VVV – Telstar

 

Als je de wedstrijd een punt moest geven, wat zou dat dan zijn?
‘Ik twijfel tussen een 5 en een 9.’
Hoezo dat?
‘Omdat het bagger was. Niks te beleven, de hele tweede helft maar één schot op goal. Maar dat ene schot maakte dan wel weer alles goed. De mooiste goal in De Koel sinds de omhaal van Yoshida tegen PSV.’
Is dat niet een beetje overdreven?
‘Misschien wel ja, waarschijnlijk denk ik er over een week anders over. Maar nu niet. Wat ook meespeelt is dat deze goal, net als die van Yoshida, aan de Duitse kant viel, mijn kant dus. Aan de stadskant is altijd minder.’
Beschrijf eens wat er door je heen ging bij die goal van Sierra.
‘Lastig. Een eruptie van pure, ongeremde vreugde, onvoorstelbare voldoening, één moment dat er helemaal niets anders is dat er toe doet. De controle verliezen. Dat uit zich in heel hard “jaaaa” roepen, opstaan, in m’n handschoenen klappen en snel een foto maken van het vieren van die goal in een vergeefse poging om het moment vast te houden.’

En daarna?
‘Lichte schaamte dat ik me zo heb laten gaan.’     
Uitblinker?
‘Pfff, dan zeg ik toch weer Blancquart. Beetje een antiheld omdat hij log oogt en wat snelheid tekort lijkt te komen, maar hij heeft flair. Durft risico’s te nemen die anderen niet nemen. Zal ie wel eens voor op de koffie komen, maar dat moet dan maar. Hij doet me wel wat aan Kum denken.’
4.077 toeschouwers, dat valt tegen.
‘Inderdaad, laagste aantal van het hele seizoen denk ik. En dan ook nog de helft Duitsers.’
Duitsers?
‘Ja, is een trend, steeds meer Duitsers. Maar gisteren was het een actie om de banden met de amateurclubs in de grensstreek aan te halen, lees ik in de krant. De krant die precies 37 woorden aan de wedstrijd zelf besteedt.’
En dat stoort je?
‘Dat stoort me enorm, ja. Van de krant verwacht ik in de eerste plaats een wedstrijdverslag.’
Iets anders. Hoe waren de weersomstandigheden? Die schijnen altijd belangrijk voor je te zijn.
‘Haha, ja, klopt. Koud, misschien dat er daarom zo weinig mensen waren. Gelukkig geen mist. Al doet deze foto misschien anders vermoeden.’

En de man schuin achter je, waar je het ook vaak over hebt, was die er wel?
‘Ja, voor het eerst in lange tijd was hij er weer. Maar vroeger zat hij recht achter me. Tegenwoordig, als hij er is, enkele plaatsen verderop. Daardoor kan ik hem moeilijker verstaan.’
Misschien was hij het moe om steeds te worden opgevoerd in jouw stukjes?
‘Haha, zou kunnen, maar ik schat hem niet in als een lezer van Mikanista.’
Toch nog iets van hem kunnen horen?
‘Helaas maar één keer. Dat was net voor de goal. Sierra gaf een geweldige pass over vijftig meter op Verheijen. Die kon vrij aannemen, maar kreeg de bal om de een of andere reden in zijn nek. Typisch zo’n moment dat je denkt “Dat wordt vandaag niks meer”. Maar De Man Schuin Achter Me nam het luchtig op: “Die bal tegen je nek laten kaatsen is eigenlijk veel knapper dan ‘m gewoon aannemen.”’
En het werd toch nog iets.
‘Klopt! Dat is voetbal. Blijft geweldig.’