I
First things first
voor het eerst in jaren
is de omroeper
enigszins verstaanbaar
in al die jaren
weinig gemist
II a
II b
Voor ooit: onderzoeken of de olifantenpaadjes rondom De Koel vooral in gebruik zijn bij voorpretters die alles uit de kast halen om De Koel zo snel mogelijk te bereiken
of
bij frustrato’s die alles uit de kast halen om De Koel zo snel mogelijk achter zich te kunnen laten.
Zelfonderzoek leert dat ik tot de voorpretters hoor.
III
De Man Schuin Achter Me zit weer eens buiten mijn gehoorbereik. Frustrerend. De man enkele plaatsen verder schuin achter me is er niet. Dat schiet op deze manier niet op met hoofdletters voor hem.
IV
V
vandaag is ie geelzwart
De Graafschap, club van de spandoeken. En dat zullen we weten ook.
VII
Oké, nog een dan. Kon die wolk daar maar voor eeuwig blijven hangen. Hemels.
De Graafschap, club van de spandoeken. En dat zullen we weten ook.
KNVB, clubs, politie en gemeentes: jullie keuzes zijn een schande voor de volkssport!
Bericht van P, die elders in het stadion zit: ‘Ze krijgen per letter betaald zo te zien.’ 126 zijn het er, inclusief leestekens.
IX
Sommigen missen mijn recensies van Kees de Boer. Om hen tegemoet te komen: Kees de Boer wekte weer eens grote ergernis bij deze recensent. Spelen als een slappe krant gewikkeld in een natte vaatdoek en maar misbaar blijven maken bij de scheidsrechter over vermeende tegen hem gemaakte overtredingen. Dat hij als een veredelde hangende rechtsbuiten moest opereren geldt daarbij niet als verzachtende omstandigheid.
X
De wedstrijd? Een beproeving. Belabberd. Een lachertje. Triest. Een farce. Om te huilen. Godgeklaagd. Een ramp. Pijn aan de ogen. Een bezoeking. Erbarmelijk. Een parodie op voetbal. Betaald voetbal onwaardig. Een lijdensweg.
XI
Het kan bijna niet anders of VVV is vanaf 11 juni omstreeks 20.00 uur weer eredivisionist.
‘t Joeksmobiel
BeantwoordenVerwijderenDe rode draad is geel-zwart. Op wedstrijddagen
zelfs de kleur van het bloed. Geel-zwart. Godsonmogelijk
om deze club niet in je armen te sluiten. Niet in je hart.
Slechts een letter. Driemaal. De wijsvinger en middelvinger gespreid
en opgestoken. De andere vingers gebogen tot een vuist.
De V van Victorie
van Verbinding
van borst Vooruit
van Vriendschap
van Vreugde en Verdriet
van Verhalen en Verleden
in Venlo de V van Voetbal
van VVV
Het gejuich en genäöl. De yell scheive drèk,
voorafgegaan door een aanzwellend ooh.
Een supporter die laege friettäöt roept.
De samenzang Ave Ave Ave VVV,
mantra die tot de voetbalhemel reikt.
De voetbalhemel met onze
aanraakbare helden van De Kraal.
Herman van d’n Mins Teeuwen,
schoenmaat 56. Waar hij gespeeld had,
kon nooit meer een paard grazen.
Zijn urn bijgezet onder het gras
van De Koel. Veur ieuwig in de basis.
Een geliefde kan vaarwel zeggen.
Koffers pakken. Van een baan of huis
kun je veranderen. Spruitjes eerst niet lusten
en later wel. Maar een leven lang is er
de verbondenheid met deze club.
Vaak dronken we het gal van
de gifbeker. Tot op de bodem.
Nu proeven we druppels zoet uit
de overwinningsbeker.
Als een wonder, de nacompetitie.
& Straks.
De Koel kolkt over van geluk.
Supportersgeluk dat de berg
Af klatert, gevolgd door ’t Joeksmobiel.
Venlo dat Viert alsof het Vastelaovend is.
VVV’er zien we allemaol.
Sef Derkx
Stadsdichter Venlo 2023-2024