er iets aan kan doen dat hij wordt opgesteld terwijl hij niet in vorm is of het niveau ontbeert.

***

Er zit geen Iris in de Tweede Kamer.

zaterdag 1 november 2025

VVV – Vitesse


Let’s turn your night into a halloween nightmare valt te lezen op een tientallen meters lang spandoek waarop de Vitesse-supporters uitkijken.


De stadionspeaker leest de opstelling van Vitesse voor. ‘Bernt Klaverboer, Sam Kersten, Joris van Overeem…’ De stadionspeaker krijgt ingefluisterd dat hij de opstelling van Heerenveen, drie dagen eerder te gast in Venlo, aan het voorlezen is. De stadionspeaker leest de opstelling van Vitesse voor.

De spelers betreden het veld. De gebruikelijke opzwepende welkomstmuziek schalt niet uit de luidsprekers. Er schalt voor de verandering helemaal niks uit de luidsprekers.


Terwijl de spelers het veld betreden, zet vuurwerk de tribune achter het doel aan de Duitse kant in een rode gloed. Rookwolken vullen het stadion.  


Als de rook om aller hoofden is verdwenen en iedereen klaar is voor de aftrap springen rond de middenstip twee sproeiers aan. Met enige moeite lukt het twee bedaagde groundsmen de lullige boogjes water die de sproeiers uitbraken tot bedaren te brengen.


De twee bedaagde groundsmen worden opgevolgd door vier nieuwe, met spitvorken gewapende bedaagde groundsmen, die het in lullige boogjes uitgebraakte water moeten doen verdwijnen.


Met een vertraging van zeven minuten trapt Vitesse de wedstrijd af. De met spitvorken gewapende groundsmen druipen af.


Na ruim vijf minuten spelen springen alle sproeiers aan.


Ze springen vrij snel weer uit, met uitzondering van de twee dwarsliggers rond de middenstip die opnieuw een lullig boogje water uitbraken. VVV-keeper Youri Schoonderwaldt weet de ene recidivist tot bedaren te brengen, de stadionspeaker de andere.


Na een half uur spelen toveren de Vitesse-supporters een stuk of tien Nederlandse vlaggen tevoorschijn. Tegelijkertijd heffen ze een gezang aan waarin ze Geertje Wilders eren. Vanaf de tribune met de meest fanatieke VVV-supporters wordt in reactie aarzelend een gezang tegen de komst van een azc in Venlo aangeheven.


Na 76 minuten krijgt Lasse Wehmeyer een rode kaart. Dit leidt tot een opstootje op het veld. Vanaf de tribune met de meest fanatieke VVV-supporters worden bekers op het veld gegooid. Scheidsrechter Wiersma staakt de wedstrijd.


Na enkele minuten hervat scheidsrechter Wiersma de wedstrijd. Na twee minuten wordt opnieuw een beker op het veld gegooid vanaf de tribune met de meest fanatieke VVV-supporters. Scheidsrechter Wiersma besluit het te negeren. Er worden meer bekers op het veld gegooid. Scheidsrechter Wiersma staakt de wedstrijd opnieuw.


Het stadion loopt goeddeels leeg. Na een minuut of tien hervat scheidsrechter Wiersma de wedstrijd.

Let’s turn your night into a halloween nightmare. Inderdaad.

woensdag 29 oktober 2025

VVV – Heerenveen

ik wil de bal vooruit spelen
ik kap ‘m terug
ik speel ‘m blindelings terug
en ie vliegt er dan natuurlijk weer in
ja klote
hij ging nog een beetje richting paal
dus ik hoopte stiekem dat ie nog de paal zou raken
maar helaas
hij vliegt erin
hoort er ook bij

Jezelf een cultstatus bezorgen: Gerrit Vooys en Micky Oestreich waren er meesters in. Sinds gisteravond weten we dat ook Luuk Verheij het kunstje perfect verstaat. Hoe zijn voetballoopbaan verder ook zal verlopen, Luuk Verheij zal eeuwig in herinnering blijven als de maker van een magistrale eigen goal in de wedstrijd VVV-Heerenveen, laat in de avond van 28 oktober 2025.

