RKC – VVV

Woensdag 22 januari, thuis
Whatsappbericht: of ik zaterdag even kort acte de présence kan komen geven op de uitslagenavond van de Hôrster Kwis. Nee, natuurlijk niet: RKC-VVV op hetzelfde moment. Toch overwint mijn oneindige slapheid weer eens.
Ik: ‘Tegelijkertijd is RKC-VVV … Hoe laat zou ik ongeveer moeten opdraven?’
Hôrster Kwis: ’21.30 uur ongeveer.’
Ik: ‘Ok, dan kan ik het laatste kwartier opnemen …’
Hôrster Kwis: ‘Fijn!’
Ik: ‘Op dat moment zijn ze toch al kansloos.’

Zaterdag 25 januari, Mönchengladbach
15.30 uur. Borussia Mönchengladbach-FSV Mainz, Südkurve.

49.175 toeschouwers. Onder wie de man schuin voor me. Tegen de zeventig naar schatting. Gedistingeerd type. Bril, baard, staartje, zwarte alpinopet, rode sjaal. Fijne man ongetwijfeld. Maar niet deze middag: hij gaat steeds staan, vooral als er geen enkele reden is om te gaan staan. Ingooi: alpinopet gaat staan. Blessurebehandeling: alpinopet gaat staan. Bal aan de overzijde bij de andere goal: alpinopet gaat staan. Afgeslagen aanval: alpinopet gaat staan.

Zaterdag 25 januari, thuis
19.45 uur. Voor de buis. Toss. Mannetje van een jaar of drie mag het muntje van scheidsrechter Van de Graaf opgooien. Is de bedoeling. Maar manneke heeft het verkeerd begrepen. Of is balorig. En gooit het muntje weg.

19.50 uur. Commentator Martijn van Zijtveld: ‘Er bestond zelfs het vermoeden dat er spionnen van VVV waren, want er stond deze week een auto met draaiende motor bij het trainingsveld van RKC.’
20.20 uur. De 341e kansloze lange bal van achteruit van Nils Röseler.
20.32 uur. Rust. Whatsappen met T. T.: ‘Wat een kut pot.’ Ik: ‘Doet Darfalou ook mee?’ T: ‘Geen idee.’
21.10 uur. Darfalou mist niet te missen kans.
21.10 uur. T. whatsappt: ‘Die mag er wel in. Godverdomme.’

21.12 uur. Kan het niet langer aanzien. Spring op de fiets, richting Liesbeth’s Grandcafé voor m’n rolletje op de uitslagenavond van de Hôrster Kwis. ‘Op dat moment zijn ze toch al kansloos’: had ik woensdag dan toch vrij aardig voorspeld. Dit drama sluit naadloos aan op alle eerdere uitwedstrijddrama’s van dit seizoen. Op de fiets vraag ik me vertwijfeld af waar ik dit keer in godsnaam over moet schrijven. De alpinopet in Mönchengladbach? Het manneke met het muntje? De auto met draaiende motor?

Zaterdag 25 januari, Horst, Liesbeth’s Grandcafé
21.25 uur. Het plan is: even mijn rolletje spelen, ongezien het strijdtoneel verlaten zodat niemand de uitslag kan verklappen, snelsnel op de fiets naar huis, het ongetwijfeld dramatische restant bekijken, stukje schrijven en publiceren.
21.40 uur. Rolletje gespeeld. Mijn oneindige slapheid overwint weer eens. En ik laat me een drankje aanbieden. Nog geen vijf minuten later heb ik al drie keer gehoord dat VVV met 2-1 heeft gewonnen. Onvermijdelijk gevolg van oneindige slapheid. Desondanks wordt het nog best gezellig. Polonaise net weten te vermijden.

Zondag 26 januari, thuis
1.07 uur. Drieënhalf uur later dan gepland thuis. Laatste twintig minuten bekeken. Het zijn de eerste twee wissels (Post voor Cattermole, Yeboah voor Van Ooijen) die het ‘m doen. Eerste keer dit seizoen twee wedstrijden op rij zonder nederlaag. Ongelooflijk.

1.40 uur. Naar bed.
8.15 uur. Op. Nabeschouwing kijken.

Hans Mulder, aanvoerder RKC: ‘Ik zit heel hoog in m’n emotie op dit moment nu. Dit zijn de wedstrijden die je moet winnen. Vandaar dat ik heel hoog in m’n emotie zit.’

Danny Post: ‘Nieuw kapsel, ja. Valt op, hè. 2020: ik denk ik doe wat nieuws.’