FC Dordrecht – VVV

Horst-Sevenum. Eindhoven. Den Bosch. Tilburg. Breda. Prinsenbeek. Lage Zwaluwe. Dordrecht-Zuid. Dordrecht!

Mezelf gewoon de uitwedstrijd tegen FC Dordrecht cadeau gedaan. Verrassend gemakkelijk kaartje bemachtigd (wat een zegen dat die supportersregistratiesystemen van clubs nog steeds niet aan elkaar zijn gekoppeld), 15.43 uur op trein gestapt, overstap in Den Bosch, 18.07 uur in Dordt. Eerst rondje binnenstad. Uitgestorven. Oud-Hollands, zonder kneuterig te zijn. Prachtig. Vaker komen. 19.00 uur vanaf het station wandeling langs spoor richting stadion. Al snel in de verte de lonkende lichtmasten (stadions met lichtmasten – steeds zeldzamer – hebben altijd een streepje voor).

19.30 uur bij het stadion, even zoeken naar de ingang. Daar, bij een grote parkeerplaats. ‘Heren voetgangers, dames ook, aan de linkerkant langs de auto’s!’, roept een suppoost op z’n Dordts. Auto’s, barakken, containers, geïmproviseerde fietsenstallingen. Alles basic hier. Ongelooflijk lange rij voor de ingang. Dordt is hot. Telefoon die ineens heel snel leegloopt. Van 87 naar 31 procent. 27. En de ingang, waar het digitale kaartje moet worden gescand is nog niet in zicht. 24. Het zal toch niet? 21. Aiai. 19. En gescand. Gered! ‘Even wachten voor het poortje, meneer. Hier betekent groen licht stoppen en rood licht doorlopen.’

Binnen. Eerste keer als toeschouwer hier, wel drie keer eerder als voetballer. Laatste keer in 1988. Niks veranderd. Alleen de naam. M-Scores Stadion in plaats van Krommedijk. De barbaren. Volgepakte tribune. ‘Uitverkocht vandaag’, zegt iemand. Wat 4.100 zou betekenen.

Bloedmaan boven de vrij lege hoofdtribune. Helaas geen kundig maanfotograaf. Zuinig zijn met foto’s maken. 17 nu. Midden tussen de harde kern van Dordt, geschatte gemiddelde leeftijd jaar of vijftien. Beetje out of place hier. Onophoudelijke gezangen. De voorzanger een jongetje van een jaar of zeven, gezeten op de nek van z’n vader.

VVV dramatisch, wanneer waren ze voor het laatst zó slecht? Sprankje hoop op laatste periode binnen een half uur vervlogen. De trainer: ‘Als we de resterende acht winnen, dan pakken we gewoon de periode.’ Jaja. Wat een vertoning, eerste twee goals zomaar weggegeven. Uiteindelijk 4-0. Nog geflatteerd ook. En de trainers, vooral die irritante assistent, maar blijven ageren tegen de scheidsrechter en diens assistenten. Je moet het lef maar hebben.

Intussen blijft de harde Dordt-kern zich vermaken. Alles zachtaardig, goedmoedig, lieflijk hier. Petieterig, aaibaar, aanraakbaar. Warm bad. Afgelopen. Nog steeds 17. Alsnog maar wat foto’s maken dan. De bloedmaan is een stukje opgeschoven. Nog altijd geen kundig maanfotograaf.

Wandeling terug naar het station. 22.28 uur vertrek. Breda. Tilburg. Den Bosch. Overstappen. Eindhoven. Helmond. Deurne. Horst-Sevenum. 1.07 uur thuis. Nog steeds 17.