hij ging nog een beetje richting paal
dus ik hoopte stiekem dat ie nog de paal zou raken

‘Gebeurt hier nu echt wat ik denk te zien gebeuren? Maar dit kan toch niet waar zijn?’ Ongetwijfeld was ik niet de enige ooggetuige die er een fractie van een seconde van overtuigd was te worden bedrogen door z’n eigen ogen. Wetenschappelijk onderzoek graag: hoe lang duurt het normaliter bij een goal voor het gejuich vanaf de tribunes losbarst? En hoeveel langer duurde dat gisteren bij de Moeder Aller Eigen Doelpunten (in De Koel dan toch)?

en ie vliegt er dan natuurlijk weer in
hij vliegt erin

Nee, Luuk, het geniale zat ‘m er juist in dat ie niet vloog.
 
Ie rolde
Ie rolde op z’n gemakje
vastbesloten
niet meer op andere gedachten te brengen
recht op z’n doel af
 
Medemogelijkmaker van dit alles: keeper Youri Schoonderwaldt. Waarom bevond hij zich waar hij zich bevond? Waarom belandde hij op de grond?

hoort er ook bij

Hij zei het onaangedaan, glimlachend, met een vleugje zelfspot (klik hier). De ware held kenmerkt zich door relativeringsvermogen. Luuk Verheij is een Ware Held.



dinsdag 21 oktober 2025

VVV – Jong FC Utrecht


Godsgruwelijke kutwedstrijd.

Mijn top 4 van ergernissen:

4. De twintig minuten vertraging van de trein op de terugweg
4. De bromtoon, vanaf het begin, in de geluidsinstallatie
2. Het aanheffen, in de tweede helft, door de harde kern, of althans een deel daarvan, van een gezang gericht tegen de komst van een azc in Venlo
1. Het voor de tweede keer aanheffen, kort voor het einde, door de harde kern, of althans een deel daarvan, van een gezang gericht tegen de komst van een azc in Venlo


zaterdag 18 oktober 2025

VVV – Emmen


En toen begon de wedstrijd.

Terwijl Emmen VVV vakkundig van de mat speelde, hoorde ik achter me
- iemand oreren over de afstand tussen Osnabrück en Dortmund (175 kilometer volgens hem) en het verschil in afstand tussen Osnabrück en Dortmund en tussen Osnabrück en Gelsenkirchen (25 kilometer volgens hem);
- iemand beweren dat je ergens Honda-aggregaten kon krijgen voor 390 euro en dat je ergens anders ook goedkope aggregaten kon krijgen maar niet van Honda;
- iemand met veel gevoel voor detail de onderlinge verhoudingen tussen de verschillende afdelingen op zijn werkplek blootleggen;   
- iemand (mogelijk opnieuw de Osnabrück-man) de complete moderne geschiedenis van Borussia Mönchengladbach oplepelen, beginnend met de promotie naar de Bundesliga in 1966, om daarna meanderend via de kampioenschappen uit de jaren zeventig en 2008, ‘ut jaor ván Luhukay’, uiteindelijk te belanden bij het huidige rampseizoen dat deze avond in Berlijn ongetwijfeld een vervolg zou krijgen.

En toen was het rust.

En daarna begon de tweede helft
- waarin alles anders was;
- waarin het gewauwel achter me transformeerde tot een onverstaanbaar onderdeel van het geluidsbehang;
- waarin VVV aus heiterem Himmel ineens vier keer scoorde;
- waarin ik op een bepaald moment tot mijn grote ongeloof en nog groter afgrijzen meende te horen dat de harde kern een lied aanhief tegen de komst van een azc in Venlo;
- waarin ik moest denken aan de opnieuw in geen velden of wegen te bekennen Man Schuin Achter Me toen VVV voor het eerst sinds mensenheugenis of in elk geval mijn heugenis scoorde uit een corner;
- waarin ik hoopte dat mijn gehoor me bedrogen had wat betreft de tekst van dat lied;
- waarin ik me afvroeg of de Man Schuin Achter Me, mocht hij wel aanwezig zijn geweest, vóór de bewuste corner tegen zijn partner zou hebben gezegd ‘Let op Verheij! Hij gaat scoren!’ en ik tot de slotsom kwam dat de Man Schuin Achter Me in dat geval waarschijnlijk eerder tegen zijn partner zou hebben gezegd ‘Let op Blancquart! Hij gaat scoren!’
- waarin me enig medelijden bekroop met de zo verguisde Dean Zandbergen omdat hij uitgerekend na enkele min of meer geslaagde acties werd gewisseld, vervolgens zijn vervanger Bjorn van Zijl tweemaal zag scoren en daarna natuurlijk blijdschap moest acteren;
- waarin ik iemand achter me bij 4-0 hoorde zeggen ‘Pas beej 5-0 mak ik mich gen zörg miër’;
- waarin ik besloot mijn eerdere woorden over Nassim Ait Mouhou (‘misschien toch teveel eendagsvliegrisico’) in te trekken.

En toen was het afgelopen.

En toen zag ik Michael Davis een meisje van een jaar of tien zielsgelukkig maken door haar zijn shirt te overhandigen.

En daarna ging ik naar huis.




woensdag 1 oktober 2025

VVV – FC Den Bosch


Altijd die neiging om elk voetbalstadion
en De Koel in het bijzonder
te zien als een magisch oord
waar je buiten jezelf treedt
waar het onmogelijke mogelijk is
waar de geest van het verleden rondwaart
waar vergane glorie tastbaar is
waar romantiek puur is
waar geschiedenis wordt geschreven

Maar er zijn van die avonden
dinsdagavonden meestal
aan het begin van de herfst meestal
als het na zonsondergang alweer killer wordt meestal
als de r weer in de maand zit meestal
dat De Koel elk vleugje magie ontbeert
dat het onmogelijke het onmogelijke blijft
dat de geest van het verleden niet thuis geeft
dat alle romantiek vals is
dat niks het schrijven waard is

Dat zijn van die avonden
waarop het geërgerde ik
naar buiten treedt
zich uitend
in binnensmonds gevloek
in demonstratief het hoofd schudden
in pathetisch met de vuisten op de knieën bonken
in het afvallen van onaantastbare helden
(Blancquart, Heise)
in het inwendig vervloeken van overschatte oldies
(Foor)
en ten slotte
in buitensmonds gevloek
voor omstanders
nauwelijks hoorbaar
natuurlijk

Gisteravond was zo’n avond

zondag 21 september 2025

VVV – MVV


Vierde thuiswedstrijd, vierde keer dat het wedstrijdaankondigingsbord leeg blijft. Volkomen out of date zo’n handmatig te bedienen bord, maar juist daarom zo passend bij VVV, waar alles vijftig jaar later gebeurt. Hopelijk ook het verwijderen van het wedstrijdaankondigingsbord.

***

Trein van 15.17 uur of van 15.47 uur? Twijfel. 15.17 uur betekent absolute zekerheid op tijd te zijn. 15.47 uur biedt de mogelijkheid eerste helft PSV-Ajax te zien en de waarschijnlijkheid op tijd te zijn. Voor één keer maar een gokje wagen. Trein 15.47 uur. Begint al ver vóór Blerick stapvoets te rijden. Stopt. Het zal toch niet? Rijdt stapvoets verder. Stopt weer. Godverdegodver. Rijdt stapvoets tot station Blerick. Arriveert tien minuten te laat in Venlo. Geen probleem. Opluchting. Volgende keer geen gokje meer wagen.

***

Voor de verandering in gezwinde pas richting stadion. Tien meter voor me loopt een jongen van een jaar of 18. Ineens valt-ie. Op z’n hand.
‘Gaat het?’
‘Ja, hoor, kwam door een uitstekende stoeptegel.’
‘Maar goed dat je niet op je hoofd bent gevallen.’
‘Dat weet ik niet. Misschien was ik er wel veel slimmer door geworden.’

***

‘Die Eijgenhuis heeft nog geen bal fatsoenlijk geraakt!’
‘Wie?’
‘Nieuwenraam. Of Nijenhuis. Of hoe heet-ie eigenlijk die nummer 20? Eijgenraams?’

