woensdag 3 april 2019

VVV – FC Utrecht

Aftrap half zeven. Werden de wedstrijden in de nacompetitie van 1976 ook niet om half zeven afgetrapt?

Heenweg. Druk verkeer. De voorspellingen: 1-1, 2-1, 1-3.

Parkeerplaats. Niet binnen lijn. Is geen VAR voor nodig.


Dick Advocaat. De Kleine Generaal. Fenomeen. Zie ‘m nog zo voor me anno 1977, 1978, 1979: rood shirt met verticale rij witte blokken, afgezakte kousen, driftig gebarend, schoffelend op het middenveld.


Post. Verliest voor de zoveelste keer de toss. Tijd voor een andere aanvoerder.

De man schuin achter me. Eerste corner VVV: ‘Let op Mlapa. Hij gaat scoren.’ Verder weinig inspirerends ditmaal. Z’n partner evenmin.

Rust. Gesprekje met de hoofd- en enig redacteur van de Venloër Grensbode. Tevens enige Whatsapp-correspondentie afwerken.

Het weer dan. Het weer valt mee. Wel fris, maar niet zo fris als gevreesd. De eveneens gevreesde regen blijft uit.

Ook eens een enkel woord over de man schuin voor me. Lijdt altijd in stilte. Neemt in de tweede helft eerst een rood-wit geblokte zak frites tot zich en vervolgens een door een wit servet omhulde frikandel. Deponeert de rood-wit geblokte zak en het witte servet na gedane zaken in een doorzichtige plastic beker op de stoel rechts naast hem. De beker staat op een ongevouwen, aan betere VVV-tijden refererende zogeheten voetbalklapper.


Fraaie wolkenluchten in de tweede helft.


Opvallend veel jonge kinderen in het stadion. Ze beheersen het liederenrepertoire nog niet. Scanderen Vee-Vee-Vee! Vee-Vee-Vee! Vee-Vee-Vee! Aandoenlijk.


Kramer komt erin. Hoor geen geslaagde kroketgrappen. Überhaupt geen kroketgrappen.

De man schuin achter me en z’n partner. Vijf minuten voor tijd druipen ze af. 

Kramer scoort. Nog steeds geen kroketgrappen.

Advocaat. Goedgemutst. Neemt de tijd om met iedereen die wil op de foto te gaan. Had hij dat ook gedaan bij een nederlaag? Zeker weten. Fenomeen. Held.

De analyses links en rechts op weg naar de uitgang. ‘Dat krijg je met snelle buitenspelers.’ ‘Ze speelden de tweede helft teveel op één lijn.’


Terugweg. Doodse stilte in de auto.

Fraaie wolkenluchten.

2 opmerkingen:

  1. Beleefd nemen we de vrijheid de volgers (m/v/g) van Mikanista - Notities van een VVV-volger te wijzen op een interview met de mens achter Mikanista. Schreef ik interview? Nee, het is een diepte-interview. Weliswaar staan er nog enkele tikfouten in, maar daar kijkt de Venloër Grensbode de in de loop van de ochtend wel naar https://venloergrensbode.wordpress.com/2019/04/02/sportbijlage-van-woensdag-3-april-2019/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vanzelfsprekend is de Venloër Grensbode zeer verheugd dat blogger Mikanista zijn lezers attent maakt op ons orgaan. We voelen ons evenwel genoodzaakt tot een aanvulling. De Venloër Grensbode is geen eenmans-periodiek. Nee, wij hebben een correspondent in Egypte, buurtschap tussen Venlo en Tegelen door kenners geroemd om het opdrogend fietspad.

    BeantwoordenVerwijderen