VVV – Telstar

Tegen de verwachting in wind mee op de fiets. Mooi.
Droog. Nog mooier.
Trein op tijd. Fijn. ‘U merkt dat we hier op de brug over de Maas langzamer rijden dan naar normaal. Dit komt omdat we te vroeg zijn.’

***

De trage gang d’n Berg op.
Nog steeds droog.
Vijf opgeschoten jongelingen.
‘Meneer, gaat u ook naar het voetbal?’
‘Jazeker.’
‘Hé, jongens, deze meneer gaat ook. Een echte VVV-supporter.’
Ik voel me bekeken. En bescheten.
[Andere jongen tegen Noah, die belletje trekt] ‘Niet doen, Noah!’
‘Waar zit u?’
‘VN.’
‘Hé, wij ook.’
Zou het?
[Andere jongen tegen Noah, die nogmaals belletje trekt] ‘Noah, doe dat nou verdomme niet.’
‘Noah is mijn broer, maar nu even niet.’
‘Begrijpelijk.’
Dan vertragen ze hun pas en roepen Noah hardhandig tot de orde.

***

Dertig meter voor de ingang ligt een handveger op het asfalt.
Symbolisch?
Niet vergeten na de wedstrijd te kijken of ie er nog steeds ligt.

***

Bij de ingang worden gele kerstmutsen uitgedeeld.
Ik weiger.
Uiteraard.
Mezelf eenmaal op een dag bescheten voelen is genoeg.

***

Stoeltje droogvegen.
Foto maken.
Foto whatsappen.
Hopen op reacties waaruit medelijden spreekt.
Valt tegen.

***

Warming-up.
Onderaan het hek twee jongetjes.
Met gele kerstmuts.
Uiteraard.
‘Simon!’, roepen ze.
Simon Janssen is de beroerdste niet en komt hen snel even een handje geven.
Het ene jongetje ondergaat het gelaten.
Het andere is totaal van de kaart, ergens ver voorbij de zevende hemel. Hij weet zich geen raad met z’n emoties.
Ik voel me weer even 11. In Wageningen. VVV is net gepromoveerd naar de eredivisie. De spelers gooien de zojuist ontvangen bloemen in het publiek. Uit het door Jacques Hermans over het tribunehek gegooide boeket vang ik één bloem op. Een paarse.

***

Of het regent, is de vraag in de rust.
‘Af en toe.’

***

Voortdurend spreekkoren en gezangen gericht tegen de rvc.
Toch symbolisch, die handveger?

***

Tweede helft.
Regengordijnen.
Steeds groter zelfmedelijden.

***

Oh ja, er is ook een wedstrijd gaande.
Matig, moeizaam.
Stroperig vooral. Voortdurend onderbrekingen, gedoe, irritaties.
Geen tempo.
Scheidsrechter die fluit als hij niet moet fluiten en niet fluit als hij wel moet fluiten.
Misschien toch tijd om m’n voorheen genadeloze oordeel over Lathouwers eens te gaan herzien. Net als m’n voorheen redelijk positieve oordeel over Kosidis. En m’n voorheen redelijk positieve oordeel over Berden dan ook maar meteen.
Doesburg twee keer onnodig geel in tien minuten. Focking irri.
Maar goed, niet te kritisch, ze hebben gewonnen, doen nog mee in de strijd om plaats 8 en vooral een godswonder dat ze überhaupt nog bestaan. Ondanks de rvc. Of dankzij de rvc?

***

Afgelopen.
Vergeten te kijken of de handveger er nog ligt.
Natuurlijk.

***

Met elke stap d’n Berg af gaat het harder regenen.
Rennen.
Rillen.
Zelfmedelijden.

***

Trein vertrekt met tien minuten vertraging.
Station Blerick. ‘We staan hier langer stil dan normaal omdat we moeten wachten op een passerende goederentrein.’
22.57 uur station Horst-Sevenum.
Droog.
Wind minder tegen dan verwacht.
In de verte schijnt zachtjes het verlossend licht.