Ja hoor, de enige echte Man Schuin Achter Me is back in town!
Zijn verklaring voor de relatief lege tribunes: ‘VVV-fans zijn geen zondagmiddagfans.’
Zijn kwalificatie voor het vertoonde spel: ziekenhuisvoetbal.
Zijn benaming voor een mislukte voorzet: ziekenhuisvoorzet.

Zijn aloude cornerklassieker tovert-ie ook twee keer tevoorschijn.
5e minuut: ‘Komt-ie, Blancquart!’
34e minuut: ‘Blancquart!’
Natuurlijk scoort Blancquart beide keren niet. Nog nooit heeft een door de Man Schuin Achter Me tot cornerscorer gebombardeerde speler daadwerkelijk uit de betreffende corner gescoord.

***

‘Wat een verschrik-ke-lij-ke wedstrijd!’, concludeert de Man Schuin Achter Me na een minuut of tachtig. Ik kan ‘m geen ongelijk geven. Geen spektakel in het strafschopgebied, geen goals, typische 0-0-wedstrijd. 92e minuut. Corner VVV. De Man Schuin Achter Me heeft de moed opgegeven en blijft stil. Heise trapt. De bal valt voor de voeten van Sylian Mokono, de onovertroffen verpersoonlijking van niet-lullen-maar-poetsen. Ik zit precies schuin achter ‘m. We willen allebei maar één ding. Samen rammen we de bal door een woud van benen in het net. 1-0! Jaaaaa! Extase voor een seconde of tien, gevolgd door de gebruikelijke post-extatische schaamte. Maar wtf, die drie punten zijn in da pocket.




dinsdag 16 september 2025

TOP Oss – VVV



Op de website van Helmond Sport: ‘Helmond Sport heeft besloten alle supporters die afgelopen zaterdag 13 september de reis naar Venlo maakten, te compenseren. Onze Club betreurt het vertoonde spel en de nederlaag tegen VVV-Venlo.’ Voor het geval VVV na het debacle in Oss eveneens overgaat tot het compenseren van zijn supporters: beste directie, ik was er óók! Weliswaar niet in het uitvak, maar ik wás er.


17.43 uur vertrek vanaf station Horst-Sevenum. Plukjes PSV-supporters in de trein die zich zullen moeten haasten om de aftrap tegen Union om 18.45 uur niet te missen. Drukte rondom het Philips Stadion.


Oss is uitgestorven. Genoeglijke wandeling richting stadion.


Zou die aanhangwagen daar voor elke thuiswedstrijd worden neergezet? Met goedkeuring van Hem, die van een afstandje zag dat het goed was?


Trainingsvelden rond het stadion. Ik houd niet van trainingsvelden rond een stadion. Stadions dienen te ogen als onneembare vestingen. Trainingsvelden rond een stadion leiden de aandacht af van waar het om gaat.


Mooi dat in een omgeving die wordt gedomineerd door foeilelijke, nu alweer achterhaalde high tech gebouwen toch nog iets heeft weten te overleven dat herinnert aan het verleden. 19.45 uur inmiddels, toch maar eens op zoek naar een geopende kassa. Die niet te vinden is. Raar. Over het hoofd gezien? Nee. Dan maar naar de hoofdingang. Die blijkt te zijn verstopt in een hotelingang. ‘U wilt een kaartje? Voor deze wedstrijd? Geen idee.’ Een tweede jongeman weet raad. ‘Ik denk in de fanshop, hier het gebouw uit en dan links.’ Oké, bedankt. Op de deur van de fanshop hangt een briefje met de mededeling dat er met ingang van dit seizoen alleen nog online kaartjes worden verkocht. Shit. Zal toch niet? Toch maar naar binnen. ‘U wilt een kaartje? Voor deze wedstrijd?’ Ja, maar ik lees net dat dat alleen online kan. ‘Ik kan wel een kaartje voor u printen’, reageert een tweede jongeman die het vreemde wezen dat een papieren kaartje wil kopen wel eens met eigen ogen wil aanschouwen. Ah, fijn! Als hij me nu naar m’n adresgegevens gaat vragen, word ik op de valreep alsnog ontmaskerd als VVV-supporter die zich op verboden terrein bevindt. Maar hij vraagt niets. Ik vraag wel iets. Of ik vanavond de enige ben met een papieren kaartje. Hij reageert niet. Maakt niet uit, ik heb een kaartje. Snel naar binnen nu. Daar eerst nog even een toiletbezoek.


