zondag 7 april 2019

VVV – Feyenoord

Vooraf
A67 afgesloten, daarom midden door de stad. Valt eigenlijk te prefereren boven de gebruikelijke route. Vanwege de Kaldenkerkerweg. Auto’s, fietsers, voetgangers, in steeds dichtere drommen allemaol d’n berg op. Verwachting hangt in de lucht, ook in het stadion. Feyenoord-aanhang toch weer in groten getale aanwezig. Bespiegelingen over de wedstrijd, over de opstellingen. Geen Van Persie. En geen Opoku. En geen Seuntjens. Twee laatstgenoemden tot genoegen van de man schuin achter me: ‘Steijn heeft veel te vaak dezelfde formatie aangehouden.’ Ook over Steijn: ‘Blits hoor, die witte schoenen.’ Even later staat Steijn te praten met Gio. Oók witte schoenen! Ik weet niet, ik houd geloof ik niet zo van witte schoenen. En wéér verliest Post godverdegodver de toss! Wordt dit blog soms niet gelezen in de hoogste VVV-kringen?


Eerste helft
Bagger.

Rust
Waar zijn de tijden gebleven dat je in de rust nog een stadionrondje kon doen? Bij gebrek daaraan maar een studie gemaakt van de tribunevegetatie onder en tussen m’n schoenen. Vogelmuur! Stellaria media.


Wekt herinneringen aan m’n opa. Behalve Feyenoord-aanhanger – zonder Feyenoord ooit te hebben zien spelen – ook houder van kanaries. Vogels verzot op vogelmuur. En dus krégen ze vogelmuur van m’n opa. Hele akkers plukte hij leeg, maar pas nadat hij zich ervan had vergewist dat het onbespoten vogelmuur betrof. Z’n fietstassen puilden uit. Toen fietsen niet meer ging, trokken we er samen met de auto op uit.


Tweede helft
Bagger.


Achteraf
Frustratie, al snel gevolgd door berusting. Behalve op de sociale media dan: alles en iedereen moet het ontgelden. Houdt Steijn een keer niet vast aan dezelfde formatie, is het nog niet goed. Iedereen weet het beter. Ik weet het niet. Nooit. Zalige nietwetendheid. In dit geval dan. Ook ik hoop vurig op dat laatste benodigde puntje. Maar – niet verder vertellen – wat mij betreft kan dat niet laat genoeg komen. 12 mei, laatste speeldag, PEC Zwolle – VVV: in de laatste seconden van de blessuretijd scoort Mlapa de verlossende 1-1. Vergeet je nooit meer. Is toch veel leuker dan volgende week winnen bij Fortuna en het seizoen uitspelen voor de kat z’n kut? Tegen ere-divisiebehoud via de nacompetitie heb ik trouwens ook geen bezwaar.

1 opmerking:

  1. Geachte heer Mikanista, graag vernemen wij van u hoe het gesteld is met uw bloeddruk.

    Wat die van ons betreft, kunnen we het volgend constateren: naarmate het seizoen naar het einde snelt en de benodigde punten voor het behoud van het eredivisieschap uitblijven, stijgt onze bloeddruk tijdens de wedstrijden. Natuurlijk na afloop is er een weldadige berusting, maar toch is het medisch gezien niet goed wanneer de verlossende 1-1 pas in de laatste vijf minuten van de laatste wedstrijd valt. Met het oog op de beteugeling van de zorgkosten hopen wij dat uw droomscenario niet uitkomt en dat VVV al komend weekend in veilige haven is.

    BeantwoordenVerwijderen