Willem II – VVV

Hij zit erin!
Hij zit er verdomme in!
The most unusual suspect nog wel, Özcan Yaşar!
Niks penalty’s, gewoon over en sluiten!
Door naar de volgende ronde!

Maar wat te doen? Hoewel vooral gevuld met bakvissen die de godganse wedstrijd doende zijn om hun kansen bij vrijgezelle mannelijke leeftijdgenoten in te schatten, met ventjes die de godganse wedstrijd irritant met een vlag van de tricolores lopen te zwaaien, met ouders die de godganse wedstrijd op en neer blijven lopen om hun kroost van versnaperingen te voorzien en met gloryhunters die de godganse wedstrijd aan het bieren zijn, zou zelfs dit Willem II-vak het vermoedelijk toch als een provocatie beschouwen om op dit moment, nu de eredivisiedroom van de tricolores wreed uiteen is gespat, opzichtig te gaan juichen. Met molestaties als onvermijdelijk en weinig aanlokkelijk gevolg. Internaliseren dan maar, die vreugde, er zit weinig anders op. Grafstemming acteren, uitgestreken gezicht opzetten, lachen in het vuistje.

I
In het Koning Willem II-stadion realiseer je je altijd pas echt goed dat de haperende geluidsinstallatie in De Koel geen vloek maar een zegen is. De aanslag die je trommelvliezen hier in Tilburg voor en na de wedstrijd en in de rust te verduren krijgen door een geluidsbombardement zonder weerga tart elke beschrijving.

II
Ik krijg een handje van Kingo, de mascotte van de tricolores met z’n wapperende jaspanden, zwembandsjaal, teletubbiebroek en buitenproportioneel lange staart. Hopelijk zijn er geen foto’s van.

III

Met leeuwenmoed jagen op ons doel
vs
Gebaore met de leefde veur de kleure gael en zwart.

Qua pathetiek een gelijkspelletje vandaag.
  
IV
Kees de Boer was weer helemaal zoals Kees de Boer hoort te zijn.

Irritant en briljant.
Afwezig en aanwezig.
Slordig en precies.
Zeurpiet en zwoeger.
Apathisch en energiek.

Nooit kunnen bevroeden dat ik me ooit zou kunnen verzoenen met Kees de Boer.

V

De benen van Jan Joost
de opgetrokken broekspijpen van Nick

VI
‘Bloedzuigers!’, brult een man van middelbare leeftijd naar de tricolores die ten langen leste toch maar een bedankrondje langs de tribunes lopen. Bloedzuigers, nooit eerder gehoord in een stadion. Originele variant op lamlullen, klootzakken, klerelijers.

VII

Alles doet denken aan de Beatrixstraat in Breda, 12 juni 1991: het verblijf in een vijandig vak, de goal in extremis (van Jay Driessen in dit geval), de grafstemming om me heen, het noodgedwongen beteugelen van de vreugde.

11 juni 2023: reprise in Breda?