Vormgeving en kleurgebruik die doen denken aan het Oost-Europa in de tijd van het IJzeren Gordijn. Mooi. Daarna kan het feest beginnen. Had je gedacht. Ja, de eerste tien minuten waren goed. Aan de rest maar geen woorden vuil maken. Ik was er samen met 1714 anderen als we de officiële bronnen moeten geloven. Eigen inschatting: maximaal 800. Onder wie één met een papieren kaartje.

zaterdag 13 september 2025

VVV – Helmond Sport

Iiiivo Rossen, ta-ta-ta-ta
Iiiivo Rossen, ta-ta-ta-ta

schalt het na afloop door het stadion. Le roi est mort, vive le roi. Trainers vooral niet belangrijker maken dan ze zijn. Passanten zijn het, een noodzakelijk kwaad. John Lammers? Op de winkel gepast, geen onuitwisbare indruk achtergelaten, geen indruk eigenlijk, hij gaat niet gemist worden, nu al vergeten.

***

Gansch het raderwerk staat stil, als Uw machtige arm het wil,

heette het bij de spoorwegstaking in het jaar dat VVV werd opgericht. Drie kwartier voor aanvang staat het verkeer onderaan d’n Berg stil. Omdat drie bussen gevuld met Helmonders het stadion ingeloodst moeten worden. Het gigantisch blik agenten dat voor de gelegenheid is opengetrokken vormt een erehaag voor de passerende bussen. Minzaam glimlachend en wuivend kijken de Helmonders vanuit hun verheven positie op hen neer. Gansch het raderwerk staat stil, als Uw machtige arm het wil.

***

‘Had mijn vrouw maar één zo’n been’,

zei Godfried Bomans ooit over de benen van Marlene Dietrich. Haar landgenoot Philip Heise heeft slechts één been dat de moeite waard is. Het linker. Wát een linkerbeen. Wát een eer dat dat linkerbeen zich heeft verwaardigd om dit seizoen het gras van De Koel te kussen.

***

‘Volgens mich is de geluidsinstallatie gemàk’,

hoor ik een van de mannen achter me zeggen. Volgens mij ook. Na al die geluidsarme jaren ineens een geluidsbombardement. Het is ook nooit goed.

***


‘Het was een mooie wedstrijd, het spel ging goed op en neer’,

hoor ik een man met een telefoon aan z’n oor op de terugweg richting station zeggen. Het ging inderdaad goed op en neer. En er werd hard gewerkt. En het was redelijk spannend. En het bleef droog. En er was weinig publiek. En Ait Mouhou en Matoug moeten voorlopig maar de eerste keus op de vleugels blijven. Maar een mooie wedstrijd? Mwah. Daarvoor viel er te lang te weinig te beleven.

***

‘Ik ging naar Bommel om de brug te zien’,

dichtte Martinus Nijhoff ooit. Ik ging naar De Koel om Het Linkerbeen van Heise te zien.

