zondag 21 april 2019

VVV – De Graafschap


De man schuin achter me
‘Wat ben je toch een frikkedel, zeg!’, roept de man schuin achter me richting Maurice Steijn als die na twintig minuten Kum inbrengt voor de geblesseerde Lima. ‘Waarom niet Van Bruggen een linie laten zakken en Seuntjens erbij op het middenveld?’, vraagt hij vertwijfeld aan z’n partner. Ze zou hem onder z’n snot kunnen wrijven dat hij Seuntjens wekenlang heeft verketterd, maar laat dat na. Ware liefde. Tien minuten later betreedt de Seun of God alsnog het veld.


Seun of God
‘Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Seun of God: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Seun of God uit de dood, waardoor wij leven in hoop.’
1 Petrus 1:3
Hij is een dag te vroeg! Voor één keer is Hij te snel, voor één keer laat Zijn timing Hem in de steek. Maar het zij Hem vergeven. Hem zij alles vergeven. Wat rancune al niet vermag. Een Seun of God zet je niet op de bank. Zijn wraak is zoet. Heeft Ralf Seuntjens, Seun of God, ooit een betere wedstrijd gespeeld voor VVV? Laat Hem blijven!


Opportunistisch als ze zijn nemen Zijn volgelingen, die Hem hebben beschimpt, bespot en uitgefloten, Hem nu weer in genade aan. Na afloop dalen hun hymnen op Hem neer.


Steijn
Door Hem te tergen, heeft hij het beste in Hem naar boven gehaald. Briljant staaltje peoplemanagement? Of gewoon een lucky shot?

Het meisje drie rijen voor me


Op enig moment dit seizoen is ze toegetreden tot de schare volgelingen. Van alle volgelingen die ik ken, is zij de meest toegewijde. Wordt er gescandeerd, dan scandeert ze mee. Wordt er gezongen, dan zingt ze mee. Wordt er gestaan voor VVV, dan staat ze mee. Staan anderen niet mee voor VVV, dan kijkt ze verontwaardigd achterom.

Henk de Jong
Gio, Hofland, Steijn: allemaal lopen ze ineens op witte schoenen. Ook de assistenten van Henk zijn gevallen voor de witte schoen. Henk blijft zichzelf en loopt gewoon op zwarte schoenen. Man naar m’n hart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten