PSV – VVV

Same procedure as last year? Same procedure as every year! PSV – VVV de afgelopen drie keer: 4-1, 3-0, 4-1. PSV – VVV vandaag: 4-1. Exacte kopie van de vorige drie afleveringen.

Verleden jaar schreef ik:

‘Altijd van PSV winnen zou saai zijn. Maar één keer per decennium mag toch wel? Zodat je weer voor de komende tien jaar tegen het leven bent opgewassen. Is zelfs dat al teveel gevraagd? Blijkbaar wel, want ook gisteren ging het weer mis. Als Ralf Seuntjens die bal er na 18 minuten en 57 seconden nou eens gewoon in had geschoten? Maar ‘als’ – cliché der clichés – telt niet in het leven en al helemaal niet in het voetbal.’

Vervang ‘gisteren’ door ‘vandaag’, vervang ‘Ralf Seuntjens’ door ‘Haji Wright’ en vervang ’18 minuten en 57 seconden’ door ‘7 minuten en 41 seconden’, en je hebt de wedstrijd van vandaag te pakken.

Verleden jaar schreef ik:

‘Verder business as usual. Ongastvrije ontvangst, behoorlijk vol uitvak, de keuze tussen kijken door een net of kijken door plexiglas, bombastische muziek, muisstil thuispubliek, VVV-supporters in full voice, plichtmatig PSV, reddingen van Larsje, zich tekort gedaan voelende PSV-spelers, -trainers en -supporters, speldenprikkend VVV, niet weggespeeld worden en toch verliezen. En – ik kan het niet ontkennen – mijn frustratie. Mijn gigantische frustratie. Wat zou het leven toch fijn zijn als VVV ooit weer een keer van PSV won.’

Vervang ‘behoorlijk vol’ door ‘matig gevuld’, laat ‘reddingen van Larsje’ weg en laat ook ‘zich tekort gedaan voelende PSV-spelers, -trainers en -supporters’ maar weg, en je hebt de wedstrijd van vandaag te pakken.

Afwijkend van de vorige edities: de minuut stilte, de minuut applaus. Tja, ik weet niet ...

Afwijkend van de vorige edities: de man schuin achter me zat nu twee rijen voor me. Te ver weg om ‘m te kunnen verstaan.

Afwijkend van de vorige edities: mijn gedachten verkeerden vaak bij Larsje. Zoet geblesseerd, Larsje toch op de bank. Derde keeper! Triest. Hoe heeft het toch zover kunnen komen met De Soeverein, De Heilige Eik, De Onwankelbare Toren? Misschien … in de winterstop …? De Verlosser? Onze Verlosser?

Sei gegrüßt, Lars, voller Gnade.
Die Latte sei mit Ihnen.
Sie sind der Selige unter den Torhütern,
Und gesegnet sind deine Hände, die Quelle Ihres Ruhmes.
Heiliger Larsje, Unerschütterlicher Turm,
Hilf uns, Gläubigen,
Jetzt und in den Spielen der Wahrheit.

Amen