zondag 24 augustus 2025

VVV – Roda JC


Zeker vroeg vertrokken vanmorgen?
‘Ja, ik had de keuze tussen de trein van 10.47 uur en die van 11.17 uur. Die van 10.47 uur is eigenlijk te vroeg en die van 11.17 uur beetje aan de late kant. Uiteraard heb ik voor de zekerheid van 10.47 uur gekozen.’
Lekker langzame wandeling naar het stadion dus?
‘Dat is inderdaad altijd weer een genot, allemaal die mensen die met hetzelfde doel d’n Berg opgaan. En op momenten dat niemand het zag heb ik foto’s gemaakt van de VVV-stickers die ik onderweg tegenkwam.’
Waarom mag niemand dat zien?
‘Omdat het natuurlijk een beetje raar is: man op leeftijd die foto’s maakt van stickers op lantaarnpalen.’
Inderdaad niet helemaal normaal. Nog iets opmerkelijks gehoord onderweg?
‘Tja, wat is opmerkelijk? “Wat een kutopstelling”, hoorde ik een jongen van een jaar of 12 zeggen toen hij op z’n telefoon de opstelling bekeek. Dat ergerde me. Even verderop zei een vader met VVV-sjaaltje “Kijk, daar zie je de lampen” tegen z’n zoontje dat blijkbaar voor het eerst meeging. Dat vertederde me dan weer.’
Hoe ben je in het stadion de tijd tot de aftrap doorgekomen?
‘Nou, bijvoorbeeld met nadenken over de onzinnigheid van sommige teksten die op het scorebord verschijnen. Wat dacht je van Aanvoerdersbandpartner: Hovens Collin Verpakkingen? Zo’n bedrijf dat dan heel trots op z’n website kan zetten dat het aanvoerdersbandpartner van VVV is geworden. Geloof je toch niet? Wat voor partners zouden ze nog meer hebben? De grensrechtersvlagpartner? De onverstaanbaregeluidsinstallatiepartner?’
Laten we het over de wedstrijd hebben. Wat vond je ervan?
‘Geweldig. Echt. Zat alles in: spanning, enerverend scoreverloop, telkens kerende kansen, prachtige goals. En ook alles eromheen klopte: de gezangen, fijn ook dat er weer Roda-supporters waren, ondanks de felle zon geen bakoven, toss gewonnen dus tweede helft naar de Duitse kant en ook fantastische wolkenluchten, hoewel ik het daar eigenlijk niet meer over zou hebben.’
Zeg voor de verandering eens iets over de spelers.
‘Oké, dan. Schoonderwaldt niks op aan te merken. Davis kon me de eerste twee wedstrijden niet bekoren, maar vandaag prima. Blancquart minder dan normaal, maar dat vergroot hopelijk de kans dat ie blijft. Reinders opbouwend zwak, verdedigend oké. Heise is mijn nieuwe voetbalgod. Foor: bleekjes vandaag. Saddiki: uitblinker, zal toch niet zo zijn dat ie komende week alsnog wordt verkocht? Triep: echt een aanwinst, mag nog iets nadrukkelijker aanwezig zijn. Ait Mouhou en Wehmeyer konden allebei geen potten breken, Ait Mouhou had wel meer dreiging dan Wehmeyer. Zandbergen viel weer tegen. En dan ook nog misbaar maken als ie wordt gewisseld. Misschien toch eens een keer beginnen met Van Zijl.’
Saddiki man van de wedstrijd?
‘Als het alleen om het voetbal gaat wel. Maar als je het breder bekijkt misschien niet.’
Hoe bedoel je?
‘Dan zouden een ballenmeisje en de scheidsrechter ook kandidaten zijn.’
Hoezo dat?
‘Ballenjongens en -meisjes mogen de bal voortaan niet meer aangeven, maar moeten ‘m op een pilon leggen. Dat lukte het ballenmeisje bij mij in de buurt aan het begin van de wedstrijd een keer niet: wat ze ook probeerde, de bal rolde er telkens weer vanaf. Toen het leek dat de bal eindelijk bleef liggen, rolde ie er toch weer vanaf. Ik had te doen met dat meisje.’
Begrijpelijk. En waarom zie je in de scheidsrechter, Jeroen Manschot, ook een kandidaat-man-van-de-wedstrijd? Zo goed floot hij toch niet?
‘Klopt, hij vergat Saddiki een kaart te geven en floot soms vreselijk irritant. Maar ik vond dat hij meesterlijk reageerde toen het hele stadion “Hij is een hoerenjong” tegen hem begon te zingen. In plaats van de wedstrijd te staken, stak hij een arm op richting harde kern als teken dat hij het had gehoord en er verder geen aanstoot aan nam. Superieure reactie.’
Tot slot: ongetwijfeld een fijne terugweg gehad?
‘Inderdaad. Ik moest nog wel denken aan dat zoontje dat van z’n vader naar de lampen moest kijken. Wat zal hij een onvergetelijke middag hebben gehad. En dat irritante ventje dat het over een kutopstelling had, zal Lammers nu wel een toffe peer vinden.’