Excelsior – VVV

Couch potato ditmaal.

Eerste keer dit seizoen. En meteen gekweld door een schuldgevoel van hier tot gunder. Drie uitwedstrijden op rij zijn ze ongeslagen gebleven, ben ik er één keer niet bij, verliezen ze.

Ligt het aan mij? Zouden ze niet hebben verloren als ik er wel bij was geweest? Ben ik soms de talisman van VVV? Had ik mezelf op moeten offeren en met de supportersbus (grrrr) mee moeten gaan? Misschien een hotelletje in Rotterdam moeten nemen?

En hoe moet dat nu op 26 oktober, een vrijdag, Emmen uit om 20.00 uur? Principes opzij zetten en toch maar gewoon in die supportersbus stappen? Een hotelletje in Emmen nemen? Zijn er eigenlijk wel hotelletjes in Emmen?

Of heeft het toch allemaal geen zin meer? Is de magie voor eens en altijd verbroken omdat ik één keer heb verzaakt?

En wat betekent dit allemaal voor komende zaterdag, PSV uit, de club die ik haat? Kaartje al in huis, ik ben erbij, maar is mijn aanwezigheid nog steeds een garantie voor niet verliezen? Zo ja, moet ik dan mijn voornemen om niet naar Alkmaar, niet naar Almelo, niet naar Den Haag, niet naar Groningen te gaan in heroverweging nemen? Een bad case scenario, maar wat in het geval van het worst case scenario, verliezen in Eindhoven? Durf ik dan nog wel over straat?

‘Kijk, daar loopt ie, de schurk die het onheil over VVV heeft afgeroepen door in een vlaag van lichtzinnigheid te besluiten Excelsior – VVV als couch potato te volgen.’